๒. สัจจกถา ว่าด้วยสัจจะ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๑  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๓ ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค ยุคนัทธวรรค ยุคนัทธกถา http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=31&A=7564&

พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๓  ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค ที่มา https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=31&siri=56 ----------------- ๖๙. อาสย

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๓ ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค________________ เมื่อพิจารณาเห็นรูปโดยความเป็นของไม่เที่ยงเป็นต้น ย่อมละกิเลสที่ควร ละได้ เมื่อพิจารณาเห็นเวทนา ... สัญญา

พระไตรปิฎกเล่มที่ 31 ฟังยาวต่อเนื่อง 31 ตอน พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ สุตตันตปิฎกที่ ๒๓ ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๒๓ ขุททกนิกาย ปฏิสัมภ

ผมเองมีโอกาสได้ศึกษาพระไตรปิฎกและอรรถกถาบ้าง แม้จะยังไม่ครบทุกเล่มก็ตาม แต่จากที่ได้ศึกษามา ก็ได้เห็นสิ่งหนึ่งที่อยากแบ่งปันไว้ดังนี้ (๑) พระพุทธเจ้าทรงสอนด้วยเหตุและผลทั้งหลักคำสอนที่เป็นภาคปฏิบัติแล

พระสูตรชุดหนึ่งที่ผมชอบอ่านเสมอๆคือ ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค อันนี้ไม่น่าจะใช่พระพุทธพจน์โดยตรง แต่เทียบเคียงแล้วยังไม่มีอะไรผิดพลาด เท่าที่พอจะเทียบได้และอ่านเจอนะครับ เพราะผมก็อ่านพระไตรปิฎกไม่หมดซ

โมฆราชมาณวกปัญหานิทเทส บุคคลย่อมพิจารณาเห็นโลกโดยความเป็นของสูญ โดยอาการ ๑๒ อย่าง คือ ย่อมพิจารณาเห็นว่า รูปไม่ใช่สัตว์ ๑ ไม่ใช่ชีวิต ๑ ไม่ใช่บุรุษ ๑ ไม่ใช่คน ๑ ไม่ใช่มาณพ ๑ ไม่ใช่หญิง ๑ ไม่ใช่ชาย ๑