"เจ้าจงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เป็นกลิ่นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ "

กันดารวิถี เป็นพระธรรมที่น่าเบื่อมากสำหรับผม เพราะเป็นสิ่งที่ผมไม่สนใจเลยว่าเค้าจะทำอะไรกัน จะเผาวัว จะเผาแพะถวาย จะถวายแป้ง

ผมไม่สนใจ เพราะผมไม่ได้เผา และการนมัสการพระเจ้าสมัยนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรแบบนั้น มันเป็นเรื่องไกลตัว

แต่เพื่ออ่านพระคัมภีร์ไบเบิลให้จบเล่ม ก็ต้องอ่านกันดารวิถี ไปด้วย


ตอนนี้ผมอ่านมาถึงกันดารวิถี อีกแล้ว ผมจึงหาวิธี ให้ไม่น่าเบื่อด้วยการตั้งใจอ่านรายละเอียด และคิดตาม ว่าพวกเค้าคือชาวอิสราเอล นำโดยเผ่าเลวี

เค้าต้องทำอะไรกันบ้าง และนึกภาพ นึกไปถึงกลิ่นเลือดดิบๆ นึกถึงวัว หนุ่ม หรือโคหนุ่ม ที่ถูกฆ่า จำนวนมากมาย

นึกถึงกลิ่นเผาวัวถวาย มันหอม น่ารับประทาน เหมือนเราย่างเนื้อ

แต่พระเจ้าชอบกลิ่นแบบนั้นจริงๆเหรอครับ แบบความหมายตรงตัว

หรือเป็นความหมายโดยนัย