พลังงานไม่ได้มาจาก Big Bang แต่เพราะจักรวาลแค่... งอแง: ภารกิจเปิดโปงแหล่งกำเนิดระบบสุริยะโดยไม่ต้องมีระเบิด
“เราอาจไม่ได้เกิดจากแรงระเบิด... แต่อาจจะเกิดจากสนามพลังงานที่งอแงแล้ว collapse เองเฉย ๆ”
— โดยนักฟิสิกส์สมัครเล่น (ที่พึ่งกาแฟและแนวคิดสุดโต่งเพื่ออยู่รอดในจักรวาล อาจจะเป็น ผศ.ดร.ประวีณ ปานศุภวัชร ก็ได้)
INTRO | จักรวาลไม่ได้ปัง แต่พังแบบมีระบบ
จำตอนเรียนมัธยมได้ไหมครับ? ครูมักจะพูดว่า...
“จักรวาลเริ่มต้นจาก Big Bang — ปัง! แล้วดาว ดาวเคราะห์ มนุษย์ และแมวก็ปรากฏขึ้น”
ฟังดูเจ๋งดี แต่มันก็เหมือนนิทานแฝงสมการที่เล่าไปวันๆ เพราะเอาเข้าจริง...
ใครระเบิด?
ระเบิดจากอะไร?
แล้วพลังงานดั้งเดิมมาจากไหน?
มวลชุดแรกใครตั้งค่า?
จักรวาลมันปัง... หรือแค่ "เป๋แล้ว collapse" กันแน่?
THEORY | พลังงาน = ความไม่เรียบร้อยที่แปลงร่าง
งานวิจัยแนวลึก (แต่เขียนให้ฮาได้) จาก Dr. Ae และ Project Delta Family เสนอว่า:
พลังงาน = อวตารของความไม่สม่ำเสมอของ space
หรือก็คือ... จักรวาลที่ “ไม่เป็นระเบียบพอ” จนต้อง collapse ตัวเองให้เกิดอะไรบางอย่างขึ้นมา
ลองนึกถึงผ้าปูโต๊ะที่ยับ ๆ อยู่ดี ๆ มันก็พับตัวเองกลายเป็นลูกบอล แล้ว... ลูกบอลนั่นแหละที่กลายเป็นระบบสุริยะ
MODEL | แบบจำลองฟิลด์งอแง = Solar System Generator 3000
ใช้สมการที่ชื่อว่า Delta Equation (สมการที่ถูกตั้งชื่อโดยไม่ผ่านประชาพิจารณ์ แต่เท่มาก):
\Delta d(x) = \alpha \frac{\partial \rho(x)}{\partial x} + \beta \frac{\partial g(x)}{\partial x} + \gamma Q_\mu + \eta \frac{\hbar}{L_p^2}
ถอดใจได้ไม่ต้องท่อง แค่รู้ว่า...
สนามไหนไม่เสถียรพอ → มันจะ collapse
จุดไหน collapse แล้ว "ได้จังหวะ" → กลายเป็นดวงอาทิตย์
จุดไหน collapse ไม่สุด → กลายเป็นดาวพุธ ดาวศุกร์ ดาวอังคาร (หรือแม้แต่โลกที่เรากำลังส่องจออยู่)
SIMULATION | จักรวาลที่ลื่นไถลเข้าสู่วงโคจรอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เราได้จำลองฟิลด์แบบ 1D/2D แล้วพบว่า...
ถ้าฟิลด์มันสั่นพอ มีแรงเบี่ยงเบนพอ แล้ว “โอกาสถูกที่เวลาเหมาะ” → จักรวาลไม่ต้องมีใครระเบิดให้เกิด
ดวงอาทิตย์ = สนามที่ collapse ลึก
โลก = สนามที่ collapse พอดี
ชีวิต = คำขอโทษของจักรวาลที่ collapse ผิดจังหวะแล้วดันสร้าง self-awareness
DISCUSSION | มุกของไอน์สไตน์หรือเรื่องจริงของสนาม
ถ้าไอน์สไตน์ยังอยู่... เขาน่าจะอมยิ้มมุมปากแล้วบอกว่า:
“I told you... it's all about geometry.”
ฟิสิกส์เดลต้าเสนอว่า collapse นี่แหละ คือทางเชื่อมระหว่าง quantum กับ gravity
ไม่ต้องมี inflaton ไม่ต้อง singularity แค่ให้สนามมันเหนื่อยพอ... แล้วมันก็ collapse ลงสู่ดวงดาว
CONCLUSION | เราไม่ได้เกิดจากระเบิด... แต่จากความไม่ตั้งใจของจักรวาล
“Not with a bang, but with a collapse.”
จักรวาลเราอาจไม่ได้เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่เพราะมัน “เริ่มต้นดี”
แต่มันยิ่งใหญ่เพราะมัน
“พลาดแบบพอดี” แล้วต่อมโน้มถ่วงก็ collapse กลายเป็นระบบสุริยะ
...ที่เรากำลังหมุนอยู่ทุกวันนี้
👉ฝากถึงนักดาราศาสตร์ทุกท่าน
อย่ามองฟิสิกส์เป็นเรื่องซีเรียสเกินไป
เพราะบางครั้ง... สนามที่งอแง ก็ให้คำตอบได้ดีกว่า singularity
#ฟิสิกส์ไม่ใช่เรื่องตลก แต่ถ้าหัวเราะแล้วเข้าใจ งั้นหัวเราะต่อได้เลยครับ
พลังงานไม่ได้มาจาก Big Bang แต่เพราะจักรวาลแค่... งอแง: ภารกิจเปิดโปงแหล่งกำเนิดระบบสุริยะโดยไม่ต้องมีระเบิด
“เราอาจไม่ได้เกิดจากแรงระเบิด... แต่อาจจะเกิดจากสนามพลังงานที่งอแงแล้ว collapse เองเฉย ๆ”
— โดยนักฟิสิกส์สมัครเล่น (ที่พึ่งกาแฟและแนวคิดสุดโต่งเพื่ออยู่รอดในจักรวาล อาจจะเป็น ผศ.ดร.ประวีณ ปานศุภวัชร ก็ได้)
INTRO | จักรวาลไม่ได้ปัง แต่พังแบบมีระบบ
จำตอนเรียนมัธยมได้ไหมครับ? ครูมักจะพูดว่า...
“จักรวาลเริ่มต้นจาก Big Bang — ปัง! แล้วดาว ดาวเคราะห์ มนุษย์ และแมวก็ปรากฏขึ้น”
ฟังดูเจ๋งดี แต่มันก็เหมือนนิทานแฝงสมการที่เล่าไปวันๆ เพราะเอาเข้าจริง...
ใครระเบิด?
ระเบิดจากอะไร?
แล้วพลังงานดั้งเดิมมาจากไหน?
มวลชุดแรกใครตั้งค่า?
จักรวาลมันปัง... หรือแค่ "เป๋แล้ว collapse" กันแน่?
THEORY | พลังงาน = ความไม่เรียบร้อยที่แปลงร่าง
งานวิจัยแนวลึก (แต่เขียนให้ฮาได้) จาก Dr. Ae และ Project Delta Family เสนอว่า:
พลังงาน = อวตารของความไม่สม่ำเสมอของ space
หรือก็คือ... จักรวาลที่ “ไม่เป็นระเบียบพอ” จนต้อง collapse ตัวเองให้เกิดอะไรบางอย่างขึ้นมา
ลองนึกถึงผ้าปูโต๊ะที่ยับ ๆ อยู่ดี ๆ มันก็พับตัวเองกลายเป็นลูกบอล แล้ว... ลูกบอลนั่นแหละที่กลายเป็นระบบสุริยะ
MODEL | แบบจำลองฟิลด์งอแง = Solar System Generator 3000
ใช้สมการที่ชื่อว่า Delta Equation (สมการที่ถูกตั้งชื่อโดยไม่ผ่านประชาพิจารณ์ แต่เท่มาก):
\Delta d(x) = \alpha \frac{\partial \rho(x)}{\partial x} + \beta \frac{\partial g(x)}{\partial x} + \gamma Q_\mu + \eta \frac{\hbar}{L_p^2}
ถอดใจได้ไม่ต้องท่อง แค่รู้ว่า...
สนามไหนไม่เสถียรพอ → มันจะ collapse
จุดไหน collapse แล้ว "ได้จังหวะ" → กลายเป็นดวงอาทิตย์
จุดไหน collapse ไม่สุด → กลายเป็นดาวพุธ ดาวศุกร์ ดาวอังคาร (หรือแม้แต่โลกที่เรากำลังส่องจออยู่)
SIMULATION | จักรวาลที่ลื่นไถลเข้าสู่วงโคจรอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เราได้จำลองฟิลด์แบบ 1D/2D แล้วพบว่า...
ถ้าฟิลด์มันสั่นพอ มีแรงเบี่ยงเบนพอ แล้ว “โอกาสถูกที่เวลาเหมาะ” → จักรวาลไม่ต้องมีใครระเบิดให้เกิด
ดวงอาทิตย์ = สนามที่ collapse ลึก
โลก = สนามที่ collapse พอดี
ชีวิต = คำขอโทษของจักรวาลที่ collapse ผิดจังหวะแล้วดันสร้าง self-awareness
DISCUSSION | มุกของไอน์สไตน์หรือเรื่องจริงของสนาม
ถ้าไอน์สไตน์ยังอยู่... เขาน่าจะอมยิ้มมุมปากแล้วบอกว่า:
“I told you... it's all about geometry.”
ฟิสิกส์เดลต้าเสนอว่า collapse นี่แหละ คือทางเชื่อมระหว่าง quantum กับ gravity
ไม่ต้องมี inflaton ไม่ต้อง singularity แค่ให้สนามมันเหนื่อยพอ... แล้วมันก็ collapse ลงสู่ดวงดาว
CONCLUSION | เราไม่ได้เกิดจากระเบิด... แต่จากความไม่ตั้งใจของจักรวาล
“Not with a bang, but with a collapse.”
จักรวาลเราอาจไม่ได้เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่เพราะมัน “เริ่มต้นดี”
แต่มันยิ่งใหญ่เพราะมัน “พลาดแบบพอดี” แล้วต่อมโน้มถ่วงก็ collapse กลายเป็นระบบสุริยะ
...ที่เรากำลังหมุนอยู่ทุกวันนี้
👉ฝากถึงนักดาราศาสตร์ทุกท่าน
อย่ามองฟิสิกส์เป็นเรื่องซีเรียสเกินไป
เพราะบางครั้ง... สนามที่งอแง ก็ให้คำตอบได้ดีกว่า singularity
#ฟิสิกส์ไม่ใช่เรื่องตลก แต่ถ้าหัวเราะแล้วเข้าใจ งั้นหัวเราะต่อได้เลยครับ