**** ปรางจันทร์กลั่นรส ****

ดึกดื่นเย็นเฉียบเงียบสงัดจำรัสงามแจ้งแสงบุหลันภิรมย์ดื่มด่ำร่ำปรางจันทร์จำนรรจ์พัทยาฟ้างดงาม"ฉับพลันสลัวไปทั่วทิศภาษิตท่านว่าน่าเกรงขามแจ้งลับมืดมัวพัวพันตามสิ้นงามสิ้นคราบภาพนภางค์""ลม

เออ ..เอิง..เอย..เพียงพ้อง เพียงพับได้สดับ รสบรรหารสด มธุรส..สราญเจือจาน อมฤต..ค่อยค่อยริน ....... เอ้อ" ให้ชื่นชุ่มพื้นพุ่มศิโรเภทเกรงกริ่งเหตุเทวษเกินถวิลฤๅปรางจันทร์กลั่นรสประชดรินปานหลงก

มาจะกล่าวบทไปสดับได้รสนามหาศาลเสนาะพจน์กลบทอลอวลลานกำจายผ่านอมฤทธิ์มาร่ำริน:)ได้นุ่มเนียนชุ่มคอชลอแก่หนึ่งข้อแม้แตกต่างแทรกถวิลรอปรางจันทร์กลั่นพจน์รดใบตฤณพร้อมมอบกลิ่นรินร่ำไม่อำพราง:):)มอบครรชิตติดด

ฝัน .. พบเห็นเทวีศักดิ์ศรีสมอภิรมย์สนองห้องใจฉันราตรีกลายพรายพร่างดั่งกลางวันแม้ในฝันเงียบงันก็ฝันดี"งามสุรางค์ย่างเยื้องชำเลืองเหลียวดวงเดือนเสี้ยวดาวเคียงเพียงแสงหรี่ฉายนำทางสำเภาเคล้านทีดำเนิน

บุญนำพา เกิดมาร่าเริงไว้    บูดบึ้งใจ ทำให้ไม่สดชื่นหัวเราะเป็น เล่นจริงยิ่งครึกครื้น    อายุยืน นานปีดีกว่านะดอกเอ๋ยเจ้าดอกบานชื่นอยากอายุยืนครึกครื้นไว้เอย"บริบท กฏแห่งกรรมน