แม้ ‘ไม่สมบูรณ์แบบ’ แต่ โนฮาระ มิซาเอะ ก็เป็นคุณแม่วัยยี่สิบเก้า ที่คอยดูแลครอบครัว ‘ฟูลไทม์’ อย่างเต็มที่
‘โนฮาระ มิซาเอะ’
ชื่อนี้คือตัวละครที่เกือบทุกคนต้องเคยได้ยินหรือรู้จักกันเป็นอย่างดีจากจักรวาล ‘เครยอน ชินจัง’ (クレヨンしんちゃん) หรือที่คนไทยเรียกติดปากกันว่า ‘ชินจังจอมแก่น’ นับเป็นหนึ่งในการ์ตูนญี่ปุ่นที่โด่งดังมากที่สุด โดยนอกเหนือจากความทะเล้นของหนูน้อยชินโนะสุเกะแล้ว บทบาทคุณแม่ของมิซาเอะ และสิ่งที่เธอทำให้ครอบครัว ก็นับว่าเป็นบทบาทที่ครองใจผู้ชมมานานหลายสิบปี
โนฮาระ มิซาเอะ เป็นหญิงสาววัย 29 ปี มีพื้นเพเดิมเป็นคนคุมาโมโตะ แต่ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่เมืองคาซึคาเบะ ในจังหวัดไซตามะ ที่ห่างจากกรุงโตเกียวไปทางทิศเหนือเพียงประมาณ 30 กิโลเมตรเท่านั้น เธอใช้ชีวิตภรรยาและแม่บ้านฟูลไทม์ในเมืองแห่งนี้กับ โนฮาระ ฮิโรชิ ผู้เป็นสามี และมีลูก 2 คน นั่นคือ โนฮาระ ชิโนะสุเกะ หรือ ชินจัง และ โนฮาระ ฮิมาวาริ หรือ ฮิมะ ลูกสาวคนเล็ก
ในเรื่องชินจังจอมแก่น เรามักจะได้ยินชิโนะสุเกะมักแนะนำตัวเองว่าเป็นเด็กอายุ 5 ขวบ นั่นหมายความว่า โนฮาระ มิซาเอะ เริ่มต้นบทบาทชีวิตใหม่ของการเป็น ‘คุณแม่’ ตั้งแต่ช่วงอายุ 24 ปี
แม้บริบททางสังคมญี่ปุ่นในพล็อตเรื่องชินจังจอมแก่น หรือช่วงที่เริ่มตีพิมพ์การ์ตูนเล่มนี้ครั้งแรก เมื่อปี 1990 จะแตกต่างจากบริบทยุคปัจจุบันในปี 2024 แต่โนฮาระ มิซาเอะ ก็เป็นผู้หญิงอีกหนึ่งคนที่ ‘ยอมเสียสละ’ วัยสาวที่กำลังบานสะพรั่งเพื่อมารับหน้าที่แม่บ้าน ที่ต้องคอยดูแลทุกคนในครอบครัวอย่างสุดกำลังตลอด 24 ชั่วโมง พร้อมเผชิญหน้าที่ที่ไม่มีวันหยุดตลอดทั้งปี ตั้งแต่ดูแลความเรียบร้อยภายในบ้าน คอยวิ่งวุ่นไปซื้อของลดราคา คอยดูแลสามีผู้เหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน คอยกำราบชิโนะสุเกะที่ทำตัวซุกซน คอยเลี้ยงดูฮิมะวัยแบเบาะ คอยดูแลเจ้าชิโระ สุนัขอีกหนึ่งตัวในบ้านโนฮาระ ฯลฯ
ทั้งนี้ ‘โยะชิโตะ อุซุอิ’ (Yoshito Usui) ผู้เขียนชินจังจอมแก่น ได้สร้างตัวละคร โนฮาระ มิซาเอะ ให้เป็นตัวแทนของ ‘แม่บ้านญี่ปุ่น’ ในยุคสมัยที่บทบาทของคุณแม่เป็นฟันเฟืองสำคัญให้กับคนในครอบครัว และยังเป็นผู้ที่ทำทุกอย่างที่ควรทำในฐานะของ ‘มนุษย์แม่’ ในแบบที่สังคมญี่ปุ่นคาดหวังและวางกรอบชีวิตไว้
แต่ในความเป็นจริง โนฮาระ มิซาเอะ เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ไม่ต่างจากแม่บ้านญี่ปุ่นในโลกความเป็นจริงทั่วๆ ไป หรือแม้แต่ไม่ต่างจากคุณแม่หลายๆ คนในจักรวาลชินจังจอมแก่น ไม่ว่าจะเป็น ซากุระดะ โมเอโกะ (แม่ของเนเน่จัง) หรือ คาซามะ มิเนโกะ (แม่ของคาซามะ) ซึ่งทุกๆ คนล้วนแต่เป็นแม่บ้านที่ ‘แบก’ ภาระและความคาดหวังไว้บนบ่าอย่างเลี่ยงไม่ได้
บ่อยครั้ง เรามักจะได้ยินชินโนะสุเกะแซวมิซาเอะว่าเป็นยายแก่ ขี้บ่น รอยตีนกาเยอะ หน้าอกไข่ดาว พุงสามชั้น แม้แต่การดำเนินชีวิตประจำวันก็จะทำให้เห็นว่าเธอขับรถไม่เก่ง ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายไปบ้าง หรือความไม่มั่นใจในตัวเองที่เป็นเรื่องปกติของผู้หญิงวัยใกล้เลขหลักสาม จึงไม่แปลกที่เรื่องเหล่านี้จะส่งผลกระทบถึงความสัมพันธ์และความไม่มั่นใจอยู่ไม่น้อย
ถึงจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ความไม่มั่นใจของ โนฮาระ มิซาเอะ ก็สะท้อนให้เห็นว่าผู้หญิงในะฐานะ ‘แม่บ้านฟูลไทม์’ ก็ต้องการความใส่ใจและความเข้าใจมากสักหน่อยว่าผู้หญิงที่ทำงานบ้านเองทุกอย่าง เลี้ยงลูกไปด้วยพร้อมกัน ก็นับเป็น ‘งานหนัก’ ที่ไม่ต่างอะไรจากการทำงานในบริษัทเช่นเดียวกับผู้ชาย
ถึงเป้าหมายชีวิตในแต่ละวันของโนฮาระ มิซาเอะ อาจไม่ได้ยิ่งใหญ่เมื่อคนภายนอกมองเข้ามา เพียงแค่ปรารถนาให้สามีและลูกๆ สุขภาพแข็งแรง กินอิ่ม นอนหลับ พรุ่งนี้ตื่นมาทำงาน ไปโรงเรียน หรือใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แถมยังไม่ใช่ตำแหน่งที่คนทำงานใฝ่หา หรือชื่อเสียงโด่งดังให้ทุกคนต้องรู้จัก แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าใน ‘ความไม่สมบูรณ์แบบ’ ของแม่บ้านคนนี้ โนฮาระ มิซาเอะ ก็ทำทุกอย่างและให้ความสำคัญกับทุกคนเธอรัก และเชื่อเหลือเกินว่าทุกๆ สิ่งที่เธอทำ คนเหล่านั้นก็รักเธอในปริมาณที่ไม่ต่างกัน
ไม่ว่าโนฮาระ มิซาเอะ จะ ‘เลือกแล้ว’ หรือ ‘เลี่ยงไม่ได้’ แต่ในฐานะคุณแม่ ภรรยา และผู้อยู่เบื้องหลังของทุกๆ คนในครอบครัว เธอคือคนที่ตื่นคนแรกในทุกเช้า และเป็นคนสุดท้ายที่ส่งทุกคนหลับฝันดี มาตลอด 3 ทศวรรษที่คนทั่วโลกได้รู้จักเธอ… และเธอก็ยังคงทำหน้าที่แม่ต่อไป เพื่อฟูมฟักและเฝ้าดูชิโนะสุเกะและฮิมาวาริเติบใหญ่ต่อไปในอนาคต พร้อมกับดูแลฮิโรชิ ที่ต้องเผชิญความกดดันและความเครียดของชีวิตมนุษย์เงินเดือนในแต่ละวัน
ไม่ว่าใครจะเจอเรื่องอะไรมา แต่เมื่อแง้มประตูบ้านโนฮาระ ก็ยังจะมียายแก่ขี้บ่นที่ชื่อว่า ‘มิซาเอะ’ รอต้อนรับกลับบ้านเสมอ…และเชื่อว่า ทุกๆ คนย่อมมี โนฮาระ มิซาเอะ อยู่ที่บ้าน อยู่ในหัวใจ หรืออยู่ในความทรงจำของตนเองเช่นกัน
ขอสดุดีแด่จิตวิญญาณและความทุ่มเทของ ‘คุณแม่’ ทุกคน ที่ทำหน้าที่โดยไม่มีวันพัก
ที่มา : BrandThink
กระทู้วันแม่ : แม้ ‘ไม่สมบูรณ์แบบ’ แต่ โนฮาระ มิซาเอะ ก็เป็นคุณแม่ที่คอยดูแลครอบครัว ‘ฟูลไทม์’ อย่างเต็มที
‘โนฮาระ มิซาเอะ’
ชื่อนี้คือตัวละครที่เกือบทุกคนต้องเคยได้ยินหรือรู้จักกันเป็นอย่างดีจากจักรวาล ‘เครยอน ชินจัง’ (クレヨンしんちゃん) หรือที่คนไทยเรียกติดปากกันว่า ‘ชินจังจอมแก่น’ นับเป็นหนึ่งในการ์ตูนญี่ปุ่นที่โด่งดังมากที่สุด โดยนอกเหนือจากความทะเล้นของหนูน้อยชินโนะสุเกะแล้ว บทบาทคุณแม่ของมิซาเอะ และสิ่งที่เธอทำให้ครอบครัว ก็นับว่าเป็นบทบาทที่ครองใจผู้ชมมานานหลายสิบปี
ในเรื่องชินจังจอมแก่น เรามักจะได้ยินชิโนะสุเกะมักแนะนำตัวเองว่าเป็นเด็กอายุ 5 ขวบ นั่นหมายความว่า โนฮาระ มิซาเอะ เริ่มต้นบทบาทชีวิตใหม่ของการเป็น ‘คุณแม่’ ตั้งแต่ช่วงอายุ 24 ปี
แม้บริบททางสังคมญี่ปุ่นในพล็อตเรื่องชินจังจอมแก่น หรือช่วงที่เริ่มตีพิมพ์การ์ตูนเล่มนี้ครั้งแรก เมื่อปี 1990 จะแตกต่างจากบริบทยุคปัจจุบันในปี 2024 แต่โนฮาระ มิซาเอะ ก็เป็นผู้หญิงอีกหนึ่งคนที่ ‘ยอมเสียสละ’ วัยสาวที่กำลังบานสะพรั่งเพื่อมารับหน้าที่แม่บ้าน ที่ต้องคอยดูแลทุกคนในครอบครัวอย่างสุดกำลังตลอด 24 ชั่วโมง พร้อมเผชิญหน้าที่ที่ไม่มีวันหยุดตลอดทั้งปี ตั้งแต่ดูแลความเรียบร้อยภายในบ้าน คอยวิ่งวุ่นไปซื้อของลดราคา คอยดูแลสามีผู้เหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน คอยกำราบชิโนะสุเกะที่ทำตัวซุกซน คอยเลี้ยงดูฮิมะวัยแบเบาะ คอยดูแลเจ้าชิโระ สุนัขอีกหนึ่งตัวในบ้านโนฮาระ ฯลฯ
ทั้งนี้ ‘โยะชิโตะ อุซุอิ’ (Yoshito Usui) ผู้เขียนชินจังจอมแก่น ได้สร้างตัวละคร โนฮาระ มิซาเอะ ให้เป็นตัวแทนของ ‘แม่บ้านญี่ปุ่น’ ในยุคสมัยที่บทบาทของคุณแม่เป็นฟันเฟืองสำคัญให้กับคนในครอบครัว และยังเป็นผู้ที่ทำทุกอย่างที่ควรทำในฐานะของ ‘มนุษย์แม่’ ในแบบที่สังคมญี่ปุ่นคาดหวังและวางกรอบชีวิตไว้
แต่ในความเป็นจริง โนฮาระ มิซาเอะ เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ไม่ต่างจากแม่บ้านญี่ปุ่นในโลกความเป็นจริงทั่วๆ ไป หรือแม้แต่ไม่ต่างจากคุณแม่หลายๆ คนในจักรวาลชินจังจอมแก่น ไม่ว่าจะเป็น ซากุระดะ โมเอโกะ (แม่ของเนเน่จัง) หรือ คาซามะ มิเนโกะ (แม่ของคาซามะ) ซึ่งทุกๆ คนล้วนแต่เป็นแม่บ้านที่ ‘แบก’ ภาระและความคาดหวังไว้บนบ่าอย่างเลี่ยงไม่ได้
บ่อยครั้ง เรามักจะได้ยินชินโนะสุเกะแซวมิซาเอะว่าเป็นยายแก่ ขี้บ่น รอยตีนกาเยอะ หน้าอกไข่ดาว พุงสามชั้น แม้แต่การดำเนินชีวิตประจำวันก็จะทำให้เห็นว่าเธอขับรถไม่เก่ง ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายไปบ้าง หรือความไม่มั่นใจในตัวเองที่เป็นเรื่องปกติของผู้หญิงวัยใกล้เลขหลักสาม จึงไม่แปลกที่เรื่องเหล่านี้จะส่งผลกระทบถึงความสัมพันธ์และความไม่มั่นใจอยู่ไม่น้อย
ถึงจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ความไม่มั่นใจของ โนฮาระ มิซาเอะ ก็สะท้อนให้เห็นว่าผู้หญิงในะฐานะ ‘แม่บ้านฟูลไทม์’ ก็ต้องการความใส่ใจและความเข้าใจมากสักหน่อยว่าผู้หญิงที่ทำงานบ้านเองทุกอย่าง เลี้ยงลูกไปด้วยพร้อมกัน ก็นับเป็น ‘งานหนัก’ ที่ไม่ต่างอะไรจากการทำงานในบริษัทเช่นเดียวกับผู้ชาย
ถึงเป้าหมายชีวิตในแต่ละวันของโนฮาระ มิซาเอะ อาจไม่ได้ยิ่งใหญ่เมื่อคนภายนอกมองเข้ามา เพียงแค่ปรารถนาให้สามีและลูกๆ สุขภาพแข็งแรง กินอิ่ม นอนหลับ พรุ่งนี้ตื่นมาทำงาน ไปโรงเรียน หรือใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แถมยังไม่ใช่ตำแหน่งที่คนทำงานใฝ่หา หรือชื่อเสียงโด่งดังให้ทุกคนต้องรู้จัก แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าใน ‘ความไม่สมบูรณ์แบบ’ ของแม่บ้านคนนี้ โนฮาระ มิซาเอะ ก็ทำทุกอย่างและให้ความสำคัญกับทุกคนเธอรัก และเชื่อเหลือเกินว่าทุกๆ สิ่งที่เธอทำ คนเหล่านั้นก็รักเธอในปริมาณที่ไม่ต่างกัน
ไม่ว่าโนฮาระ มิซาเอะ จะ ‘เลือกแล้ว’ หรือ ‘เลี่ยงไม่ได้’ แต่ในฐานะคุณแม่ ภรรยา และผู้อยู่เบื้องหลังของทุกๆ คนในครอบครัว เธอคือคนที่ตื่นคนแรกในทุกเช้า และเป็นคนสุดท้ายที่ส่งทุกคนหลับฝันดี มาตลอด 3 ทศวรรษที่คนทั่วโลกได้รู้จักเธอ… และเธอก็ยังคงทำหน้าที่แม่ต่อไป เพื่อฟูมฟักและเฝ้าดูชิโนะสุเกะและฮิมาวาริเติบใหญ่ต่อไปในอนาคต พร้อมกับดูแลฮิโรชิ ที่ต้องเผชิญความกดดันและความเครียดของชีวิตมนุษย์เงินเดือนในแต่ละวัน
ไม่ว่าใครจะเจอเรื่องอะไรมา แต่เมื่อแง้มประตูบ้านโนฮาระ ก็ยังจะมียายแก่ขี้บ่นที่ชื่อว่า ‘มิซาเอะ’ รอต้อนรับกลับบ้านเสมอ…และเชื่อว่า ทุกๆ คนย่อมมี โนฮาระ มิซาเอะ อยู่ที่บ้าน อยู่ในหัวใจ หรืออยู่ในความทรงจำของตนเองเช่นกัน