เเราและสามีพยามพูดคุยทำความเข้าใจกันมาสองวันแล้วค่ะ ไม่ลงตัวเลย เรื่มเรื่องคือคุยกันทะเลาะกัน แต่สามีคือหน้านิ่งมากและขอหย่า และให้เราไปได้แค่ตัวเอง ลูกเขาจะเลี้ยงเองค่ะ เราช็อคมากพูดไม่ออก อยู่กินกันมา9ปี มีลูกชายสองคน5กับ6ขวบจดทะเบียนสมรส ทุกทีก็มีปากเสียงกันบ้างปกติผัวเมีย แต่รอบนี้คือเขาขอหย่าเอง เราขอร้องไม่อยากหย่าสงสารลูกและเรายังรักเขาอยู่ เขาบอกกับเราว่างั้นก็อยู่กันไปแต่เราจะได้อยู่กับเขาแค่ตัวเท่านั้น คำนี้ทำเราเจ็บปวดมากเลยค่ะ แต่เราได้ยินคำนี้ ทำให้เราอยากไปมากแต่ปัญหาคือลูกและสถานที่ที่ต้องย้ายไปอยู่คือบ้านแม่เราที่อีสาน เคยพาลูกไปแล้วลูกก็อยากกลับบ้านที่เคยอยู่
ส่วนตัวเรารู้สึกว่าที่นั่นค่อนข้างหางานลำบาก และตอนนี้เงินจะเดินทางยังไม่มี เราคิดไม่ตกเลย ใจนึงอยากอยู่กับเขาไปก่อนและตั้งตัวได้ค่อยไป แต่คนเรามาขอหย่าไม่ทันตั้งตัว เรารับไม่ไหวต้องเจอหน้านอนห้องเดียวกันทุกวัน ตอนนี้เราทำอาชีพช่วยงานแม่เขาที่บ้านค่ะ ส่วนตัวเขาไปทำงานทุกวันมีเงินเดือน อาชีพเสริมเราก็ทำที่บ้านค่ะแต่งานมีบ้างไม่มีบ้าง และยังมีภาระที่ต้องผ่อนจ่าย ส่วนทางบ้านแม่เราก็ภาระเยอะแล้วเราอยากรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยตัวเองค่ะ
ทีแรกเราคิดว่าน่าจะยังปรับกันได้ แต่เท่าที่คุยกันคือเขาเหมือนไม่รักเราแล้วค่ะ เรารู้สึกเหมือนถูกบีบให้ไป แต่ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกคือเราไม่มีทางเลือกเลย เราเป็นคนรับส่งลูกไปรร.ค่ะ งานที่บ้านก็ต้องทำด้วย ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะเครียดมาก
สามีขอหย่าค่ะ มีลูกสองคน ทำยังไงดี?
ส่วนตัวเรารู้สึกว่าที่นั่นค่อนข้างหางานลำบาก และตอนนี้เงินจะเดินทางยังไม่มี เราคิดไม่ตกเลย ใจนึงอยากอยู่กับเขาไปก่อนและตั้งตัวได้ค่อยไป แต่คนเรามาขอหย่าไม่ทันตั้งตัว เรารับไม่ไหวต้องเจอหน้านอนห้องเดียวกันทุกวัน ตอนนี้เราทำอาชีพช่วยงานแม่เขาที่บ้านค่ะ ส่วนตัวเขาไปทำงานทุกวันมีเงินเดือน อาชีพเสริมเราก็ทำที่บ้านค่ะแต่งานมีบ้างไม่มีบ้าง และยังมีภาระที่ต้องผ่อนจ่าย ส่วนทางบ้านแม่เราก็ภาระเยอะแล้วเราอยากรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยตัวเองค่ะ
ทีแรกเราคิดว่าน่าจะยังปรับกันได้ แต่เท่าที่คุยกันคือเขาเหมือนไม่รักเราแล้วค่ะ เรารู้สึกเหมือนถูกบีบให้ไป แต่ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกคือเราไม่มีทางเลือกเลย เราเป็นคนรับส่งลูกไปรร.ค่ะ งานที่บ้านก็ต้องทำด้วย ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะเครียดมาก