อายุเลย 60 ปีมาหลายแล้วแต่นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เจอกับเหตุการณ์แผ่นดินไหวด้วยตัวเองและได้ทราบการสูญเสียไม่ว่าการสูญเสียชีวิต,ทรัพสินเสียหายอย่างใหญ่หลวง ได้เห็นผู้ประสบความเดือดร้อนจากเหตุครั้งนี้อย่างคนที่อาศัยอยู่บนคอนโดไม่สามารถกลับเข้าไปอยู่หลับนอนไม่ได้ การเดินทางรถไฟฟ้าไม่สามารถทำได้บอกคนต้องอาศัยเดินเท้ากลับที่พักอย่างโกลาหล....ส่วนตัวมองว่า"เรามนุษย์" เป็นเพียงส่วนเล็กๆของโลกนี้เท่านั่น แต่ก็คิดมโนตัวเรายิ่งใหญ่สำคัญกันหนักหนา เราสร้างประกอบกิจสิ่งต่างๆที่แค่สนองความอยากแบบไม่มีขีดจำกัดเราใช้เลท์อำนาจเพื่อตักตวงผลประโยชน์ใส่ตัวเองจนเกิดความสูญเสียที่เกิดจึ้นแบบกรณีที่ตึกถล่มจนมีเพื่อนมนุษย์ต้องสูญเสียชีวิตต้องจากไปก่อนวัยอันควร.
เหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ครั้งนี้"คุณมองบริบทชีวิตคนเรา"อย่างไร?.