"บ้านชานเมือง" - เรื่องสั้นลึกลับ แต่งโดย "ณ เสียงฝน"

"บ้านชานเมือง"✨️
แต่งโดย: "ณ เสียงฝน"

พวกเราเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ห่างออกมาจากตัวเมืองเล็กน้อย พ่อกับแม่ตัดสินใจย้ายออกมาอยู่ชานเมืองเพราะพวกเขาเบื่อหน่ายกับชีวิตคนเมือง

บ้านหลังใหม่ของเรามีสวนขนาดใหญ่ทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน มีสามห้องนอน แถมค่าเช่ายังถูกกว่าในเมืองเยอะอยู่

ส่วนฉันเองเกลียดที่นี่นัก ชีวิตของฉัน เพื่อนทั้งหมดของฉันอยู่ในเมืองกันหมด ฉันคิดถึงความสะดวกสบายและความสนุกในเมือง แถวนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจเอาเลย แถมตอนกลางคืนยังมีเสียงจิ้งหรีดร้องระงมน่ารำคาญ!

คืนนี้ พ่อกับแม่ฉันออกไปดูหนังด้วยกันในเมือง กว่าจะกลับก็อีกหลายชั่วโมง ฉันถือโอกาสจัดของในห้องใหม่ ก่อนไปเจอมือถือเครื่องหนึ่งตกอยู่ใต้เตียง ฉันลองเอาไปชาร์ตแบตสักพักแล้วลองเปิดเครื่องดู มีข้อความในแอปไลน์ที่ทำเอาขนลุกไปทั่วไขสันหลัง

ข้อความที่ว่ามีดังต่อไปนี้:

หนิง: นอนหรือยังบอล?

บอล: ยังเลย หนิงยังไม่นอนเหรอ?

หนิง: ยังอ่ะ เสียงจิ้งหรีดแถวนี้ดังหนวกหูน่าดู แล้วนายล่ะ ทำไมยังไม่นอนอีก

บอล: ทำการบ้านอยู่ 😑

หนิง: ดูหนังโป๊อยู่ก็พูดมาตรงๆ เถอะน่า

บอล: บ้า รู้ได้ไง ;)

หนิง: 555

บอล: ไลน์มามีอะไร คิดถึงเหรอ

หนิง: แหวะ! เค้าแค่เหงาแหละ แถวนี้ไม่มีเพื่อนเลยสักคน 😭

บอล: แล้วใครบอกให้ย้ายไปอยู่ซะไกลขนาดนั้นล่ะ

หนิง: ก็ไม่ได้อยากย้าย พ่อแม่ฉันต่างหากที่อยากย้ายมาอยู่ชานเมือง

บอล: แล้วเป็นไง อยู่ชานเมืองมันดีอย่างที่เค้าว่ากันมั้ย?

หนิง: แหวะ.. ดีตรงไหน น่าเบื่อจะตาย

บอล: 555

หนิง: แถมไอ้เสียงจิ้งหรีดนี่ก็หนวกหูน่าดู น่ารำคาญสุดๆ 😒

บอล: 555

หนิง: เอ๊ะ..

บอล: อะไร?

หนิง: พูดถึงเสียงจิ้งหรีด เพิ่งสังเกตว่าตอนนี้เสียงจิ้งหรีดเงียบไปแล้ว 😳

บอล: …

หนิง: บอล...

บอล: อะไรหนิง?

หนิง: บอล ฉันได้ยินเสียงสวบๆ เหมือนมีคนเดินอยู่ในสวนหลังบ้าน

บอล: แม่เธอออกไปทำสวนหรือเปล่า?

หนิง: ตอนสี่ทุ่มเนี่ยนะ? อีกอย่าง พ่อกับแม่ฉันออกไปดูหนังด้วยกัน กว่าจะกลับก็อีกหลายชั่วโมงเลย

บอล: ตอนนี้ยังได้ยินเสียงอยู่มั้ย

หนิง: เดี๋ยวลองไปแอบดูที่หน้าต่าง แป้บนะ

บอล: โอเค

หนิง: บอล! มีคนอยู่ในสวนจริงๆ ด้วย!!

บอล: จริงเหรอหนิง อย่าล้อเล่นนะ!

หนิง: จริงๆ! ฉันเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ในสวน! ทำไงดี?!

บอล: อย่าออกไปไหน ล็อกบ้านดีแล้วใช่ไหม?

หนิง: อื้ม

บอล: งั้นล็อกห้องแล้วอยู่ในห้องนะ อย่าออกไปข้างนอกเด็ดขาด

หนิง: บอล! นี่เล่นบ้าอะไรเนี่ย!! ไม่ตลกเลยนะ!!!

บอล: หนิง พูดอะไรเนี่ย หมายความว่าไง?

หนิง: นายอยู่ในสวนบ้านฉัน ฉันเห็นนาย!

บอล: หนิง.. เราเปล่านะ สาบานได้ เราไม่ได้อยู่ที่บ้านเธอ!

หนิง: นายทำได้ไง?! นายพิมพ์ตอบฉันตอนนี้โดยที่ไม่ได้ถือมือถืออยู่ได้ยังไง?! ตอนนี้นายแค่ยืนนิ่งๆ อยู่ในสวน!

บอล: หนิง อย่าเล่นแบบนี้! เรากลัวนะ

หนิง: บอล.. มันหันมามองฉัน!
บอล: แล้วมันเป็นใคร?

หนิง: มันหน้าเหมือนนาย แต่ตอนมองฉัน มันยิ้มปากฉีกกว้างไปถึงใบหูเลย!

บอล:…

หนิง: นั่นไม่ใช่นายแน่บอล หน้ามันเหมือนนาย แต่มันไม่ใช่นายแน่ รอยยิ้มนั่น..

บอล: หนิง..

หนิง: ฉันได้ยินมันเดินเข้ามาในบ้าน

บอล: หนิง เงียบไว้ เดี๋ยวเราโทรแจ้งตำรวจเอง

บอล: หนิง

บอล: หนิง ตอบหน่อย!

หนิง: ตอนนี้เราหลบอยู่ใต้เตียง เสียงฝีเท้าของมันใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว

บอล: เราโทรแจ้งตำรวจแล้วหนิง ตำรวจบอกว่าจะไปถึงภายในยี่สิบนาที!

หนิง: มันร้องเพลง.. เสียงดังก้องไปทั่วบ้านเลย..

บอล: รออีกนิดเดียวนะ อีกไม่ถึงยี่สิบนาทีแล้ว

หนิง: บอล.. ฉันหนาว.. ทำไมหนาวแบบนี้..

บอล: หนิง.. ทนรออีกนิดเดียวนะ
หนิง: บอล มันใกล้ห้องฉันเข้ามาแล้ว ช่วยฉันด้วย ทำอะไรสักอย่างสิ ช่วยฉันที..

บอล: ถ้าฉันอยู่ใกล้ๆ ฉันไปหาเธอแน่หนิง แต่ฉันอยู่ไกล..

หนิง: ตอนพ่อกับแม่จะออกไปข้างนอก รู้ไหมว่าฉันพูดกับพวกเขาว่าไง..

บอล: ...

หนิง: ฉันยังโมโหที่ต้องย้ายบ้านแต่พ่อกับแม่ดูจะมีความสุขกันดีเหลือเกิน ฉันหมั่นไส้เลยพูดไปว่า “รีบๆ ไปเลย เบื่อขี้หน้าจะแย่อยู่แล้ว!”...

บอล: หนิง…

หนิง: นั่นจะเป็นคำสุดท้ายที่พวกเขาจะได้ยินจากฉันหรือเปล่า?..

บอล: หนิง ใจเย็นไว้ ตำรวจใกล้จะไปถึงแล้ว

บอล: หนิง

บอล: หนิง

บอล: หนิง ตอบที!

บอล: หนิง! หนิง! ตอบเราที!!
...

หนิง: บอล.. มันไปแล้ว

บอล: หนิง! ทำไมไม่ตอบ! ทำเราตกใจหมด ตำรวจไปถึงแล้วเหรอ?

หนิง: อืม.. เราว่าน่าจะใช่ เราได้ยินเสียงรถตำรวจ และไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าแล้วด้วย

บอล: โล่งอกไปที มันไปแล้วแน่นะ?

หนิง: อื้ม..

หนิง: ขอบใจนะ บอลดีกับหนิงมากจริงๆ

บอล: ไม่เป็นไร เราเพื่อนกัน

หนิง: หนิงยังกลัวอยู่เลย บอลมาหาหนิงได้ไหม?

บอล: ตอนนี้น่ะเหรอ?

หนิง: ใช่ พ่อกับแม่ของหนิงยังไม่กลับมาเลย หนิงกลัว..

บอล: เอ่อ.. แต่เราอยู่ไกลนะ เอาไว้พรุ่งนี้ก่อน พรุ่งนี้เรานั่งรถทัวร์ไปหา

หนิง: …

บอล: ว่าแต่.. ทำไมจู่ๆ เธอถึงแทนตัวเองว่า “หนิง” และเรียกชื่อเราแทนที่จะเรียกเราว่า “นาย” เหมือนก่อนล่ะ?

หนิง: …

บอล: หนิง?

หนิง: (ออฟไลน์)
--

ฉันโยนมือถือปริศนาลงพื้นเหมือนของร้อน รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ และใจสั่นเหมือนจะเป็นลม

เกิดอะไรขึ้นในบ้านหลังนี้?

นั่นเป็นตอนที่ฉันตระหนักได้ว่าเสียงจิ้งหรีดที่ดังเจื้อยแจ้วอยู่ตลอดคืนตอนนี้เงียบสนิท และหูได้ยินเสียงสวบๆ เหมือนมีคนเดินอยู่ในสวนหลังบ้าน

++ จบ ++

*อ่านแล้วชอบใจ ติดตาม/แอดเพื่อนกันไว้ได้ค่ะ ^^

**ไม่อนุญาตให้นำไปเผยแพร่ ทำซ้ำ เรียบเรียงใหม่ ปรับเปลี่ยนส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร

🚫 พิมพ์ผิดพิมพ์ตกขออภัย ทำงานคนเดียว ไม่มีคนช่วยพิสูจน์อักษรค่ะ 🙉

📝 อ่านแล้วชอบ อ่านแล้วโดน สนับสนุนงานเขียน ให้เราได้เขียนเยอะขึ้น บ่อยขึ้น ได้ด้วยการ *ซื้อ Ebook นิยายของเราเรื่อง "แขกที่ไม่ได้รับเชิญ" ได้นะคะ แนวลึกลับ ออกหลอนนิดๆ https://www.mebmarket.com/ebook-331337-แขกที่ไม่ได้รับเชิญ---Uninvited-Guests

ติดตามงานเขียน: https://www.facebook.com/share/14gV3XXvwr/