รู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ

เรารู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวตลอดเลย เพื่อนเราก็มีประมาณ6-7คน พอจะระบายให้ใครฟังก็ระบายไม่ได้เลย พอระบายปุ๊บรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวปัญหา คนที่เราระบายด้วยก็จะรู้สึกแย่ไปด้วย จะกลับมาระบายที่ร่างกายตัวเองก็ไม่ได้ สัญญากับคนอื่นไว้ว่าจะเลิกทำร้ายตัวเอง ตอนนี้รู้สึกหมดหนทางมากๆนอกจากต้องกลับมากรีดอีกรอบ มันจะเจ็บภายหลังแต่ความรู้สึกมันเหมือนปลดปล่อยออกมาและช่วยเราจากความคิดฆ่าตัวตายไปได้ชั่วคราว พอนึกถึงคนอื่นๆก็ต้องมารู้สึกแย่อีกว่าคนอื่นชีวิตแย่กว่าเราเขาไม่เห็นเป็นแบบเราเลย เราไม่ไหวแล้ว เหนื่อยมาก จะตายก็ไม่ได้ สงสารพ่อแม่ แม่ก็ชอบพูดกรอกหูว่า ฆ่าตัวตายก็บาปมากนะ กูเลี้ยงมากว่าจะโต เรารู้สึกเจ็บปวดมาก รู้สึกว่ามันว่างเปล่าแตกสลายไปหมดแล้ว เราอายุ14 ก็คิดว่าคงไปต่อไม่ไหว จะระบายที่นักจิตก็ลำบากพ่อแม่พาไปมากๆ บ้านเราจนค่าน้ำมันไม่มี สายด่วนสุขภาพจิตก็โทรไม่ได้ บ้านแคบมากๆๆฟๆ ถ้าโทรเค้าก็ได้ยินกันหมดบ้าน ไม่ส่วนตัว ไม่ไหวแล้วกุอยากตายตอนนนร้เลยกุทยมากมากแล้วอ่ะ ื ​เร าเจ็บมากๆ เหมือนมีคนเอาอะไรมาทุบอก ไม่ไหวแล้ว ยาที่กินไปก็ไม่ช่วยเลย เราอยากตาย