สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากถามว่าพี่ๆคนไหนรู้สึกเหมือนผมบ้างไหมครับ ให้คำแนะนำได้นะครับขอบคุณครับ

ผมเป็นเด็กคนนึงที่เกิดมาในครอบครัวชั้นกลางก็กินอยู่สบายช่วงมค.ที่ผ่านมาผมอยู่บ้านคนเดียวกับแมวอีก2ตัวพ่อแม่ผมไปบ้านอีกหลังนึง ช่วงที่ผมอยู่คนเดียวผมมีความสุขมากอยากทำอะไรก็ทำ ไปเที่ยว นอนดึก ติดเมา ติดเพื่อน ติดเกม ดูดบุหรี่ ดูดมาลีฮวนน่า(ผมใช้เพราะอาการเครียด) ผมรู้สึกมีความสุขมากไม่มีคนคอยมาคุมแต่ช่วงที่ผ่านประมาณเมษาพ่อแม่กลับมาเอาผมไปอยู่ที่บ้านอีกหลังนึงผมไม่รู้สึกถึงความสุขอีกเลยผมอยากออกอยากไปที่อื่นที่ไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วย ผมโดนใช้ทำงานต่างๆ ผมแทบไม่ได้ออกไปไหนถ้าไม่ได้ทำงานให้เขา ผมแข็งกระด้างใส่พ่อแม่ไม่ยอมฟังเขาแต่เอาจริงๆผมแค่ต้องทำในสิ่งที่อยากทำแต่พอมาอยู่กับเขาผมไม่มีโอกาสนั้นเลยเขาว่าผมเกเร ไม่ตั้งใจเรียน ไม่ฟัง  ชอบโกหก พวกเขาแทบจะไม่เคยพูดดีๆใส่ผมเลยผมไม่เคยพูดความในใจออกไปแต่ก็มีบางส่วนที่เขาพูดถูกผมเกเร ผมไม่สามารถพูดได้เลยว่าจริงๆมันเป็นยังไงผมอยากให้เขาลองมาเป็นผมดูเด็กคนนึงถูกกดดันเรื่องเรียนทั้งที่เด็กคนนั้นพยายามมากๆเพื่อจะได้เกรดดีๆเพื่อจะได้ไม่โดนด่า ผมลืมบอกผมมีพี่ชายด้วยอยู่ปี2เรียนก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นแต่พวกเขาไม่เคยว่าพี่ผมเลยผมรู้สึกน้อยนะบางทีเหมือนว่าเขารักลูกไม่เท่ากันผมรู้สึกยังงี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วผมชอบอยู่คนเดียวมันดีกว่าจริงๆผมรู้สึกเหมือนเด็กมีปัญหา มีใครรู้สึกว่าการอยู่คนเดียวมันดีกว่า