เกริ่น...เราอยู่บ้านคนเดียวส่วนแม่อยู่ต่างจังหวัดกับแฟน ช่วงปิดเทอมแม่ชอบบังคับให้เรามาบ้านน้าช่วงปิดเทอม ตั้งแต่ม.4 จนจะขึ้นมหาลัยโดยให้เหตุผลว่า มาอยู่เป็นเพื่อนน้า ช่วยน้าเลี้ยงลูก เพราะอยู่บ้านก็ไม่ได้ทำไรเล่นแต่เกม หาคำมาด่อยค่าเราสารพัดว่าไม่มีประโยชน์ เปลืองค่าน้ำค่าไฟ ไร้อนาคต แต่เราไม่ได้อยากมาเลยแค่อยากปล่อยจอยอยู่บ้าน เล่นเกมหาไรทำชิลช่วงปิดเทอม เรารู้สึกเบื่อหน่ายไม่ชอบรู้สึกว่าเด็กเป็นภาระ มาอยู่นี่ทุกปิดเทอมเข้าปีที่ 3 จนจะเข้ามหาลัย อยู่ๆน้าก็พูดว่าอยากให้มาอยู่ตลอดมหาลัยปิดเทอมก็มาช่วยเลี้ยงน้องตลอด คือเราคิดว่ามันไม่ใช่หน้าที่ของเราที่ต้องมาดูแลเด็กพวกนี้ แล้วพอเราปฏิเสธก็หาว่าเราเห็นแก่ตัว แบบนี้เรากลายเป็นคนเห็นแก่ตัวหรอ เราก็อยากมีชีวิตเป็นของตัวเองบ้าง ทุกคนคิดว่าไง เราคือตัวปัญหาเองรึเปล่า นอยย