คือเราอยู่กับพ่อแม่จนป.6 แล้วเขาก็อย่ากัน เราก็มาอยู่กับฝั่งแม่ พอเราจบมอ6 เราก็ไปอยู่กับพ่อตอนขึ้นปี1 แต่เราก็ไปอยู่หอ พ่อชอบมารับเวลาที่เราไม่มีเรียน เวลากลับบ้าน เราก็ต้องนอนห้องเดียวกับพ่อ พ่อก็ชอบนอนกอดเรา เราอึดอัดเพราะเราโตเเล้ว พ่อเราคบกับผู้หญิงคนหรึ่ง 2วันดี 5วันร้าย เขาไม่ได้รักพ่อเรา เขาแค่ต้องการเงิน พ่อชอบหงุดหงิดแล้วมาลงที่เราเวลาทะเลาะกับเขา สาดคำพูดแย่ๆใส่เหมือนเราเป็นภาระ พ่อเราพอเวลาทะเลาะกับเขาจะมีความต้องการเรื่องแบบนั้นมากๆ เรากลัวมาก เหมือนพ่อเราเปลี่ยนเป็นใครไม่รู้ พ่อเรานอนคนเดียวไม่หลับต้องนอนกอดเราซึ่งเราก็ปีหนึ่งแล้ว เราไม่ชอบมากๆ เวลาเราไปไหนพ่อก็จะโทร เช้า สาย บ่าย เย็น กลางคืน ซึ่งเราไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย เวลาไปไหนก็กำหนดว่าเราต้องกลับกี่โมง พอเราอธิบายไปพ่อก็หาว่าเราเปลี่ยนไป ซึ่งเราไม่ได้เปลี่ยนแต่ความอดทนตลอด1ปีของเรามันเริ่มหมดลงเเล้ว พอเวลาทะเลาะกับเขาก็โทรหาเราทั้งวันทั้งคืน เราไม่มีเวลาส่วนตัวเลย 
เราก็บอกพ่อไปแล้วว่าเราทุกใจ พ่อเราก็ยังเหมือนเดิม เราไม่มีความสุขเลย พ่อเคยโกหกเราว่ามีงาน ในวันที่เรามีเรียน แต่ความจริงเเล้วไม่มี เพื่อให้มาอยู่กับเค้า ซึ่งพอทะเลาะกับน้านั้นงานการก็ไม่ทำ พูดทั้งวัน เราเบื่อ เราเครียด เราเหนื่อย พ่อเลยทำให้เราระเเวงคือโกหกให้ได้ในสิ่งที่พ่อต้องการ พ่อเคยทำเรื่องไม่ดีกับเรา2เรื่องซึ่งเป็นแผลในใจของเรามากๆ เราหนีจากพ่อไม่ได้เลยเพราะเรายังเรียนไม่จบ เรามีเงินติดตัวแค่8หมื่น ซึ่งมันไม่พอแน่ๆกับค่าใช้จ่ายเพราะเราเรียนมอเอกชน เราอยากรู้ว่าเราจะจัดการกับทุกอย่างยังไงดี เราไม่ไหวเเล้วอ่ะ ไม่เคยอยากหนีจากใครเลยทั้งชีวิต เราอยากได้ความสุขคืน เราปรึกษาใครก็ไม่ได้แม่ก็ไม่ได้เพราะถ้าแม่ไปว่าพ่อ เราก็โดดหนักกว่าเดิมอีก เราอยากหนีไปไกลๆเลยจริงๆ อยากหายไปเลย ไม่อยากอยู่แล้ว เราอายุ19เอง