สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 12
เราก็เพิ่งเก็บลูกแมวมาเลี้ยงตั้งแต่ต้นเดือนธันวาปีที่แล้ว เพราะน้องถูกแม่แมวทิ้ง แม่แมวคลอดอยู่บนกำแพงระหว่างสองบ้านตรงข้าม นางคาบลงมาแต่ตัวพี่ 2 ตัว ทิ้งตัวน้องเล็กสุดไว้บนนั้น ไม่ยอมคาบมา แล้วก็ไม่ไปให้นมอีกเลย เพราะแม่แมวคิดว่าตัวนี้ป่วย ไม่แข็งแรง ไม่มีประโยชน์ที่จะเลี้ยง เลยตั้งใจจะทิ้งไว้ให้ตาย พอรู้ว่าแม่แมวไม่เอาน้องแน่ ๆ แล้วก็เลยไปเก็บมาเลี้ยงในห้อง น้องผอมมากยังกับผ่านการอยู่ในค่ายกักกัน คือถ้าไม่ช่วยจะต้องตายแน่นอน ส่วนแมวพี่ ๆ ของน้องเอามาเลี้ยงอยู่ข้างนอกตัวบ้าน แต่ให้อยู่ภายในรั้วบ้าน ตั้งแต่เอาเข้ามาในบ้านก็เสียค่าใช้จ่ายพอสมควร เพราะน้องกินแต่อาหารเปียกเป็นหลัก แล้วกินเก่งมาก ๆ เฉพาะตัวนี้วันนึง 4 ซอง + อาหารเม็ด (ถ้าอาหารแพง ลองปรับให้เค้ากินข้าวผสมอาหารสด แซมอาหารเปียกและเม็ด อาหารแมวไม่จำเป็นต้องแพงนะ ไม่งั้นแมวจรคงอยู่ไม่ได้กันหมด ให้แบบนี้ไปเลยค่ะ เพราะเวลาที่หิวมาก ๆ เค้าจะยอมกินเอง) วันที่สองหลังจากเก็บมา เราพาไปหาหมอ เพราะไม่รู้ว่าน้องเป็นโรคอะไรรึเปล่า ฉีดวัคซีน ให้ยากันเห็บหมัด ตรวจลูคีเมีย พยาธิ ปกติดีหมด ตัดเล็บ ทำความสะอาดช่องหู ตอนนี้เริ่มอ้วน แข็งแรงดี แล้วชอบเล่นมากตามประสาแมวเด็ก เล่นจนมือเราเละไปหมดแล้ว จากมือที่มีแต่คนชมว่าสวย ตอนนี้เต็มไปด้วยแผลรอยข่วน รอยกัด ต้องเข้าใจว่าแมวเด็กเค้าไม่รู้ว่าควรเล่นระดับไหนถึงจะไม่ให้เราเจ็บ เพราะน้องอยู่ตัวเดียว ไม่ได้เล่นกับแมวเด็กด้วยกัน จึงไม่ได้เกิดการเรียนรู้ ซึ่งเราในฐานะคนเลี้ยงก็ต้องเข้าใจจุดนี้ มันเป็นธรรมชาติของเค้า ต้องค่อย ๆ สอนอย่าให้เค้าเล่นแรง ถ้าเค้าทำแรงให้ดุ ดุเหมือนเค้าเป็นเด็กอ่ะ
ตอนนี้รักตัวนี้มาก มากกว่าแมวที่เลี้ยงอยู่แล้วซะอีก (เลี้ยงแมว 3 ตัวอยู่แล้วในบ้าน เลี้ยงมา 10 กว่าปี) ขึ้นมานอนกับเราทุกคืน ติดเรามาก ไปไหนก็ตามตลอด

เราไม่เคยเสียดายที่เอาแมวตัวนี้มาเลี้ยงเลย แต่กลับคิดว่าถ้าเราไม่ช่วย ไม่เอามาเลี้ยง จะรู้สึกเสียดายมาก แล้วก็รู้สึกผิดมากด้วยที่รู้ทั้งรู้ว่าเค้าช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แล้วก็จะมีชีวิตอยู่ไม่ได้ ลองคิดกลับกันดูว่าถ้าเราเกิดเป็นแมวตัวนี้ เราอยากจะมีใครสักคนช่วยและดูแลเรามั้ย ถือซะว่าช่วยชีวิตเพื่อนร่วมโลกด้วยกันแม้เค้าจะเป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ อย่างน้อยคุณก็มีความเมตตากรุณาเป็นพื้นฐาน ถ้าช่วยได้ก็ช่วย ช่วยเท่าที่เราช่วยได้ ถ้าเลี้ยงไม่ไหวจริง ๆ คอยประกาศหาบ้านตามเพจเฟสบุ๊คเกี่ยวกับแมวอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ ตอนนี้เค้ายังเด็ก ยังน่ารัก ยังมีโอกาสที่จะมีคนขอไปเลี้ยงนะ
ตอนนี้รักตัวนี้มาก มากกว่าแมวที่เลี้ยงอยู่แล้วซะอีก (เลี้ยงแมว 3 ตัวอยู่แล้วในบ้าน เลี้ยงมา 10 กว่าปี) ขึ้นมานอนกับเราทุกคืน ติดเรามาก ไปไหนก็ตามตลอด


เราไม่เคยเสียดายที่เอาแมวตัวนี้มาเลี้ยงเลย แต่กลับคิดว่าถ้าเราไม่ช่วย ไม่เอามาเลี้ยง จะรู้สึกเสียดายมาก แล้วก็รู้สึกผิดมากด้วยที่รู้ทั้งรู้ว่าเค้าช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แล้วก็จะมีชีวิตอยู่ไม่ได้ ลองคิดกลับกันดูว่าถ้าเราเกิดเป็นแมวตัวนี้ เราอยากจะมีใครสักคนช่วยและดูแลเรามั้ย ถือซะว่าช่วยชีวิตเพื่อนร่วมโลกด้วยกันแม้เค้าจะเป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ อย่างน้อยคุณก็มีความเมตตากรุณาเป็นพื้นฐาน ถ้าช่วยได้ก็ช่วย ช่วยเท่าที่เราช่วยได้ ถ้าเลี้ยงไม่ไหวจริง ๆ คอยประกาศหาบ้านตามเพจเฟสบุ๊คเกี่ยวกับแมวอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ ตอนนี้เค้ายังเด็ก ยังน่ารัก ยังมีโอกาสที่จะมีคนขอไปเลี้ยงนะ
ความคิดเห็นที่ 5
กระทู้ข้างล่างคือตอนที่บอกว่าพึ่งเอาแมวที่แม่แอบเก็บมาให้คนอื่น เพราะเลี้ยงไม่ไหว
https://pantip.com/topic/43049433?sc=xdFltuG
กระทู้นี้บอกว่าเลี้ยงตัวที่มีปัญหามาแล้ว 3เดือน แปลว่าให้ตัวเก่าไปปุ๊ปก็เก็บตัวใหม่มาเลี้ยงเองต่อเลยงี้เหรอ?
https://pantip.com/topic/43049433?sc=xdFltuG
กระทู้นี้บอกว่าเลี้ยงตัวที่มีปัญหามาแล้ว 3เดือน แปลว่าให้ตัวเก่าไปปุ๊ปก็เก็บตัวใหม่มาเลี้ยงเองต่อเลยงี้เหรอ?
แสดงความคิดเห็น
รู้สึกคิดผิดที่เก็บแมวจรมาเลี้ยงมากครับ ถ้าเลือกได้ผมจะไม่เก็บมันมาเด็ดขาด ถ้ารู้ว่าเก็บมาแล้วจะทำร้ายผมแบบนี้
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไม่เก็บมาแน่ๆ ถ้ารู้ว่าเก็บมาแล้วจะเป็นแบบนี้ผมไม่เก็บมาแน่ๆ ปล่อยตายตรงนั้นแหละ ต่อไปนี้ผมคงไม่เก็บแมวมาอีกแล้ว ต่อให้สภาพจะน่าสงสารแค่ไหนก็ตาม ปล่อยใว้แบบนั้นก็ดีอยู่ละไม่น่าช่วยมันเลยจริงๆ
ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยมีประสบการณ์เลี้ยงสัตว์นะครับ ผมเคยเลี้ยงหมามาก่อน เลี้ยงอย่างดีด้วยหมาไม่เคยทำร้ายผมซักครั้งเดียว ไม่เคยทำให้ผมเจ็บเลยซักครั้งเดียว มีแต่มาอ้อนผมมาคลอเคลียผม แต่กับแมวกับทำร้ายผมทุกวัน ทั้งๆที่ผมเป็นคนให้ชีวิตมัน ถ้าไม่ได้ผมป่านนี้ได้ตายข้างถังขยะไปละ ไม่น่าไปช่วยมันเลยจริงๆ ปล่อยใว้แบบนั้นก็ดีอยู่ละ