ขอคำแนะนำควรไปยังไงต่อดี

หนูมีพี่น้อง2คน คือหนูกับน้องชาย เกิดมาในครอบครัวที่ลำบากแต่หนูไม่ได้คิดว่าชีวิตหนูจะแย่ขนาดนี้ บางทีก็ไม่อยากมีลมหายใจเลยหนูไม่รู้จะเริ่มจากไหนไปไหน แม่หนูเสียด้วยโรคร้ายตอนหนูอายุ16ปีเสียตอนเดือนพฤศ

เราแต่งานมาแล้วสองครั้ง คนปัจจุบันคือคนที่สอง ที่ในสายตาเราและคนรอบข้างเขาดีมากเป็นแฟมิลี่แมน ดูอบอุ่น ใจดี แต่งงานกันมาแระมาณ3ปีก่อนหน้าคบหากันประมาณ2ปี หลังแต่งทุกอย่างดีมากไม่ทะเลาะกัน ช่วยกันคิดช่

ต่อแต่นี้ ไม่มี คุณตาแล้ว ไร้วี่แวว หาไหน ก็ไม่เห็น เคยปรึกษา คุยสนุก ทุกเช้าเย็น ต่อนี้เป็น สุดแต่กรรม จะนำไป Cr: web.thaiehow ถ้าเป็นเมื่อสัก 2 อาทิตย์ก่อน เราก็จะคิดว่าการที่ไม่ได้สมหวังในสิ่ง

เคยเป็นไหม..เวลาที่มีปัญหาถ่าโถมเข้ามาในชีวิตของเรา แต่หันไปไม่เจอใครที่พร้อมจะรับฟังเราเลย มันยิ่งทำให้เรารู้สึกเสียใจ เคว้งคว้าง และเหงา เราไม่ค่อยเล่าปัญหาให้คนที่บ้านฟังเพราะกลัวว่าเขาจะเป็นห่วงแล

การที่เราเสียคนที่เรารักไปแบบตายจาก มันสามารถทำให้ระบบความจำเราแย่ลงได้มั้ยค่ะ ในช่วงที่แม่เราเสีย เรารู้สึกว่าความจำเราแย่ลง หลงๆลืมๆ จนคนรอบข้างเริ่มทักท้วง บอกว่าเราชอบลืม สิ่งที่สั่ง ที่บอก จนตอนน

ในชีวิตนี้เราคงไม่เจอใครที่รักเราจิงแบบนี้อีกแล้ว...จิงใช่มั้ยที่คนที่รักกันจิงๆ จะสามารถให้อภัยกันทุกเรื่องได้ รวมถึงเธอ..เธอคนที่เรารักและรักเรามาก คนที่สามารถให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง แม้เรื่องที่รู้ว

ช่วงก่อนจบมหาลัย เราได้ไปฝึกงานที่นึง เราไปกับเพื่อนของเรา3คนรวมเราด้วย มันจะมีเพื่อนสนิทเรา กับเพื่อนร่วมสาขามาฝึกด้วย ตอนแรกที่เข้ามาก็ดีๆนี่แหละ ไม่มีปัญหาอะไร พอเวลาผ่านไปเราเริ่มรู้นิสัยของแต่ละ

ตอนนี้เรารู้สึกแค้นใจจากการ มีอะไรกันแล้วถูกทิ้ง โดยที่จัดสถานการณ์มากมายให้ต้องแยกจากกัน จากการนั่งทบทวนที่ผ่านมาน่าจะเกิดจากที่ไม่ได้ชอบจริงอยู่แล้วเค้าต้องการแค่เรื่องอย่างว่า ความเสียใจแรกจากความผ

เรื่องมันมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อ กิ๊บ ( นามสมมติ ) อายุห่างจากเรา 12 ปี เราอายุ 17 พี่เขาอายุ 29 เราเจอกันที่โบสถ์คริสต์ ตอนนั้นเราอยู่ป.5 พี่เขาอยู่ ปี 5 พี่เขาเป็นอาสาสมัครที่มาสอนศาสนาเ

เราเป็นพี่คนโตและมีน้องสาวแท้ๆคนนึง ตลอดมาในชีวิตไม่เคยคิดว่าครอบครัวตัวเองรักลูกรักหลานไม่เท่ากัน อาจเป็นเพราะที่ผ่านมาปลอบใจตัวเองเสมอก็ไม่รู้จนช่วง 2 เดือนที่ผ่านมานี้เราร้องไห้ เสียใจทุกวัน ทำให้ค