มีกระทู้หนึ่งที่หนูออกมาเตือนภัยเรื่องงานเเล้วเม้นเเรกเลยหนูกลับโดนด่าว่าอยู่เฉยๆเถอะสร้างภาระ หนูน้ำตาร่วง(Sensitiveง่ายมากๆ)ชอบร้องให้คนเดียว หนูใช้กระทู้ครั้งเเรก หนูเข้าใจตลอดว่าสังคมกระทู้คือช่วยเหลือกัน อยากเเบ่งบันเเชร์ประสบการณ์,ความคิดกับคนในกระทู้ หาเพื่อนที่เข้าใจ หรือเป็นเพราะหนูสมควรได้รับคำด่าจริงๆ หนูเเค่เด็กที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร ที่พ่อไม่ยอมเปิดกว้าง ไม่ให้อิสระเรื่องเรียนหนูมีความฝันอยากเรียนเกี่ยวกับท่องเที่ยว,ครูหนูยังไม่สามารถเลือกเรียนในสิ่งที่ตนเองอยากเรียนได้เลย อย่างว่าเเหล่ะพ่อตัดสินว่าหนูเป็นลูกผู้หญิงไม่มีประโยชน์เเล้ว เเต่หนูก็ขยันเรียนจนจบไม่ติดร.สักตัว ไม่เเปลกที่ใครๆจะตัดสินหนูเเบบพ่อ  ขนาดสังคมในห้องเรียนวิทคณิตP1 13คนยังรังเกียจหนู เย็นชาใส่ เย็นชา เเต่ชอบใช้หนู เเต่หนูก็ยอมเขา หนูเเค่อยากสร้างมิตรเเต่มันคงเป็นไปไม่ได้ ไม่อยากมีเรื่องกับใครๆ บางคนก็ไม่ได้คิดอะไรเเต่ที่เขาไม่ยุ่งกับหนูเพราะไม่อยากโดนเเบบหนู โดนเย็นชา รังเกียจ บูลลี่ เเกล้งเเต่ถึงหนูจะเรียนตัวคนเดียวในP1หนูก็เรียนได้หนูมีเพื่อนสนิทน้อย หนูเลยไม่เข้าใจโลกภายนอกหรอคะ หนูเข้าในว่ามีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด หรือเป็นเพราะหนูไม่ดีพอสำหรับใครๆ
อาจพิมงง พิมนอกเรื่องขอโทษจริงๆค่ะ