ผิดที่เราไช่ไหม

ครับตามหัวข้อเลย เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวานแฟนผมขอไปเที่ยวกับน้องแล้วก็พี่ที่ทำงานอีกคนนึงเป็นผู้หญิง เราก็ไม่อะไรจะไปก็ไป ช่วงค่ำก็ยังคุยตอบแลทกันปกติ ตัวผมนั้นไม่ได้ไปด้วยเพราะมาทำงาน พอช่วง 5 ทุ่มกว่าผมว่าจะกลับบ้านเลยโทรจะไปบอกเค้าว่าจะกลับบ้านแล้วนะ เพราะเค้าไม่ได้ตอบแชทผมมาเป็นชั่วโมงแล้ว เลยตัดสินใจที่จะโทรไป โทรไปรอบแรกรับสายแต่ไม่พูด มีแต่เสียงเพลงกับผู้ชายเต็มไปหมด ตัวผมก็เริ่มรู้สึกไม่ดีแล้ว ก็เลยตัดสิ้นใจโทรไปใหม่ พอโทรไปใหม่ก็รอสายสักพักนึง แล้วก็ตัดสาย ผมก็เลยโทรย้ำไปอีก หลังจากนั้นก็ตัดสายอย่างเดียวเลย เลยตัดสินใจโทรหาน้องที่ไปด้วย น้องก็ไม่รับสายอีก ที่นี่ผมก็ใจไม่ดีแล้วดิ เป็นอะไร ทำอะไรกันอยู่ ทำไมไม่รับสายเลย แถมยังตัดสายอีก ผมก็โทรย้ำอยู่อย่างนั้น สรุปก็ตัดสายอีกติดต่อไม่ได้เลย ผมเลยตัดสินใจ ว่าจะไปดูเค้าที่ร้าน ก็เลยเปิดแมพจากที่ผมไป ประมาณ 28 โล ผมก็ตัดสินใจขับไประหว่างที่ขับไปผมก็โทรหาเค้าตลอดนะ แต่ก็ตัดสายเหมือนเดิม สักพักน้องเค้าโทรกลับมา บอกไม่ต้องห่วงให้กลับบ้านเลย ผมเลยบอกว่าผมกำลังไป ทำไมมันมีอะไรถึงไม่รับโทรศัพท์ ยุ้งมากเลยหรือว่ายังไง แล้วเค้าก็ตัดสายไปจนผมขับไปถึงที่ร้าน ตอนนั้นผมหงุดหงิดและโมโหมาก ก็โทรหาเค้าอีก ก็ยังตัดสายเหมือนเดิม จนเดินเข้าไปหาที่โต้ะแต่ไม่มีอะไร เค้าก็ทำหน้าไม่พอใจที่ผมมา ผมก็ถามว่าโทรมาทำไมไม่รับสาย ตัดสายทำไม แค่จะปลีกตัวมาห้องน้ำแล้วรับโทรศัพท์นี่มันยากมากเลยหรอ เค้าก็บอกว่า. รับแล้วแต่มันไม่ได้ยิน ก็เลยตัดสาย ผมก็เลยพาเค้ากลับตอนนั้นเลย คือจะให้ผมไม่คิดอะไรได้ยังไง ไม่ให้เป็นห่วงได้ยังไง ยอมรับว่าตอนนั้นผมคิดไปต่างๆนาๆ ว่ามันมีอะไร ทำไมถึงต้องตัดสาย ก็ประมาณนี้ครับ เลยอยากถามเพื่อนๆ ว่าแบบนี้คือผมผิดไช่ไหม ผิดที่ห่วงเค้ามากเกินไปไช่ไหม แล้วผมต้องเป็นคนแบบไหน ที่แฟนไปเที่ยวแล้วโทรหาก็ตัดสายตลอด จะให้ผมคิดแบบไหนอะ คือผมไม่สำคัญพอที่เค้าจะปลีก ตัวมารับโทรศัพท์เลยหรือยังไง ผมโครตน้อยใจเลยจิงๆ ถ้ารู้ว่าให้มาแล้วเป็นแบบนี้ ก็ไม่ให้มาตั้งแต่แรกแล้ว ขอถามความเห็นเพื่อนๆหน่อยครับ ว่าคิดยังไง