ชีวิต การทำงานต่างบ้านต่างเมือง คนที่ยังไม่เคยไป จะมองว่าง่าย แต่โปรดรับรู้ครับว่า มีสิ่งที่สารพัดจะต้องเจอครับ ยิ่งประเทศที่เป็นประเทศถิ่นกำเนิด อิสลาม มีข้อห้ามทางศาสนา เอากฏระเบียบทางศาสนา ปกครองประเทศ เช่นห้าม คนศาสนาอื่น ไปเมือง มาดินาร์ ห้ามคนต่างศาสนา เข้า มัสยิส และห้าม ตั้งศาสนะสถานไดๆในประเทศนั้น เด็ดขาดนอกจาก ของอิสลาม สิ่งที่บ่งบอกเกี่ยวกับศาสนา ห้ามพกหรือนำไป บูชา เพราะเคยมีเพื่อน ศรีลังกา นำภาพพระพุทธรูปไป วันดีคืนเลว จะมีหัวหน้า Security guard  ไปเช็คตามห้องพัก ก็จะโดนเอาไปทำลาย

     ที่นั่นประเทศนั้น จะไม่มีรูปปั้นมนุษย์ หรือสัตว์ไดๆในที่สาธารณะครับ เรื่องในงาน พวกเราต่างด้าว จะเจอการกระทำของเจ้าของประเทศ ที่แย่ๆเสมอๆ ผมหมายถึงทำงานในแผนก ทุกๆแผนกจะมีปัญหาเดียวกัน คือไม่รับผิดชอบงานในแผนกผม จำได้ว่าวันนั้นผจ.ทั่วไป เข้ามาตรวจงานเจอซาอุดิ กำลังจะออกคือหนีงาน ขับรถออกไปนอกรง.หยุดสอบถามตามมายังแผนกผม และไล่ออก Foreman ประจำกะ ออกทันทีครับ และซาอุดิคนนั้นก็ให้ออกเช่นกัน ขนาดงานสบายๆ เขายังไม่อยากจะทำ และ อาจถามว่า เงินเดือนเจ้าของบ้านล่ะแพงไหม จ้างต่างด้าวแบบผมได้สี่คนครับในตำแหน่งเดียวกัน ดังบอกไว้ก่อนหน้า

    คนซาอุดิ จะไม่นิยมทำงาน ถึงไม่ทำรัฐบาลเขาส่งเสียเรื่องเรียน ความเป็นอยู่ มีบ้านสร้างให้แล้วผ่อนเอา ชีวิตการเป็นอยู่รัฐบาลซับพอร์ต จากเกิดครับ ผมเองในแผนก ผมจะมี เพื่อนต่างชาติ ปากีสถาน อินเดีย ศรีลังกา ฟิลิปินส์ และไทย ใช้ภาษาอังกฤษ สิ่อสาร ปนอารบิค อินเดียในแผนกมีจากรัฐตามิฬณาดูร์ ใช้ภาษาตามิฬ และอินเดียจากรัฐ เฆ รา ล่า ที่เว้นระยะอักษรเขียนจะได้อ่านถูกต้อง รัฐสองรัฐนี้ติดกันแต่เขียนและมีภาษาตนเองครับ  ส่วนฟิลิปินส์ ใช้ภาษาอังกฤษเขียนเป็นภาษา ตากาล็อก เขียนแบบภาษา คาราโอเกะ เราอ่านได้ แต่แปลไม่ออก

    คนฟิลิปินส์ หน้าตาจะไม่แตกต่างจากไทยสักเท่าไร เหมือนคนอินโดนีเซียเช่นกัน แต่ละชาติ จะมีเอกลักษณ์แต่ละประเทศครับ คนอินเดีย จะมีหลายศาสนา เช่น ฮินดู มุสลิม คริสเตียน ส่วนคนปากีสถาน จะมีมุสลิมส่วนมากและมี ฮินดู และคริสต์  ที่นั่นถ้าใครนับถือมุสลิม จะเสียงดังเป็นพิเศษ ผมเองในแผนกจะช่วยสอน พวกคนทำงานด้วยกัน เพราะที่มาทำงานจะไม่มีพื้นฐานการทำงานโรงงานแบบผมมาก่อน ผมเองจะสอนแบบใครหน่วยก้านดีสอนง่าย จะสอนป้อนความรู้ให้แบบไม่ห่วงวิชาครับ มีเด็กใหม่ วัยอ่อนกว่ามาแผนกผม เจ้านายคือ Super Visor พามาแนะนำ

    ตัว บอกสอนงานหน่อย และเจ้าเด็กคนนี้แหละ ที่เป็นศิษย์คิดล้างครู  ซึ่งผมจะขอเล่าในช่วงต่อไป ซุปเปอร์ไวเซ่อร์ผม เป็นคนชอบคนปอเหลาะครับ เจ้าเด็กมาใหม่ ชื่อ ราชันย์ เวลาเจ้านายมา จะละงานมาชงชาให้เจ้านาย นั่นคือสิ่งที่มันทำจากเริ่มเป็นงาน  เรื่องฟ้องนาย มันอีกแหละคนนั้นคนนี้ มันจัดไปหมด สำหรับผม ผมเพียงมองห่างไม่พูดอะไร อีกทั้งโดยนิสัยผม งานคืองาน ไม่ข้องเกี่ยวกัน สอนแล้วคือจบกัน การทำงานผมทุกปีมีขึ้นเงินเดือนตลอด โบนัส ได้เต็ม ไม่มีตก และมีเด็กใหม่เครือญาติของเพื่อนช่างซ่อมเครื่องจักรในแผนกมา ผมก็สอนงาน คนนี้สอน

   ง่าย ส่วน เจ้าราชันย์ มาเตือน เฮ้ นายไปสอนมันหมดแบบนี้ระวังมันจะแย่งงานนะ ผมตอบช่างเถอะ เราไม่คิดอะไร ตอนนั้น เจ้าราชันย์ มันแยกกะคือทำคนละกะกับผมครับ และแล้วช่วงผมป่วยต้องนอนรักษาตัว ตอนนั้นงานผมเปลื่ยนตำแหน่งมาเป็ควบคุมเครื่องจักร คือคอนโทรลรูม ผมเองฝึก เด็กรุ่นน้อง ที่ว่าเป็นลูกผู้น้องเพื่อนช่างซ่อม เจ้านาย มาปรารภ นายจะไปรพ.จะหาใครมาทำงานแทนนี่ ผมบอก อันซาร์ไงครับ ฮ้า ! มันทำเป็นรึ ผมตอบเป็นสิครับผมแอบฝึกเขามาน่ะ แน่ใจนะ ว่าไม่ทำเครื่องเขาพัง รับประกันครับเจ้านาย ผมเองได้ส่งตัวไปรักษาตัวหมดห่วงไปครับ