คำถามตั้งแบบขำ ๆ ค่ะ

วันนี้ เห็นเฟสของศาสตราจารย์ท่านหนึ่ง ที่หลาย ๆ ครั้ง  โพสต์ท่านก็เป็นเชิงวิชาการที่น่าสนใจนะคะ
ท่านโพสต์ประมาณว่า "อายุตั้งห้าสิบแล้ว แม่สั่งให้ลบโพสต์ยังต้องลบ"

นี่เห็นแล้วก็ขำ เพราะส่วนตัว ก็ไม่พ้นอกแม่เหมือนกันค่ะ
ไปเช็งเม้ง แล้วตอนเย็น ไปทานข้าวกับลูกสาว หม่าม้า และพี่สาว
บังเอิญ วันนั้น เสื้อที่ดิฉันใส่ มันสั้นไปนิดนึง แต่ไม่สั้นมาก คือ ไม่ได้เป็นเสื้อเอวลอย และไม่เห็นพุงนะคะ
แต่เวลาขยับตัว ตักโน่นนี่นั่น ชายเสื้อมันจะเขยิบขึ้นนิดนึง

คุณแม่ดิฉันในวัย 93 คอยดึงชายเสื้อลงมาให้ตลอดเวลาที่นั่งทานข้าว
นี่ทั้งขำ ทั้งเอ็นดู

เพื่อนอีกคนในวัยห้าสิบกว่า อยู่เมืองนอกมาเกือบสามสิบปี แต่งงานแล้ว หย่าแล้ว เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว
รับผิดชอบตัวเองแบบซื้อบ้านสร้างสมบัติอะไร ๆ ของตัวเองได้แล้ว

เที่ยวนี้ เธอกลับมาเมืองไทย แล้วมีชายหนุ่มที่ตามจีบขอมาเที่ยวด้วย ก็ปรากฎว่าไปเที่ยวภูเก็ตกัน
เราคุยโทรศัพท์ เธอย้ำกับดิฉันว่า
"แม่ชั้นไม่รู้ว่า ชั้นมาภูเก็ตกับ xxxx แค่สองคนนะ แกอย่าเผลอหลุดปากนะ ถ้าเจอแม่ชั้น"

นี่ฟังแล้วก็อดขำไม่ได้ว่า
โอ๊ยยยย เรานี่มันห้าสิบกว่ากันแล้ว ยังต้องห่วงเรื่องนี้กันอีกหรอ ?

แล้วก็มานึกได้ว่า ไม่ว่าอายุเท่าไร ก็โตไม่พ้นอกแม่นะคะ