เวลาผมรู้ว่าอีกฝ่ายทำผิดและมีหลักฐาน
ผมจะไปถามเจ้าตัวก่อน แต่จะไม่โชว์หลักฐานไม่บอกว่ามีหลักฐาน
เพื่อดูว่าเขาจะตอบยังไง
ถ้าเขาสารภาพทันทีโดยที่ผมไม่ต้องเค้น ไม่ต้องไล่ต้อน ไม่ต้องโชว์หลักฐาน
ผมจะให้อภัยให้โอกาสทันที
แต่ถ้าเขายังดิ้น ปากแข็ง ไม่รับสารภาพเถียงคอเป็นเอ็น
ผมจะงัดหลักฐานออกมา
สุดท้ายถ้าจบสารภาพเพราะจำนนต่อหลักฐาน ผมก็จะเล่นงานให้ถึงที่สุด
ผมจะไม่ถามพร้อมๆกับโชว์หลักฐานในครั้งแรก เพราะมันวัดนิสัยอีกฝ่ายไม่ได้
ถ้าทำแบบนั้นโชว์หลักฐานตั้งแต่ครั้งแรก เขาอาจจะสารภาพตั้งแต่ครั้งแรกเพราะคิดว่าดิ้นโกหกไปก็ไม่รอด = มันวัดนิสัยลองใจไม่ได้
วิธีการลองใจแบบนี้ไม่ถือว่าน่าเกลียดใช่ไหมครับ
สิ่งที่ผมทำในความคิดท่านถือว่าทำโอเคไหมครับ
ผมจะไปถามเจ้าตัวก่อน แต่จะไม่โชว์หลักฐานไม่บอกว่ามีหลักฐาน
เพื่อดูว่าเขาจะตอบยังไง
ถ้าเขาสารภาพทันทีโดยที่ผมไม่ต้องเค้น ไม่ต้องไล่ต้อน ไม่ต้องโชว์หลักฐาน
ผมจะให้อภัยให้โอกาสทันที
แต่ถ้าเขายังดิ้น ปากแข็ง ไม่รับสารภาพเถียงคอเป็นเอ็น
ผมจะงัดหลักฐานออกมา
สุดท้ายถ้าจบสารภาพเพราะจำนนต่อหลักฐาน ผมก็จะเล่นงานให้ถึงที่สุด
ผมจะไม่ถามพร้อมๆกับโชว์หลักฐานในครั้งแรก เพราะมันวัดนิสัยอีกฝ่ายไม่ได้
ถ้าทำแบบนั้นโชว์หลักฐานตั้งแต่ครั้งแรก เขาอาจจะสารภาพตั้งแต่ครั้งแรกเพราะคิดว่าดิ้นโกหกไปก็ไม่รอด = มันวัดนิสัยลองใจไม่ได้
วิธีการลองใจแบบนี้ไม่ถือว่าน่าเกลียดใช่ไหมครับ