สวัสดีค่ะ หนูอายุ13นะคะ เอ่อ...จะเริ่มยังไงดีคะ55ไม่เคยเขียนเรื่องราวของตัวเองให้คนอื่นรับรู้เลย เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ
-หนูรู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว หนูเป็นคนคิดมากจริงๆ เรื่องบางเรื่องหนูก็รู้นะคะว่าต้องปล่อยวาง แต่มันมีอยู่เรื่องนึงที่หนูคิดทุกวัน ก็คือหนูต้องเอายังไงต่อกับชีวิตหนูดี หนูเคยเป็นเด็กเรียนดี ได้เกรด4ทุกวิชา เคยทำให้พ่อแม่ภูมิเรื่องการเรียนบ่อยมากพ่อชอบเอาเกรดไปอวดเพื่อนไปในเฟสบุ๊ค หนูกลับไปดูโพสต์นั้นแล้วเปรียบเทียบกับตอนนี้หนูก็ร้องไห้ ว่าทำไมตัวเองเป็นแบบนี้ ตั้งใจอ่านหนังสือ ฟังครูสอน ทบทวนการเรียนแต่มันก็ไม่ดีขึ้นเท่าไหร่
-ตอนนี้การเรียนของหนูห่วยมากเลยค่ะ อังกฤษก็ประคองตัวได้ แต่คณิตนี่คือตายเลยค่ะ วิทยาศาสตร์ก็แย่ หนูนั่งคิดทุกวันว่าตัวเองจะจบแค่ม.3ไม่ได้เพราะอาจจะหางานยาก หนูอยากเป็นเดอะแบกในครอบครัวอยากเป็นคนเปลี่ยนชีวิตคนในบ้านเลยคิดว่าต้องจบปริญญาโท
-ไม่รู้ว่าตัวเองต้องไปสายอะไรต่อถ้าจบม.3แล้ว แผนการเรียนที่รร.หนูมีเยอะมากๆ แต่ก็ไม่โอเคสักสายค่ะ หนูต้องต่อสายอาชีพหรอคะ
-หรือหนูจะพอกับชีวิตตัวเองแค่นี้ อันนี้หนูคิดอยู่ทุกวันเลยนะคะ ก่อนนอนก็ร้องไห้ทุกคืน คือความ
รู้สึกมันก็ไม่ได้อยากตาย แต่ก็ไม่ได้อยากมีชีวิตต่อ หนูทำแบบนั้นไม่ลงจริงๆ กว่าพ่อแม่หนูจะเลี้ยงหนูโตมาขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายทำงานแทบชักเพื่อส่งหนูเรียน แต่การเรียนก็เป็นสะแบบนี้
-หนูเป็นคนอ่อนไหวง่าย เวลาถามอะไรกับคนอื่นแล้วเขาไม่สนใจหนูก็กลั้นน้ำตาไว้แล้วหาที่ร้องไห้ หนูมั่นใจว่าหนูถามแล้วเขาได้ยิน ไม่ได้ถามคนเดียวนะคะ คนอื่นหนูก็ถามแต่เขาก็เมิน
-หนูไม่อยากรู้สึกเจ็บปวดกับชีวิตอีกต่อไปแล้ว แต่หนูก็ตายไม่ได้หนูต้องอยู่ดูแลพ่อแม่ตอนแก่เฒ่าก่อน ไม่ได้อยากอยู่แต่ก็ต้องอยู่เพราะเป็นห่วงพ่อแม่
(ถ้าหนูพิมพ์แล้วทำให้งงๆ หรือไม่เข้าใจก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ หนูไม่เคยเขียนและก็ไม่รู้ว่าต้องเรียงยังไงให้น่าอ่าน)
ต้องเอายังไงต่อกับชีวิต?
-หนูรู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว หนูเป็นคนคิดมากจริงๆ เรื่องบางเรื่องหนูก็รู้นะคะว่าต้องปล่อยวาง แต่มันมีอยู่เรื่องนึงที่หนูคิดทุกวัน ก็คือหนูต้องเอายังไงต่อกับชีวิตหนูดี หนูเคยเป็นเด็กเรียนดี ได้เกรด4ทุกวิชา เคยทำให้พ่อแม่ภูมิเรื่องการเรียนบ่อยมากพ่อชอบเอาเกรดไปอวดเพื่อนไปในเฟสบุ๊ค หนูกลับไปดูโพสต์นั้นแล้วเปรียบเทียบกับตอนนี้หนูก็ร้องไห้ ว่าทำไมตัวเองเป็นแบบนี้ ตั้งใจอ่านหนังสือ ฟังครูสอน ทบทวนการเรียนแต่มันก็ไม่ดีขึ้นเท่าไหร่
-ตอนนี้การเรียนของหนูห่วยมากเลยค่ะ อังกฤษก็ประคองตัวได้ แต่คณิตนี่คือตายเลยค่ะ วิทยาศาสตร์ก็แย่ หนูนั่งคิดทุกวันว่าตัวเองจะจบแค่ม.3ไม่ได้เพราะอาจจะหางานยาก หนูอยากเป็นเดอะแบกในครอบครัวอยากเป็นคนเปลี่ยนชีวิตคนในบ้านเลยคิดว่าต้องจบปริญญาโท
-ไม่รู้ว่าตัวเองต้องไปสายอะไรต่อถ้าจบม.3แล้ว แผนการเรียนที่รร.หนูมีเยอะมากๆ แต่ก็ไม่โอเคสักสายค่ะ หนูต้องต่อสายอาชีพหรอคะ
-หรือหนูจะพอกับชีวิตตัวเองแค่นี้ อันนี้หนูคิดอยู่ทุกวันเลยนะคะ ก่อนนอนก็ร้องไห้ทุกคืน คือความ
รู้สึกมันก็ไม่ได้อยากตาย แต่ก็ไม่ได้อยากมีชีวิตต่อ หนูทำแบบนั้นไม่ลงจริงๆ กว่าพ่อแม่หนูจะเลี้ยงหนูโตมาขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายทำงานแทบชักเพื่อส่งหนูเรียน แต่การเรียนก็เป็นสะแบบนี้
-หนูเป็นคนอ่อนไหวง่าย เวลาถามอะไรกับคนอื่นแล้วเขาไม่สนใจหนูก็กลั้นน้ำตาไว้แล้วหาที่ร้องไห้ หนูมั่นใจว่าหนูถามแล้วเขาได้ยิน ไม่ได้ถามคนเดียวนะคะ คนอื่นหนูก็ถามแต่เขาก็เมิน
-หนูไม่อยากรู้สึกเจ็บปวดกับชีวิตอีกต่อไปแล้ว แต่หนูก็ตายไม่ได้หนูต้องอยู่ดูแลพ่อแม่ตอนแก่เฒ่าก่อน ไม่ได้อยากอยู่แต่ก็ต้องอยู่เพราะเป็นห่วงพ่อแม่
(ถ้าหนูพิมพ์แล้วทำให้งงๆ หรือไม่เข้าใจก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ หนูไม่เคยเขียนและก็ไม่รู้ว่าต้องเรียงยังไงให้น่าอ่าน)