ปัจจุบันเราอายุ 26 กำลังจะเข้า 27 มีพี่น้อง 4 คน รวมเราคนสุดท้องเป็น 5 ค่ะ พ่อเสียแล้ว เหลือแค่แม่ แม่มีอาชีพขายของชำเล็กๆที่บ้าน ส่วนพี่น้องทุกคนทำงาน และมีครอบครัวกันหมดแล้ว ยกเว้นเราที่ยังไม่มีครอบครัว
ประเด็นเริ่มจากเมื่อช่วงปลายปี 66 แม่ตรวจเจอว่าเป็นมะเร็ง และต้องเข้ารับการรักษาโดยด่วน ทำให้รายได้ทุกอย่างของแม่หยุดชะงักลง ยกเว้นซะแต่.. หนี้สินของเค้า ที่ไม่ได้หยุดชะงักไปด้วย โดยในระหว่างที่แม่พักรักษาตัว(มาพักที่บ้านญาติอยู่ต่างอำเภอ) เราและพี่สาวต่างพ่อเป็นคนมาอยู่ดูแลเค้า โดยผลัดกันเช้าดึก แต่เราจะมาอยู่กับเค้าทุกวันเนื่องจากที่พักอยู่ใกล้ที่ทำงานเรา
ก่อนหน้านี้ เราเองก็พอจะทราบอยู่บ้างคร่าวๆ เกี่ยวกับเรื่องหนี้สินที่เค้าต้องจ่ายแต่ละเดือน(แต่ไม่ได้ละเอียด) เมื่อถึงรอบที่ต้องจ่าย เราก็พยายามเคลียร์ให้โดยใช้เงินเราเอง แต่พอผ่านไปอีกไม่กี่วัน เค้าให้เราโอนเงินให้คนนั้นคนนี้หน่อย เราเลยถามว่า คือค่าอะไร เค้าบอก มันคือค่าแชร์ที่เค้าได้มีการเล่นไว้ แต่ได้มีการเปียออกมาใช้หมดแล้ว รวมแล้วประมาณ 4-5 เจ้า ตอนนั้นเรายอมรับว่าหงุดหงิดมาก เลยถามไปตรงๆ ว่าสรุปเป็นหนี้อะไรบ้าง เท่าไหร่ เรานั่งจดโน๊ต list รายการหนี้ตามที่เค้าบอกเรา สรุปว่า เค้าหมุนเงินต่อเดือนราวๆ 5 หมื่นกว่าบาทต่อเดือน ซึ่งมันขัดกับรายได้ของเค้าโดยสิ้นเชิง เราแทบหน้ามืด คิดอยู่ว่าทำไมส่งเงินให้แต่ละเดือน เค้าก็ไม่เหลือ ตอนนั้นยอมรับว่าเริ่มเครียด จะไปหาเงินจากไหนมาหมุนให้ทัน ทั้งต้นเดือน กลางเดือน ปลายเดือน เราเลยเอา list รายการหนี้สินของแม่ต่อเดือน ส่งไปในแชทกลุ่มครอบครัว แล้วบอกกับพี่ๆทุกคนว่า นี่คือรายจ่ายของแม่ต่อเดือน ให้ทุกคนช่วยกันหาร ทุกคนอ่าน แต่ก็เงียบ บางคนก็แทบความดันขึ้น งงว่าทำไมแม่ไปเป็นหนี้เยอะขนาดนี้
พอถึงรอบจ่ายค่าไฟที่บ้าน เราจะเป็นคนทักเข้าไปในกลุ่ม ว่าบิลค่าไฟที่บ้านแม่มาแล้ว ขอหาร 5 แต่ก็จะมีพี่ชายเราอยู่คนนึง ไม่สามารถช่วยค่าอะไรได้เลยสักบาท เนื่องจากเค้าเองก็เอาตัวเองไม่รอด ยังมาแอบเอาเงินจากแม่ใช้อยู่เลย เราบ่นเค้าค่ะ แต่ก็เป็นคนออกให้ ในส่วนของเค้า เมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน บางคนเริ่มเกี่ยง ไม่สามารถช่วยจ่ายได้ บางครั้งถ้ารวบรวมเงินไม่ได้ตามรอบที่ต้องจ่าย เราจะต้องเป็นคนจ่ายไปก่อน พอเราทวง ก็เริ่มมีปัญหาค่ะ เรายอมรับว่าเราเครียดมาก ที่ต้องมาบริหารจัดการแบบนี้ในทุกๆเดือน แล้วก็ทั้งเดือน เราแทบไม่ได้หยุดคิดเลย ว่าจะต้องเอาเงินจากไหนมาจ่าย ดูแลแม่ก็ต้องดู เราเริ่มมีปากเสียงกับพี่น้องเกือบทุกคนเรื่องเงิน และได้ออกจากกลุ่มแชทครอบครัว ยอมรับว่าอารมณ์ร้อน ยอมหักไม่ยอมงอ มีด่า และวีน วีนแม้กระทั่งแม่ เรายอมขายทองเพื่อมาจ่ายหนี้ให้ และเอาเงินเก็บทั้งหมดมาจ่าย เราเสียหมดทุกอย่าง ผิดใจกับพี่น้อง แต่ก็ต้องอยู่ดูแลแม่ ไปทำงานเช้า เย็นก็ต้องกลับมาหา เราไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวเลย บางทีเราเครียด อยากอยู่คนเดียว ทำได้แค่นั่งเล่นที่ทำงานตอนเลิกงานแค่ครึ่งชั่วโมง เพราะจะต้องกลับมาซื้อกับข้าวมาให้แม่
หลังจากนั้นไม่นาน เราตัดสินใจ ให้แม่ขายที่ดินแถวบ้าน เพื่อมาช่วยเราจ่ายอีกทาง ไม่งั้นเราตายแน่ ต้องมารับภาระคนเดียว แต่สุดท้าย ขายแล้ว โปะหนี้แล้ว แต่ไม่หมดค่ะ โผล่มากอีก จากไหนไม่รู้ ทั้งกู้ยืมในระบบนอกระบบ เราโมโหมาก บางครั้งก็ว่าเค้าค่ะ ที่ทำอะไร ทำไมไม่รู้จักวางแผน ซึ่งต้องยอกก่อนว่าเงินบางส่วนเค้าก็กู้มาให้พี่ชายเราบ้าง กู้มาช่วยพี่สาวเราบ้าง กู้มาหมุนปิดหนี้ตัวเองบ้าง พี่ๆก็ชอบมาขอบหยิบยืมเงินแก ซึ่งเราไม่ได้เกี่ยวข้องกับส่วนนี้เลย(ตั้งแต่เรียนจบ ไม่เคยขอเงินที่บ้านใช้เลย) แต่ทำไมต้องเป็นเรา ที่มานั่งใช้หนี้ ทิ้งก็ไม่ได้ค่ะ เพราะยังไงก็แม่ เคยนอนร้องไห้อยู่หลายครั้ง พี่ๆก็ไม่มีใครหยิบยื่นเลยสักคน ปีที่แล้วก็เล่นเราไปทั้งปี หมดตัว ทุกสิ่งอย่าง คิดว่าปีนี้จะดีขึ้น สรุปมีมาอีก โดนหมายบังคับคดีจะมายึดห้องแถวที่เค้าสร้างไว้ อ้อ ลืมบอก แม่มีการสร้างห้องเช่าไว้อยู่ประมาณ10 ห้องเศษๆ แต่ปัจจุบัน มันต้องส่งตัวมันเอง เหมือนกัน คือเป็นการกู้ธนาคารเพื่อมาสร้างอีกที โดยต้องจ่ายธนาคารเป็นรอบๆ(ชำระ 3 รอบต่อปี) ซึ่งแม่ก็ไม่ได้จ่ายตามรอบ จนดอกมันทบขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเราก็ได้เข้ามาจัดการเงินในส่วนนี้ทั้งหมด และบริหารจัดการจ่ายตามรอบ ไม่ให้ขาด
ปัจจุบันเราก็ยังตามเคลียร์หนี้บางส่วนให้เค้าอยู่ แต่ยอมรับว่า ความรู้สึกคือศูนย์เลยค่ะ มันหมดลงไปกับเรื่องเงินๆทองๆ ทั้งความเชื่อใจและอะไรหลายๆอย่างที่เค้าปิดบัง หรือบอกเราไม่หมด มันเหลือแค่ความรู้สึกว่า อยู่เพราะหน้าที่ แค่นั้นเลยค่ะ ไม่ได้มีความรู้สึกรักหรืออะไร แค่ยังไม่ความเป็นห่วง เล็กๆน้อยๆตามสัญชาตญาณ ส่วนความรู้สึกกับพี่น้อง รู้สึกเข็ดมาก คิดว่าถ้าแม่ไม่อยู่แล้ว คงแยกย้าย คงไม่สามารถช่วยใครได้อีกแล้ว สละโบัสเงินได้พิเศษตัวเองทั้งหมดมาจะ 2 ปีแล้ว ไม่ได้ใช้เลยค่ะ.. เสียใจมาก แต่ก็สู้มากเช่นกัน อยากให้มันผ่านไปเร็วๆ
#.ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ยาวหน่อย แต่รู้สึกอึดอัดจริงๆ อยากมีเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนความคิดบ้างค่ะ
เหนื่อยกับครอบครัวมาก ควรจัดการความรู้สึกยังไงดี?