เป็นสมาชิกใหม่ ที่หาพื้นที่เพื่อระบายความในใจ ความเครียดที่อยู่ข้างในไม่สามารถบอกใครได้
เหตุเกิดเมื่อต้นปีที่แล้วเราจับได้ว่าสามีโกหก เรื่องของผู้หญิงที่ทำงาน ตอนนั้นเขาหงุดหงิดบ่อย เราพูดอะไรก็โกรธ ผิดไปหมดทุกอย่าง จนเราสังเกตุได้ถึงพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปหลายๆ อย่าง เราเลือกที่จะพูด แบะถามอย่างเปิดอก เข้าด่าเราว่างี่เง่า น่าเบื่อ... จะเอายังไงว่ามา... เราเสียใจมาก จนขาดสติ เป็นลมสลบไป
ตั้งแต่นั้นมาตัวเอาเองก็ไม่เหมือนเดิม นอนไม่หลับ เบื่ออาหาร ไม่อยากจะคุยกับใคร อารมณ์อ่อนไหวง่ายมาก จากที่ไม่เคยเช็คโทรศัพท์สามี เราก็มาไล่เช็ค เห็นภาพที่เขาแอบถ่าย ผู้หญิงคนนั้นมุมเผลอต่างๆ นั่งรถไปทำงานต่างจังหวัดด้วยกัน คุยแซวเล่นกันในไลน์กลุ่มออฟฟิต
ความเชื่อใจที่มีมามันเป็นความระแหวงในทุกๆ วัน ซึ่งตัวเขาเองบอกเราว่าไม่มีอะไกัน
แต่ทุกครั้งที่เราโทรหาจะหงุดหงุดใส่ตลอด คำตอบคือยุ่ง ประชุม ทำงาน โทรหาเราทุกวัน นะ วันละไม่เกิน 3วินาที แล้วก็ว่างด้วยเหตุผลต่างๆ
ถ้าวันไหนที่ไปด้วยกัน วันนั้นจะน้อยมากที่จะติดต่อกลับมาหาเรา
เราอยู่กับความรู้สึกนี้มาหลายเดือน จนตอนนี้รับยาซึมเศร้ามากิน เรื่องราวของเราไม่เคยบอกพ่อแม่พี่น้อง เราไม่อยากให้เขาเป็นห่วง
เราลาออกจากงานมาดูแลลูก นานหลายปีแล้ว พอเกิดแบบนี้ สิ่งที่ห่วงคือลูก
ถึงแม้วันนี้สามีจะบอกว่ายังไม่มีอะไรด้วยกัน แต่ดูเขามีความสุขทุกครั้งที่ได้ถ่ายรูปด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน ได้คุยกัน
ขอบคุณพื่นที่แห่งนี้ที่ให้เราได้ระบาย
ต้องการพื้นที่ระบายความในใจ ที่พูดกับใครไม่ได้
เหตุเกิดเมื่อต้นปีที่แล้วเราจับได้ว่าสามีโกหก เรื่องของผู้หญิงที่ทำงาน ตอนนั้นเขาหงุดหงิดบ่อย เราพูดอะไรก็โกรธ ผิดไปหมดทุกอย่าง จนเราสังเกตุได้ถึงพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปหลายๆ อย่าง เราเลือกที่จะพูด แบะถามอย่างเปิดอก เข้าด่าเราว่างี่เง่า น่าเบื่อ... จะเอายังไงว่ามา... เราเสียใจมาก จนขาดสติ เป็นลมสลบไป
ตั้งแต่นั้นมาตัวเอาเองก็ไม่เหมือนเดิม นอนไม่หลับ เบื่ออาหาร ไม่อยากจะคุยกับใคร อารมณ์อ่อนไหวง่ายมาก จากที่ไม่เคยเช็คโทรศัพท์สามี เราก็มาไล่เช็ค เห็นภาพที่เขาแอบถ่าย ผู้หญิงคนนั้นมุมเผลอต่างๆ นั่งรถไปทำงานต่างจังหวัดด้วยกัน คุยแซวเล่นกันในไลน์กลุ่มออฟฟิต
ความเชื่อใจที่มีมามันเป็นความระแหวงในทุกๆ วัน ซึ่งตัวเขาเองบอกเราว่าไม่มีอะไกัน
แต่ทุกครั้งที่เราโทรหาจะหงุดหงุดใส่ตลอด คำตอบคือยุ่ง ประชุม ทำงาน โทรหาเราทุกวัน นะ วันละไม่เกิน 3วินาที แล้วก็ว่างด้วยเหตุผลต่างๆ
ถ้าวันไหนที่ไปด้วยกัน วันนั้นจะน้อยมากที่จะติดต่อกลับมาหาเรา
เราอยู่กับความรู้สึกนี้มาหลายเดือน จนตอนนี้รับยาซึมเศร้ามากิน เรื่องราวของเราไม่เคยบอกพ่อแม่พี่น้อง เราไม่อยากให้เขาเป็นห่วง
เราลาออกจากงานมาดูแลลูก นานหลายปีแล้ว พอเกิดแบบนี้ สิ่งที่ห่วงคือลูก
ถึงแม้วันนี้สามีจะบอกว่ายังไม่มีอะไรด้วยกัน แต่ดูเขามีความสุขทุกครั้งที่ได้ถ่ายรูปด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน ได้คุยกัน
ขอบคุณพื่นที่แห่งนี้ที่ให้เราได้ระบาย