มีใครเคยดูชินจังจอมแก่นบ้างครับ?

เชื่อว่าหลายคนที่เป็นเด็กในยุค 1980s - 2000s จะเคยดูการ์ตูนเด็กแสบจอมทะเล้นเรื่องนี้ผ่านทางฟรีทีวี หรือแผ่น VCD มาบ้างไม่มากก็น้อย
ผมเชื่อว่าสมัยเด็ก ๆ เราที่ดูก็จะไม่ได้คิดอะไรมาก แค่ได้เห็นวีรกรรมที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันของชินจัง ครอบครัวโนฮาระกับเพื่อน ๆ ในโรงเรียนอนุบาล แต่ก็จะมีเสียงของผู้ปกครองในยุคนั้นบางท่านจะออกความเห็นว่า "ไม่อยากให้ดู" เพราะกลัวเราจะติดนิสัยมาจากชินจัง ซึ่งแน่นอนว่าทางบ้านผมก็เป็น
ในเมื่อถูกกีดกันโดยการไม่ได้ซื้อแผ่นมาดูเยอะนัก ภาพจำผมก็เลยรู้สึกแค่ว่า ชินจังเป็นเด็กที่ชอบกวนประสาท ตีหน้ามึน ไม่รู้ร้อนรู้หนาวหรือรู้สึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำนัก พอมาถึงช่วงวัยรุ่นได้ย้อนนึกดู ถึงได้เข้าใจ ว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงไม่อยากให้เด็ก ๆ ดู

จากนั้นผมก็ไม่เคยดูชินจังอีกเลยเกือบ 10 ปี จนกระทั่งทาง Pops Anime Thailand ได้อัปโหลดชินจังบนยูทูป (จริง ๆ ก็เห็นอัปมาได้หลายปีละล่ะ ตั้งแต่ในแอป Pops แต่ตอนนั้นไม่ได้ดู)
ซึ่งทาง Pops ได้มีการพากย์ชินจังใหม่ทั้งหมดทั้งลายเส้นเก่าและใหม่ ผมที่ตอนนี้อายุ 25 และกำลังว่างจากงานประจำอยู่พอดี จึงมีโอกาสได้กลับมานั่งดูชินจังแบบจริง ๆ จัง ๆ เลยได้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงในหลาย ๆ อย่างที่ถูกปรับปรุงให้ดีขึ้นตามยุคสมัย ซึ่งผมวิเคราะห์ออกมาได้ดังนี้

1. ลายเส้น
รู้สึกว่าลายเส้นที่เห็นในปัจจุบันนี้ ได้รับการปรับปรุงตั้งแต่ช่วงราว ๆ ปี 2005 ช่วงเดียวกับที่โดราเอม่อนเปลี่ยนลายเส้น และใช้มาจนถึงปัจจุบัน (ระหว่างนั้นก็มีการปรับเปลี่ยนอีกนิดหน่อย) ซึ่งต่างจากเวอร์ชั่นเก่าตรงที่ ตัวละครจะมีโครงหน้าและลำตัวที่ชัดเจน เป็นทรงโค้ง เว้า เหลี่ยม หน้าตาคมชัดขึ้น ซึ่งมันทำให้ตัวละครสามารถแสดงสีหน้าท่าทางได้ชัดเจน ทำให้ตัวละครดูมีมิติมากขึ้น

2. บุคลิกและบทบาทของตัวละคร
ชินจังในเวอร์ชั่นใหม่จะถูกปรับบทบาทให้เหมาะสมกับยุคสมัยมากขึ้น ซึ่งนอกจากชินจังแล้ว บทบาทของตัวละครตัวอื่น ๆ ก็เปลี่ยนไปด้วย
     2.1 ครอบครัวโนฮาระ
          - โนฮาระ ชินโนะสุเกะ เห็นชัดว่าถูกปรับบทบาทให้ลดความกวนประสาทมากกว่าแต่ก่อน รู้จักผิดชอบชั่วดี พยายามหาทางแก้ปัญหาในเรื่องที่ตัวเองก่อโดยไม่ให้โดนมิซาเอะจับได้ ในช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยได้เห็นฉากโชว์ช้างน้อย ซึ่งคาดว่าไม่ให้เด็ก ๆ เลียนแบบ แต่การเต้นท่ามนุษย์ต่างดาวนู้ดครึ่งก้นยังนำมาใช้อยู่ และดูจะมีประโยชน์กว่าแต่ก่อนซะด้วย เหมือนกับว่าโสตประสาททั้งหมดของชินจังอยู่ที่ก้นไปซะงั้น และที่สำคัญคือเจ้าตัวเป็นศูนย์กลางของเหล่าเพื่อน ๆ ในโรงเรียน เวลามีปัญหาอะไรทุกคนมักจะนึกถึงชินจังเป็นอันดับแรก แสดงให้เห็นถึงความสำคัญในหมู่เพื่อนที่มันมากกว่าแค่การทำตัวกวน ๆ ไปวัน ๆ ชอบหลีสาวเหมือนเดิมแต่ความชัดเจนที่มีต่อพี่นานาโกะจะถูกใส่เพิ่มขึ้นมาด้วย
          - โนฮาระ มิซาเอะ แม่บ้านสายสตรองคนนี้ ในแง่ของบทแม่บ้านก็ดูจะถูกปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัยของปัจจุบัน แต่บทบาทที่เป็นซีนประจำในเรื่อง คือการเขกหัวชินจังจนหัวปูด ที่จะมีให้เห็นในทุก ๆ ตอน ซึ่งหลัง ๆ มานี้การเขกหัวจะถูกตัดออกไป(นาน ๆ จะมีให้เห็น) จะเหลือแค่ท่าไม้ตายปั่นขมับทั้ง 2 ข้างที่ยังมีให้เห็นอยู่ และส่วนที่เพิ่มขึ้นมาคือเปลี่ยนการเขกหัวเป็นการให้บทลงโทษชินจังแทน เช่นว่า หากไม่เก็บของเล่นให้เสร็จจะเอาไปทิ้ง หรือไม่ให้กินของว่าง เป็นต้น ซึ่งในปัจจุบันถือว่าเหมาะสมเพราะได้ลดความรุนแรง และเป็นการสั่งสอนโดยการหาแรงผลักดันให้กับเด็กไปในตัว
          - โนฮาระ ฮิโรชิ สามีและคุณพ่อในฝันของใครหลาย ๆ คน สำหรับบทบาทของคุณพ่อคนนี้ดูจะไม่ค่อยได้เปลี่ยนไปมากนัก มีเพิ่มขึ้นมาคือการเป็นผู้รับเคราะห์กรรมหลาย ๆ อย่างที่คนอื่น ๆ ได้ก่อไว้หรือแม้แต่ตัวเองโดยที่ไม่รู้ตัว ซึ่งมันกลายเป็น Joke ประจำตัวของฮิโรชิไปแล้ว แต่ถึงกระนั้น บทบาทของคุณพ่อที่ดีก็เป็นจุดเด่นของเขาที่ทำให้คนดูประทับใจไม่ลืม
          - โนฮาระ ฮิมาวาริ น้องสาวคนเล็กอายุ 0 ขวบคนนี้ ดูจะถูกปรับให้สามารถเข้าใจบริบท บทสนทนาของผู้อื่นได้ หรือก็คือฟังภาษาผู้ใหญ่ออก แค่ยังพูดไม่ได้เฉยๆ (ระดับที่เข้าใจได้คือต้องเริ่มพูดได้แล้วนะ555) และความชอบเรื่องของหนุ่มหล่อและของวิบวับ จะถูกนำมาใช้บ่อยกว่าเมื่อก่อนเยอะ มันเลยทำให้ตัวละครอย่างฮิมะมีมิติบทบาทมากกว่าแค่นอนและคลานร้องแอ๊ ๆ ไปวัน ๆ
          - ชิโร่ สุนัขประจำบ้านโนฮาระ ที่ถูกปรับบทบาทและคาแรคเตอร์ให้สามารถแสดงสีหน้าท่าทางได้มากขึ้น สามารถออกไปเดินเล่นด้วยตัวเองได้ สามารถเข้าใจภาษามนุษย์ได้ ในระดับที่ว่าถ้าพูดได้คงพูดไปแล้ว ซึ่งโดยทั่วไปก็เหมือนสุนัขแสนรู้ตัวหนึ่ง สามารถเห็นได้ในโลกความเป็นจริง จึงกล่าวได้ว่าครอบครัวนี้ ชิโร่ดูจะปกติสุดในบ้านก็ว่าได้
     2.2 สมาชิกหน่วยพิทักษ์คาซึคาเบะ
     ตัวละครเพื่อน ๆ ของชินจังนอกจากจะถูกปรับบทบาทแล้ว มันทำให้เราได้เห็นภาพสะท้อนถึงวิธีการดูแลลูก ๆ ในครอบครัวด้วย ซึ่งทุกคนสะท้อนออกมาได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว
          - คาซามะ โทโอรุ ผู้(ตั้งตนว่าเป็นผู้)นำหน่วยพิทักษ์ฯ ถ้าเราจำกันได้ คาซามะเมื่อก่อนจะเป็นคนที่ชอบอวดรู้ อวดรวย เนื่องจากตัวเองเรียนพิเศษมาเยอะ บ้านค่อนข้างมีฐานะ เป็นลูกแหง่ติดแม่ ทำตัวเกินวัยและคิดว่าคนอื่นอยู่ต่ำกว่าเขา ในยุคหลังจะเห็นว่าคาซามะจะถูกปรับบทให้ลดความอวดรวยลงไปเยอะมาก แต่ที่เพิ่มมาคือ จะดูเป็นเด็กที่คีพลุคตลอดเวลา ไม่ชอบให้ใครมาเยาะเย้ย ชอบปกปิดเรื่องน่าอาย ไร้เดียงสาของตัวเอง ไม่ว่าจะการแอบตด ถุงเท้าขาดเป็นรู หรือการชื่นชอบโมเอะพีกับหน้ากากแอ็คชั่น โดยที่ไม่รู้เลยว่าเพื่อนคนอื่น ๆ ไม่เคยถือสาเรื่องพวกนี้เลยซักนิด และมักจะเป็นตัวตบมุกให้กับชินจังตลอด ไม่ชอบให้เพื่อนที่เรียนพิเศษรู้ว่าตัวเองรู้จักกับชินจังเพราะจะทำให้คนอื่นคิดว่าตัวเองประหลาดไปด้วย บางทีเจ้าตัวคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากับชินจังนั้นสนิทกันมากที่สุดแล้ว เป็นเหมือนกับสมดุลระหว่างหยินหยางยังไงงั้น
          - ซากุระดะ เนเนะ หรือเนเน่จัง ในลายเส้นเก่านั้น เนเน่จะไม่ได้มีบทบาทมากนักนอกเสียจากเป็นเพื่อนร่วมห้องของชินจังที่น่ารักคนหนึ่ง แต่หลังจากช่วงปี 1996 ซึ่งเป็นช่วงที่ฮิมาวาริเกิดพอดี บทบาทของเนเน่จังจะเปลี่ยนไป เป็นคนแก่แดด เริ่มเอาแต่ใจ(ก็เป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มอะนะ) ชอบใช้อำนาจหญิงข่มขู่ ด้วยความที่ตัวเองโตไปอยากทำงานสายบันเทิง จึงชอบชวนเพื่อนให้มาเล่นพ่อแม่ลูกแบบสมจริงเป็นประจำ พอไม่ได้ดั่งใจก็มักจะหยิบตุ๊กตากระต่ายมาอัดกำแพงแบบซึ่งหน้า ซึ่งแน่นอนว่าได้รับอิทธิพลมาจากคุณแม่ของเนเน่เอง จึงสะท้อนให้เห็นว่าคนเป็นพ่อแม่เป็นเหมือนแม่พิมพ์ให้กับลูกนั่นแหละ ซึ่งบทบาทของเนเน่ก็ถูกนำมาใช้จนถึงปัจจุบัน
          - ซาโต้ มาซาโอะ เจ้าเด็กหัวข้าวปั้นคนนี้ดูจะเป็นคนที่มีการเปลี่ยนแปลงทางบุคลิกที่น้อยที่สุดในกลุ่ม ด้วยความจืดจาง ขี้แย ขี้กลัว ไม่มั่นใจตัวเอง มักถูกรังแกและเอาเปรียบ มันเป็นตัวตนของมาซาโอะมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว อย่างไรก็ดี มาซาโอะนั้นเป็นเหมือนขั้วตรงข้ามด้านนิสัยของชินจังเหมือนกัน ด้วยบทบาทที่เราได้เห็นว่ามาซาโอะชอบช่วยงานบ้าน มีความรู้งานบ้านงานเรือน เป็นคนมีระเบียบในตัวเอง และมีงานอดิเรกแบบเด็กผู้ชายทั่วไปเช่นดูการ์ตูน วาดการ์ตูน สะสมของเล่นที่เป็นนิยม ดู ๆ ไปนี่มันโคตรจะเด็กธรรมดาเลยนี่หว่า แต่ส่วนแปลกของมาซาโอะก็มีอย่างนึง คือเวลาทำอะไรก็ตามที่ตัวเองเด่นหรือเป็นที่สนใจ ความมั่นใจของมาซาโอะก็จะเพิ่มพูนขึ้นเป็นเท่าตัว จนบางทีก็เหลิงเกินจนคนอื่นหมั่นไส้
          - โบจัง เด็กที่ชื่นชอบการสะสมหิน ผู้ที่เบื้องหลังครอบครัวยังเป็นปริศนา(เหมือนเดิม) ในการเปลี่ยนแปลงด้านบุคลิก เมื่อก่อนเป็นคนที่จืดจางยิ่งกว่ามาซาโอะเสียอีก ถ้าจะเรียกให้ถูก เหมือนเป็นเด็กเอ๋อมากกว่า แต่พอมาช่วงหลัง จะปรับบทบาทให้ชูจุดเด่นของตัวละครโบจังมากขึ้น คือสกิลน้ำมูกของเขาที่จะทำทุกอย่างเกินจินตนาการได้เหมือนก้นชินจัง พูดเยอะขึ้นกว่าแต่ก่อนแต่ยังคงเอกลักษณ์ความน้อยแต่มากของเขาได้ดี มีความรู้รอบตัวมากกว่าคนอื่น ๆ ถ้าเทียบกับคาซามะที่มีความรู้ด้านวิชาการมากหลักการ โบจังดูจะพึ่งพาได้มากกว่า เป็นคนที่ไหลและปรับตัวไปกับสถานการณ์รอบข้างได้ดี โดยรวมคือเป็นอีกตัวละครที่มีการพัฒนาในทางที่ดีคนหนึ่ง
     2.3 คนอื่น ๆ ที่มีบทเด่น ๆ
          - สุโอโตเมะ ไอย์ หรือไอย์จัง ลูกคุณหนูที่หลงรักท่านชินหัวปักหัวปำ ในภาพจำของใครหลายคนคือขายสเน่ห์ความคุณหนูให้กับคนรอบตัวประจำ (เกือบ ๆ อ่อย) แต่ช่วงหลังดูจะปรับบทให้มีความเป็นลูกผู้ดีมากขึ้น เรียบร้อยมากขึ้น มีความซื่อ ๆ อ่อนต่อโลกเล็กน้อยตามสไตล์คุณหนูที่ใช้ชีวิตในกรอบ บางครั้งก็มีการพยายามทำอะไรซักอย่างเพื่อพัฒนาตนเอง เพื่อที่ท่านชินจะได้มามอง เช่น อยากลดน้ำหนัก หรือออกมาซื้อของด้วยตนเอง เป็นต้น
          - ชีต้าร์ คู่ปรับจากห้องกุหลาบ ที่บทบาทดูจะไม่ต่างจากเดิมมากนัก แต่เรามักจะเห็นสิ่งที่เพิ่มเติมมา คือลึก ๆ แล้วเจ้าตัวดูอยากจะแค่เล่นกับพวกชินจังด้วยเฉย ๆ แต่ด้วยความซึน จึงออกมาเป็นการท้าดวลแทน ตามคาแรคเตอร์ดั้งเดิม
          - คุณคิตาโมโตะ หรือก็คือ ป้าข้างบ้านของชินโนะสุเกะนั่นเอง สำหรับภาพจำของผมเหมือนว่าแกจะมีบทเยอะขึ้นกว่าเดิม คือวางบทให้มีทุกอย่างที่ป้าข้างบ้านคนหนึ่งจะเป็นได้ ทั้งชอบชวนมิซาเอะเม้าท์เป็นชั่วโมง นินทาเพื่อนบ้าน เป็นกล้องวงจรปิด แบ่งของกินมาให้ ฯลฯ ซึ่งก็เป็นคุณป้าที่สามารถพึ่งพาได้ หลัก ๆ คือฝากเลี้ยงฮิมะกับให้อาหารชิโร่