ก่อนอื่นเลยครับผมพักคอนโดที่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ได้ แต่ประเด็นที่ผมอยู่คอนโดนี้เพราะเหตุผลอื่นไม่ใช่ข้อนี้ แล้วแม่ผมทำงานอยู่แล้วเช่าห้องอยู่คนละที่กัน แล้ว 3 อาทิตย์ก่อนแม่มาเยี่ยมผมที่ห้อง แต่ผมไปทำธุระข้างนอก แล้วกลับมาผมเจอลูกแมว 1 ตัวในห้อง เพราะแม่เก็บมา แม่เล่าให้ฟังว่าเห็นมันนอนอยู่ข้างถนน กลัวโดนรถเหยียบ เดินตามหาแม่มันแล้ว แต่หาไม่เจอ สงสารมันเลยเก็บมาด้วย ผมก็เลยบอกแม่ไปว่าผมไม่พร้อมจะเลี้ยงตัวอะไรทั้งนั้น คนที่จะเลี้ยงคือผมไม่ใช่แม่ เพราะห้องแม่ไม่ให้เลี้ยงสัตว์ แม่เลยบอกว่าก็เก็บมาเเล้วจะให้ทำยังไง ผมเลยถามว่าแล้วทำไมไม่ถามผมก่อนแม่จะเอามาเลยแบบนี้ไม่ได้ ถ้าแม่เป็นคนเลี้ยงผมจะไม่ยุ่งเลยนะ แต่เอามาแล้วลำบากผมเนี่ย แม่เลยบอกเลี้ยงไปเถอะ ถือว่าเอาบุญ ผมเลยบอกว่าผมจะยกมันให้เพื่อน (ต้องบอกก่อนว่าเพื่อนคนนี้เลี้ยงแมวหลายตัวมาก เลี้ยงอย่างดีทุกตัว เพื่อนมีความพร้อมจะเลี้ยงและให้ความรักแมวได้อย่างแน่นอน) แต่แม่ผมไม่ยอม ผมก็จนปัญญาจริงๆ แม่ผมมาอยู่ด้วยแค่สองวันระหว่างนั้นก็ซื้อนมแพะ ซื้ออาหาร กับกระบะทรายมาตุนใว้ แล้วบอกให้เลี้ยงมันดีๆ แล้วแม่ก็กลับไป ผมก็จำใจเลี้ยงมันได้สองอาทิตย์แต่ไม่ไหวจริงๆ เพราะแมวกวนผมทุกเช้าเลย แมวจะปลุกผมเวลาตี 4-5 มาให้เทอาหารให้ ถ้าไม่ตื่นมาเทแมวก็จะร้องไม่หยุด ลุกมาเทให้ถึงจะเงียบ แต่ผมต้องการพักผ่อนไง แล้วเวลาผมกินข้าวก็จะมากวน มาไต่ขา ผมเลยจับไปใว้ที่ตะกร้าผ้าก่อนไม่งั้นไม่ได้กิน เพระแมวกินอาหารคนไม่ได้โซเดียมมันสูง แล้วเวลาไม่มีคนเล่นด้วยก็จะร้องเหมียวๆไม่หยุด ต้องเล่นด้วยถึงจะหยุดร้อง แล้วร้องจะขึ้นเตียงนอนกับผมด้วย ถ้าไม่ให้ขึ้นก็จะร้องไม่หยุด ระหว่างนั้นแม่ก็มาเยี่ยมช่วงวันหยุดที่มาเยี่ยมผมแม่ก็เล่นกับมัน และแม่จะดูแลมันช่วงวันหยุดที่มาเยี่ยมผม ดูแม่จะรักมันนะ แต่ผมทนไม่ได้จริงๆ ผมเลยยกแมวไปให้เพื่อนที่ผมบอกข้างต้น

  ต่อมาแม่ผมโทรหาผมแล้วถามหาแมว ผมเลยบอกว่ายกให้เพื่อนไปแล้ว แม่ผมเลยทะเลาะกับผมใหญ่โตเลยที่ผมยกให้คนอื่น บอกว่าให้ผมเลี้ยงเองยกให้คนอื่นทำไม ผมก็อธิบายไปว่าผมไม่พร้อม ผมพยายามเลี้ยงแล้วแต่ไม่ไหว แล้วอธิบายตามเหตุผลข้างต้นไป แล้วก็บอกไปว่าถ้าแมวอยู่กับเพื่อนผมคนนี้ เพื่อนจะเลี้ยงแมวได้อย่างดีแน่นอน แต่แม่ก็บอกว่าแม่รักมันไปแล้ว เลี้ยงแมวแค่ตัวเดียวมันจะลำบากอะไรนักหนา ผมเลยยกประโยคนี้ขึ้นมาเลย ว่าถ้าแม่เลี้ยงเองผมจะไม่ยุ่ง แต่ผมเป็นคนเลี้ยงเป็นคนให้อาหาร ผมมีสิทธิ์จะให้ใครก็ได้ ถ้ามันจะผิดมันก็ผิดที่แม่นี่แหละ ที่เก็บมาแต่ไม่ยอมเลี้ยง แต่เอามาให้ผมเลี้ยง แต่ไม่ถามผมซักคำ จากนั้นๆแม่ก็ว่าผมยาวๆ ผมไม่ไหวเลยกดวางสายใส่ จะบอกว่าข้อนี้ผมมั่นใจนะว่าผมไม่ผิด แม่เป็นคนเก็บมาแต่ไม่ถามผมซักคำว่าผมจะเลี้ยงมั้ย ถ้าแกเลี้ยงเองผมจะไม่ยุ่งซักนิดเลย การที่ผมยกให้คนอื่นที่เขามีความพร้อมจะเลี้ยงมันก็ถูกต้องแล้วนี่นา บอกก่อนผมก็ชอบแมวนะ เจอแมวจรที่ไหนก็เล่นด้วยตลอด แต่ถ้าให้มาเลี้ยงเองผมไม่ไหวจริงๆอะ ผมควรขอโทษแม่มั้ยครับ เพราะผมก็ทำตัวไม่ถูกจริงๆ ถึงผมจะไม่ผิดแต่อีกฝ่ายเขาเป็นแม่ไง เห้อเครียดจริงๆ