หนักใจกับพ่อ ขี้แพ้ที่ไม่นึกถึงใครนอกจากตัวเอง

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้คบก้ำกึางระหว่างระบายและขอคำปรึกษา เริ่มต้นเราเติบโตจากการส่งเสียงเลี้ยวดูของย่าค่ะ พ่อไม่เคยมีส่วนช่วยเลี้ยงดูแม้แต่อย่างน้อย ค่ากินค่าอยู่ค่าเรียนล้วนป็นย่าที่ส่งเสียเราและน้อง ก่อนหน้านี้ไม่นานพ่อทำารกู้เงินจากธนาคารมาค่ะ (อาจมีนอกระบบอีก ซึ่งไม่ทราบ) แต่ไม่มีใครรู้เห็นถึงเงินนั้นเลยว่าไปไหน ใช้ทำอะไร คนอื่นทราบจากจดหมายทวงหนี้ของธนาคาร ปัจจุบันเขาเป็นคนว่างงานค่ะ ตกงานมาหลายปี แต่ไม่หางานทำ ดูเหมือนเล่นพนันออนไลน์ ขอเงินตาที่อายุเกือบจะ 90 ไปวันๆ มิหนำซ้ำยังขโมยเงินของลูกตัวเองอีก จริงๆ ครอบครัวใจกว้างมากนะคะ ไม่ได้เร่งรัดให้หางาน เพียงแต่ว่าอยากให้ข่วงที่ว่างงานนี้ช่วยดูแลงานบ้าน ดูแลตายายที่อายุเกือบ 90 หน่อย แต่นั่นแหละค่ะเขาไม่ทำ เมื่อไม่นานมานี้ก็เพิ่งทราบข่าวว่าเขามีคนรัก ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่มากถึงสาม ทั้งยังแอบพามาที่บ้านสลับคนไป จนน้องเราไม่สามารถอยู่ที่บ้านได้อย่างสบายใจ

พูดตามตรงเรื่องไม่หางานรายังไม่คิดมากเท่าที่เขามีแฟน ถ้าพลาดท้องขึ้นมาจะเป็นอย่างไร ลำพังลูกเขาสองคนยังไม่มีปัญญาเลี้ยง ต้องให้ย่าส่งเสีย หนักใจเกินบรรยายจริงๆ ค่ะ

ปล. ทั้งเราและน้องกล้าพูดส่าเป็นเด็กที่ไม่ออกนอกลู่นอกทาง ตั้งใจเรียน ไม่สร้างปัญหาให้ครอบครัวเลย
2. แม่เลิกกัยพ่อไปนานแบ้ว ตั้งแต่เรายังเล็ก
3. ลำพังย่าส่งเสียเราและน้อง รวมถึงให้ค่ากินอยู่ตายายได้อย่างไม่มีปัญหา แต่ถ้าพ่อเรามีลูกอีก การเงินกระทบกับการศึกษาของเราและน้องแน่นอนค่ะ

จะเตือนเขาอย่างและแก้ปัญหาไรดีคะ