ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ สำหรับผู้ปกครองทุกๆท่าน ที่มีบุตรหลานวัยเด็ก และชอบเล่นเกมในโทรศัพท์นะครับ  เมื่อวันอาทิตย์ที่ 15 ธันวาคม 2567 ผมตื่นขึ้นมาเวลาประมาณ บ่าย 2 โมง จากการนอนกลางวันช่วงประมาณเที่ยงวันในวันเดียวกัน หลังจากกินข้าวและกินยาเพราะรู้สึกมีไข้เล็กน้อย ตื่นมาด้วยอาการ เพลียนิดหน่อย และปวดหัวเล็กน้อย เพื่อมาเจอกับปัญหาที่ปวดหัวตึ๊บๆกว่าเดิม ด้วยความเคยชิน ผมควานมือไปรอบๆหมอนและที่นอน เพื่อหาโทรศัพท์ตั้งใจจะดูเวลา ในใจคิดว่าอาจเป็นเวลาช่วงเย็นๆสัก 5-6โมงเย็น ซึ่งเป็นเวลาใกล้มื้อเย็น และผมเองมีหน้าที่ต้องรีบออกไปซื้อกับข้าว หุงหาอาหาร เพื่อลูกๆที่น่าร้ากกก ทั้ง3คนของผม ผมเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว ที่ต้องดูแลเด็กวัย 8 ขวบ 12 ขวบ และลูกสาวคนโตวัยม.ปลายแล้ว และแม่ที่เข้าวัยชรา 70กว่าอีกคน และในบ้านผมไม่ใครที่ใช้รถเป็นเลยนอกจากตัวผมเอง เพราะอย่างนั้นถึงแม้จะไม่สบาย ก็ต้องออกไปหากับข้าวมาให้ครอบครัว จริงๆจะสั่งเดริเวอรี่นั่นแหละครับ แหะ แหะ ผมใช้เวลาควานหาโทรศัพท์สัก 1นาทีได้ เมื่อไม่เจอ จึงออกมาจากห้องนอนเพื่อดูนาฬิกาที่ติดอยุที่ผนังบอกเวลาบ่าย2เศษๆ ตอนนั้นลูกสาวคนกลางก็เดินผ่านมาและบอกผมว่า '' ​โทรศัพท์พ่ออยุ่ที่โต๊ะคอม น้องชาร์จไว้ " ผมจึงไปดึงโทรศัพท์ออกจากสาย และดูปริมาณแบตเตอรี่ เห็นเลข60กว่าๆ ก้เดาได้ว่าคงชาร์จมาแล้วสัก 10-20นาที ตอนนั้นคิดในใจว่า กลับเข้าห้องนอน เปิดกระทู้พันทิพย์ อ่านเพลินๆสักกระทู้ ก็จะนอนอีกสักงีบ ตาก็เห็นรูปกล่องข้อความขึ้นที่มุมซ้ายที่ขอบจอด้านบน ผมเลื่อนแถบแจ้งเตือนลงมา แล้วก็ เอ๊ะ!! ข้อความแจ้งเตือนจากธนาคาร แต่ก้คิดว่า คงเป็นข้อความแจ้งตือนจากเมื่อวานที่ไม่ได้เปิดอ่าน แต่พอไปเห็นจำนวณเงินคงเหลือ เสียงในใจดังขึ้นมาเลย เฮ้ยย ผมตะลึงอยุ่ครู่นึง ก้คิดในใจว่า เมื่อคืนหนักไปรึเปล่า ใช้เงินไปเยอะเลย ใจก็นึกย้อนถึงเหตุการณ์เมื่อคืนวาน ว่าโดนตัวไหนไปบ้างนะ นั่นแหละครับท่านผู้อ่านทุกท่าน อันที่จริงผมไม่ได้มีไข้หรอกครับ ผมแฮงค์นั่นเองง นึกยังไงก้นึกไม่ออก ผมไม่รอช้า กดเข้าไปดูในแอพธนาคารทันที ไปที่บัญชีและรายการย้อนหลัง ใจผมตกไปอยุที่ตาตุ่มทันที มีการทำธุรกรรม 11 ครั้ง คือโอนเงินออก 11ครั้ง และเป็นเวลาที่ผมหลับทั้งสิ้น คือช่วงเที่ยงถึงบ่าย1กว่าๆ ในใจผมคิดว่าโดนมิจฉาชีพเล่นซะแล้ว นับจำนวณเงินที่ออกได้ประมาณ 6พันบาท ผมมือไม้สั่นไปหมดเลย พลางนึกว่าเงินจำนวณนี้ ไม่ได้ไปตกอยุที่น้องๆที่คาราโอเกะ หรือค็อกเทลเลาท์ที่ไหนยิ่งทำให้เจ็บใจไปกว่าเดิม จากนั้นผมพยามยามหาเบอร์ธนาคารที่ใช้และกดโทรไปทันที เจอสายตอบรับอัตโนมัติ ก็กดตามหมายเลขที่ระบบบอก แล้วก็คิดไปว่า ทำไมมิจฉาชีพไม่โอนเงินออกไปทั้งหมด ได้แต่คิดแล้วก็สงสัยย อยู่ตรงนั้นเธอ.. ถุ๊ยยย !!!  ผมพับจอพลางฟังเสียงจากระบบธนาคาร เข้าแอพธนาคารที่หน้าเดิม มันขึ้นแจ้งว่า ค่าสินค้าและบริการ ห๊ะ!!  อะไรวะ หักค่าอะไร ผมเข้าไปที่แอพสโตร์ และสิ่งที่เห็น



นั่นแหละครับ มิจฉาชีพตัวน้อย วัย8ขวบของผมนั่นเอง  แอพสโตร์ของผม ผูกกับแอพซื้อของออนไลน์เจ้านึง ซึ่งจะผูกกับแอพธนาคารอีกที วิธีการใช้งานก้คือ เมื่อกดซื้อของจากตัวเกมก็จะเปิดเข้ามาที่แอพสโตร์และให้กดสแกนลายนิ้วมือ ซึ่งเกิดขึ้นขณะผมหลับ ซึ่งลูกชายที่น้าร้ากกของผมจับนิ้วผมไปสแกน เท่านี้ เงินก็จะออกจากบัญขีของเราทันที จากนั้นผมก็พยายามติดต่อ แอพสโตร์ที่มีคำว่าเพลย์ต่อท้าย และต้องรอระยะเวลาตรวจสอบ อีกไม่นาน ก้ได้รับการคืนเงินมาเกินกว่าครึ่งนึงนิดหน่อย ซึ่งผมพยามตามส่วนที่เหลือ และเหตุผลที่ไม่สามารถคืนส่วนนั้นได้ รวมถึงคำถามในการตั้งจำกัดงบประมาณที่เคยทำไว้ ว่าไม่สามารถใช้งานได้หรืออย่างไร?


เรื่องนี้ในตอนจบคนที่เสียใจที่สุดเลยก็คือลูกผมครับ ที่ไอเทมในเกมหายไปหมดเลย และเกมก้โดนพ่อลบไปแล้ววว
ไม่รู้ว่าลูกผมจะได้กินไก่ในเกมบ้างรึเปล่าน้อ (เกมนี้ผู้ชนะจะได้กินไก่)​  สุดท้ายนี้ผมขอเน้นย้ำไว้เตือนตัวเอง ไม่ว่าจะด้วยความประมาทหรือความผิดพลาดใดๆก้แล้วแต่ ให้เราระวังไม่ให้เกิดขึ้นอีกในอนาคต ซึ่งนำมาซึ่งการเสียทรัพย์ก้อนหนึ่ง ซึ่งสำคัญมากๆในชีวิต และฝากเป็นอุทาหรณ์ให้พ่อแม่ทุกๆท่านด้วยนะครับ ขอให้อ่านให้สนุกครับ