สวัสดีค่ะ เราอยากถามความเห็นในมุมมองคนอื่น ๆ เพื่อประกอบการตัดสินใจค่ะ
เรื่องก็คือ เราคบกับแฟนมาสองปีกว่า ๆ แล้วค่ะ ปีแรก ๆ เรามีปัญหากันเรื่องระยะทาง ทะเลาะกันบ่อย เพราะต้องไปเรียนกันคนละที่แถมไกลกันอีก ช่วงแรก ๆ เราทั้งคู่ยังปรับตัว และจัดลำดับความสำคัญกันไม่ค่อยได้ค่ะ พวกเรามักจะทุ่มเวลาไปกับการเข้าสังคม อยู่กับเพื่อนซะมากกว่า เลยทำให้ห่างเหินกันไปหน่อยแต่สุดท้ายก็ยังปรับความเข้าใจกันได้ค่ะ ก็คบกันมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งเราตัดสินใจพักเรียนและออกมาทำงานค่ะ มันทำให้เราไกลกันมากขึ้นไปอีกเพราะเราต้องย้ายมาอยู่ที่ต่างประเทศกับคุณแม่ ก็มีทะเลาะกันบ้างในเรื่องนี้ เพราะพอเราออกมาทำงานหาเงิน เราเลยไม่ค่อยมีเวลาค่ะ ทำงานเลิกงานมาก็ได้คุยกับแปป ๆ ก็ต้องไปนอนแล้ว อีกอย่างนาน ๆ ทีก็จะได้กลับไปหาแฟนค่ะ ก็มีน้อยใจบ้าง แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ประเด็นหลัก พอเราออกมาทำงานหาเงินเอง มุมมองการใช้ชีวิตมันเลยเปลี่ยนไป ครอบครัวแฟนเราเค้าไม่ได้มีกำลังในการซัพพอร์ตแฟนมากมายขนาดนั้น เลยทำให้แฟนขัดสนบ้างในบางทีค่ะ ตอนที่เค้าหมุนเงินไม่ทันเราก็ยินดีที่จะยื่นมือเข้าไปช่วย แต่พอเราช่วยหนึ่งครั้ง มันเหมือนกับเราต้องช่วยตลอดไป เราเคยจับเข่าคุยกับแฟนเรื่องนี้ประมาณสองสามครั้งแล้วค่ะ ช่วงแรก ๆ ที่ปรับกันก็เหมือนจะดีขึ้นค่ะ ไม่มาขอยืมเรา ไม่เดือดร้อนเรา แต่พอผ่านไปซักพักรู้สึกเหมือนมันจะวนกลับมาแบบเดิมอีก เราก็เหนื่อยที่จะพูด ล่าสุดเราก็พี่งกลับไปหาแฟนมา ตอนอยู่ด้วยกันมันก็มีความสุขดีค่ะ แฮปปี้เลย แต่ว่าเวลากิน เที่ยวเราต้องออกให้เค้าซะส่วนใหญ่ ถ้าเราไม่ออกเงิน ก็จะไม่ได้ไปกิน หรือไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ เพราะแฟนไม่ค่อยมีเงินค่ะ มันเลยทำให้เรารู้สึกแปลก ๆ 😅 เราไม่ได้อยากได้แฟนที่รวย เลี้ยงเราได้ เปย์เราทุกอย่างอะไรแบบน้น แต่เราแค่อยากได้คนที่เค้าไม่ต้องมาเดือดร้อนเงินเรา คนที่การเงินมันเสมอกันอ่ะค่ะ เพราะเรารู้สึกว่าพอเราหาเงินได้ ทำไมเราต้องเอาไปให้คนอื่นใช้แทนที่เราจะได้ใช้เอง เลยอยากถามว่าถ้าเราจะเลิกกับแฟนเพราะเรื่องอะไรทำนองนี้มันจะเห็นแก่ตัวไปมั้ยคะ เพราะเรื่องอื่นแฟนก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย ดีหมดค่ะ ยกเว้นแค่เรื่องนี้ 😭
ถ้าอยากเลิกกับแฟนเพราะเรื่องเงิน ผิดมั้ยคะ ?
เรื่องก็คือ เราคบกับแฟนมาสองปีกว่า ๆ แล้วค่ะ ปีแรก ๆ เรามีปัญหากันเรื่องระยะทาง ทะเลาะกันบ่อย เพราะต้องไปเรียนกันคนละที่แถมไกลกันอีก ช่วงแรก ๆ เราทั้งคู่ยังปรับตัว และจัดลำดับความสำคัญกันไม่ค่อยได้ค่ะ พวกเรามักจะทุ่มเวลาไปกับการเข้าสังคม อยู่กับเพื่อนซะมากกว่า เลยทำให้ห่างเหินกันไปหน่อยแต่สุดท้ายก็ยังปรับความเข้าใจกันได้ค่ะ ก็คบกันมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งเราตัดสินใจพักเรียนและออกมาทำงานค่ะ มันทำให้เราไกลกันมากขึ้นไปอีกเพราะเราต้องย้ายมาอยู่ที่ต่างประเทศกับคุณแม่ ก็มีทะเลาะกันบ้างในเรื่องนี้ เพราะพอเราออกมาทำงานหาเงิน เราเลยไม่ค่อยมีเวลาค่ะ ทำงานเลิกงานมาก็ได้คุยกับแปป ๆ ก็ต้องไปนอนแล้ว อีกอย่างนาน ๆ ทีก็จะได้กลับไปหาแฟนค่ะ ก็มีน้อยใจบ้าง แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ประเด็นหลัก พอเราออกมาทำงานหาเงินเอง มุมมองการใช้ชีวิตมันเลยเปลี่ยนไป ครอบครัวแฟนเราเค้าไม่ได้มีกำลังในการซัพพอร์ตแฟนมากมายขนาดนั้น เลยทำให้แฟนขัดสนบ้างในบางทีค่ะ ตอนที่เค้าหมุนเงินไม่ทันเราก็ยินดีที่จะยื่นมือเข้าไปช่วย แต่พอเราช่วยหนึ่งครั้ง มันเหมือนกับเราต้องช่วยตลอดไป เราเคยจับเข่าคุยกับแฟนเรื่องนี้ประมาณสองสามครั้งแล้วค่ะ ช่วงแรก ๆ ที่ปรับกันก็เหมือนจะดีขึ้นค่ะ ไม่มาขอยืมเรา ไม่เดือดร้อนเรา แต่พอผ่านไปซักพักรู้สึกเหมือนมันจะวนกลับมาแบบเดิมอีก เราก็เหนื่อยที่จะพูด ล่าสุดเราก็พี่งกลับไปหาแฟนมา ตอนอยู่ด้วยกันมันก็มีความสุขดีค่ะ แฮปปี้เลย แต่ว่าเวลากิน เที่ยวเราต้องออกให้เค้าซะส่วนใหญ่ ถ้าเราไม่ออกเงิน ก็จะไม่ได้ไปกิน หรือไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ เพราะแฟนไม่ค่อยมีเงินค่ะ มันเลยทำให้เรารู้สึกแปลก ๆ 😅 เราไม่ได้อยากได้แฟนที่รวย เลี้ยงเราได้ เปย์เราทุกอย่างอะไรแบบน้น แต่เราแค่อยากได้คนที่เค้าไม่ต้องมาเดือดร้อนเงินเรา คนที่การเงินมันเสมอกันอ่ะค่ะ เพราะเรารู้สึกว่าพอเราหาเงินได้ ทำไมเราต้องเอาไปให้คนอื่นใช้แทนที่เราจะได้ใช้เอง เลยอยากถามว่าถ้าเราจะเลิกกับแฟนเพราะเรื่องอะไรทำนองนี้มันจะเห็นแก่ตัวไปมั้ยคะ เพราะเรื่องอื่นแฟนก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย ดีหมดค่ะ ยกเว้นแค่เรื่องนี้ 😭