ความปลื้มเล็กๆ ที่ได้ช่วยใครสักคน

ปกติจะสั่งของห้างออนไลน์
ชำระเงินปลายทาง
แต่ครั้งนึง พนักงานหน้าใหม่
แต่วัยเก๋า ไม่สามารถสแกนตัดการจ่ายเงินได้สักที

สแกนเป็นสิบ ยี่สิบ กว่ารอบ กว่าจะผ่าน
เค้าก็ก้มหัวขอโทษเราอยู่นาน หน้าก็เครียด
กลัวโดนเราว่า เพราะนานจริว

ผ่านมาเป็นสัปดาห์ เจอคนเดิมอีก
ก็แบบเดิมอีก สแกนนานจนแอบหงุดหงิดเล็กๆ
เราจึงอาสาช่วย ขอดูให้ว่าเป็นที่อะไรถึงสแกนไม่ได้สักที

ปัญหาคือ เราก็ไม่เคยใช้ระบบการสแกนของการตัดชำระเงิน และอาจไม่สมควรที่ไปยุ่งมือถือหรือโปรแกรมคนอื่น
เอาจริงคือ เราก็ใช้ไม่เป็นด้วย

แต่ ถ้าไม่ช่วย ก็คงปิดการซื้อไม่ได้
ก็ถามวิธี ว่าต้องกดปุ่มไหน ยังไงบ้าง คร่าวๆ
และเดิมเคยสแกนยังไง

เค้าสอนมาคร่าวๆ ว่าให้กดแช่ จนมันวิ่งๆ
แต่ พอเราลอง มันไม่ใช่การกดแช่ค้างนานๆ
เฮ้อ คิดในใจ เค้ามีเทรนพนักงานก่อนมั้ยนะหรือคิดว่า ทุกคนต้องเป็นและเรียนรู้ได้เอง

แต่พนักงานบางตำแหน่งเงินเดือนไม่ได้สูง ความรู้ก็ไม่ได้เฉพาะทาง และเครื่องมือที่ใช้ไม่ได้ทันสมัยไวปรืดๆแบบคนสอน บวกอายุบางคนก็ไม่น้อยแล้ว

อาจเพราะระบบมือถือ หรือกล้องที่ช้า หรือ เน็ตช้า ประกอบ
และก็มีเวลาจำกัดในการสแกน เพราะถ้าเกิน มันต้องกดเริ่มใหม่ เราก็ลองผิดถูกอยู่สัก 3-4 รอบก็ได้

สรุป ต้องกดค้างสักพัก นับ 1-2 ในใจแล้วปล่อย
เราจึงสอนวิธีให้เค้าใหม่ ไม่ใช่กดแช่นานๆ แบบเค้าบอกเราตอนแรกเลย

สาเหตุอาจเพราะกล้องช้าในการอ่าน
เพราะมือถือไม่ได้ราคาแพงๆหรือระบบดีๆ
แต่เค้าก็ทำงานด้วยความตั้งใจดี

พอสัปดาห์ที่ 3 เจอคนเดิมมาส่งอีก
รอบนี้สแกนครั้งเดียวผ่าน

แล้วเค้าพูดอย่างดีใจมาก ว่า ก่อนหน้านี้เค้าติดปัญหานี้มาตลอด สแกนไม่ได้สักที
เดี๋ยวนี้ไม่เป็นแล้ว เค้าบอกดีใจมากเลย
เล่าด้วยรอยยิ้ม

(แอบปลื้มใจเล็กๆ ฉันสอนไปเองแหละ)

เค้าเริ่มมีรอยยิ้มและความภูมิใจในตัวเอง
ที่ทำงานได้ดี ไม่เหมือนครั้งก่อนๆคอยแต่พูดขอโทษๆ หน้าก็เครียดกับการสแกนไม่ได้

บางทีปัญหาเล็กๆ มันติดแค่นิดเดียวจริงๆ
แค่มีคนช่วยแนะนำ

แต่ สั่งของรอบนี้ไม่เจอคนเดิม
หวังว่าจะไม่มีใครคอมเพลนไปซะก่อนนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่