ทึ่ตรัสว่า “สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา-

จะสติปัฏฐาน ต้องมีการกำหนด ถ้าไม่มีการ“กำหนดรู้”จะไม่ใช่สติปัฏฐาน อันพูดกันอยู่เกร่อ ทั้งปริยัติ และปฏิบัติ แต่ปริยัตจะไม่เข้าใจ “กำหนด“บอกไม่ได้ ทั้งที่จริงเป็น พื้นฐานวิปัส

คำอธิบายเรื่องหนทางสายกลางนี้เป็นหลักธรรมสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระมหากัจจานะะ ซึ่งเป็นการชี้ให้เห็นการดำเนินชีวิตและทัศนคติที่หลีกเลี่ยงสุดโต่ง 2 ประการ 1. หนทางสายกลางตามบทสนทนาของพระพุทธเจ้า

ดูตรงนี้หลายคนคงยังไม่เข้าใจสติปัฐฐาน จึงควรมาเรียน ก ไก่กันใหม่ สติปัฐฐานคือ ดูการเกิดดับเปลี่ยนแปลง ทาง กาย เวทนา จิต ธรรม เพื่อให้เห็นความเป็นไตรลักษณ์ อนิจัง ทุกขัง อนัตตา ของรูปนาม กาย เวทนา จิ

อย่าไปเอาอย่างนักตำรา นักเปรียญธรรมที่เอาแต่ปรามาสท่านกันนะครับ 1. ลป ดู่ ย่อจิตเท่าปลายเข็ม แล้วดูรูปนามที่เกิดดับ 2.ตามรู้การเกิดดับของจิต ลงไปลึกๆถึงท้อง กรรมฐานน้ำเย็น ลพ เยื้อน

คุณลองจินตนาการว่า เคยเดินบนเส้นทางสายหนึ่งทุกวันเป็นประจำ แต่อยู่มาวันหนึ่งพบว่าเส้นทางที่เคยสัญจรเต็มไปด้วยหลุมบ่อและภัยอันตราย อีกทั้งระหว่างทางก็มีทั้งโจรผู้ร้ายและสัตว์ร้ายซุ่มอยู่เนือง ๆ คุณต้อง

ขันธ์5ย่อลงมาเหลือรูปกับนาม ย่อลงมาอีกเหลือแค่นาม จิต กายรับรู้อะไรไม่ได้ แม้แต่ตัวเอง แต่จิตรับรู้อะไรได้ทั้งหมด และรับรู้การเกิดดับเปลี่ยนแปลงของตัวเองด้วย อยู่ที่จะมีปัญญาเห็นหรือไม่

เป็นใครหนอ 🤖 แล้วเป็นอย่างไร 😈 .

หมายธรรมที่มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไปในที่สุดนั่นเอง พระผู้มีพระภาค ชื่อว่าพระองค์เดียวเพราะตรัสรู้ซึ่งอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณพระองค์เดียว อย่างไร? ญาณในมรรค ๔ ปัญญา ปัญญินทรีย์ ปัญญา พละ ฯลฯ