นรกนะ

วันนี้ฉันกับแม่ไปร้านปริ้นเอกสารและเหมือนคนปริ้นกำลังยุ่งอยู่ แม่ฉันเลยพยายามให้ฉันโอนไฟล์เข้าคอมเพื่อปริ้น แต่ฉันทำไม่เป็น... ฉันเลยพยายามที่จะทำมันให้ได้จนเจ้าของร้านเขาเข้ามาแล้วบอกแม่ว่า "อย่

สวัสดีครับทุกคน ผมทำงานอยู่บริษัทหนึ่งแถวอโศก เป็นงานออฟฟิศแบบนั่งจ้องหน้าจอทั้งวัน งานไม่ได้หนักแบบแบกเหล็ก แต่บางที “ความเครียด” มันหนักกว่าอะไรทั้งหมด ช่วงปลายไตรมาสที่ผ่านมา เป็นช่วงปร

ชีวิตฉันตอนนี้อายุ28ตั้งแต่เกิดมา ครอบครัวไม่เคยฉันไม่เคยอยู่กับที่กับทางเลยง่ายๆฉันเหมือนคนเล่ล่อนไปๆมาๆเป็นจังหวัดๆไปละนะอยู่จังหวัดนี้ไม่กี่ปีก็ย้ายๆๆๆไปเพื่อนก็ไม่ค่อยมีอยากครบหาเท่าไหร่เพราะฉันเป

คือเรามีความไม่พอใจลํกค้าคนนึงที่แกมีพฤติกรรมแปลกๆทุกครั้งที่เข้ามาร้านของเรา แต่เราเป็นเพียงลูกจ้างขายของให้เจ้านายเลยทำอะไรนอกจากบริการลูกค้าสุดความสามารถของเรา คือลูกค้าคนเนี้ยแกอายุเยอะแล้วแกเข้าม

สวัสดีครับทุกท่านผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะทำอย่างไงดีเพราะผมไม่มีใครให้ปรึกษาได้เลยจริงๆ พอดีว่าช่วงนี้ผมทะเละกับแม่บ่อยขึ้นเรื่องๆ ผมก็โตแล้วครับและรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่เข้าใจอะไรในบ้านหลายๆอย่าง ผม

ขอระบายหน่อยนะ อันนี้มาจากชีวิตจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ถ้าไม่ชอบหรือจะดิ้นก็ด่าได้นะ ไม่ว่าอะไร อาจจะยาวนะ คือเรามีเพื่อนคนนึง ที่เป็นผู้หญิง(เราก็เป็นผู้หญิงนะ) ที่ชอบด่าเรา เราก็ยอมรับตัวเอ

บริษัทเรามีหัวหน้าบัญชีผู้หญิงคนนึงค่ะ อายุมากแล้วหกสิบกว่า ส่วนเราทำงานธุรการสาขาที่ต่างจังหวัด เรื่องคือแกควบคุมทุกเรื่อง ทุกอย่าง เป็นใหญ่ยิ่งกว่าเจ้าของบริษัทอีก ชอบด่าว่าตำหนิแม้แต่เรื่องเล็กๆน้อ