ผมมีแฟน (ช-ญ) แต่แฟนไม่ค่อยชอบมีอะไรด้วย ผมก็ไปซื้อกิน ผมว่าก็เป็นเรื่องปกติมาก ๆ เหมือนแฟนไม่ทำกับข้าว ผมก็ไปซื้ออะไรกินหน้าปากซอย เพราะผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนให้บริการอยู่แล้ว คนเดียวที่ผมรักก็คือแฟนผม
แต่ถ้าถามว่า คนรักกัน ทำไมทำแบบนี้ ก็อย่างที่ผมบอกเลย ผมไม่รู้สึกว่าเป็นอะไรที่ผิดเลย จะเรียกว่าผมนอกใจหรือนอกกายหรืออะไรก็แล้วแต่ เราแค่อยากกิน แต่แฟนไม่อยาก เราก็แก้ปัญหาของเราซะ กลับมาเจอกันก็อารมณ์ดี ไม่หงุดหงิด
ถ้าถามว่า ถ้าไม่รู้สึกผิดแล้วบอกแฟนตรง ๆ มั้ยว่าไปซื้อกิน แน่นอนว่าผมไม่บอก เพราะผมคิดว่าเค้าคงไม่พอใจแน่ ๆ อยู่แบบสงบสุขดีแล้ว จะหาเรื่องใส่ตัวทำไม
ถ้าถามว่า เมื่อไม่กล้าบอกพฤติกรรมของเราให้แฟนรู้ แสดงว่าลึก ๆ เราก็เชื่อว่ากำลังทำไม่ถูกต้อง ผมจะบอกว่า เหมือนผมชอบดูไก่ชน แต่แฟนไม่ชอบเพราะสงสารไก่ ผมก็เลี่ยงไม่พูดถึงว่าวันนี้ผมไปดูไก่ชนมาแค่นั้นแหละ เหมือนเป็นโลกส่วนตัวของเราแค่นั้น ในใจแค่คิดว่า ถ้าแฟนเรามาดูชนไก่กับเราก็คงดีนะ แต่เค้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไร เรามาดูคนเดียวก็ได้
อยากซาวเสียงและฟังคำวิจารณ์จากคนอื่นเฉย ๆ ว่าคิดว่าความคิดแบบผมเป็นยังไง หรือถ้าผมคิดผิด มีอะไรจะแนะนำบ้างครับ
มองการไปซื้อบริการว่ายังไงกันครับ
แต่ถ้าถามว่า คนรักกัน ทำไมทำแบบนี้ ก็อย่างที่ผมบอกเลย ผมไม่รู้สึกว่าเป็นอะไรที่ผิดเลย จะเรียกว่าผมนอกใจหรือนอกกายหรืออะไรก็แล้วแต่ เราแค่อยากกิน แต่แฟนไม่อยาก เราก็แก้ปัญหาของเราซะ กลับมาเจอกันก็อารมณ์ดี ไม่หงุดหงิด
ถ้าถามว่า ถ้าไม่รู้สึกผิดแล้วบอกแฟนตรง ๆ มั้ยว่าไปซื้อกิน แน่นอนว่าผมไม่บอก เพราะผมคิดว่าเค้าคงไม่พอใจแน่ ๆ อยู่แบบสงบสุขดีแล้ว จะหาเรื่องใส่ตัวทำไม
ถ้าถามว่า เมื่อไม่กล้าบอกพฤติกรรมของเราให้แฟนรู้ แสดงว่าลึก ๆ เราก็เชื่อว่ากำลังทำไม่ถูกต้อง ผมจะบอกว่า เหมือนผมชอบดูไก่ชน แต่แฟนไม่ชอบเพราะสงสารไก่ ผมก็เลี่ยงไม่พูดถึงว่าวันนี้ผมไปดูไก่ชนมาแค่นั้นแหละ เหมือนเป็นโลกส่วนตัวของเราแค่นั้น ในใจแค่คิดว่า ถ้าแฟนเรามาดูชนไก่กับเราก็คงดีนะ แต่เค้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไร เรามาดูคนเดียวก็ได้
อยากซาวเสียงและฟังคำวิจารณ์จากคนอื่นเฉย ๆ ว่าคิดว่าความคิดแบบผมเป็นยังไง หรือถ้าผมคิดผิด มีอะไรจะแนะนำบ้างครับ