มาเล่า

สวัสดีค่ะ อยากมาเล่าอาการของตัวเองค่ะ เริ่มจากที่ เราอยู่บ้านแล้วเราเหงามากเลยค่ะ เราเลยอยากไปเรียนทุกวัน แล้วเราก็ยังมีเป้าหมายคืออยากไปเรียนไกลบ้านค่ะ แต่ครอบครัวไม่อยากให้ไปหลังจากนั้นเราก็เริ่มรู้สึกไม่อนากไปเรียน ไม่ค่อยมีความสุข ต้องฝึกยิ้มทุกวัน กินอาหารได้น้อยลงค่ะ สะดุ้งตื่นบ่อยมากค่ะ นอนไม่ค่อยหลับ เวลานอนชอบกัดลิ้นตัวเองด้วยค่ะ ตื่นมาแล้วเจ็บมาก เอาจริงๆเราก็ไม่รู้เลยค่ะว่าอยากเป็นอะไร มันไม่ค่อยมีสิ่งที่ชอบขนาดนั้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเราเองไม่ได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยรึเปล่า คือครอบครัวเราไม่อยากให้ไปไหนเลยค่ะ อยากให้อยู่ที่บ้าน ไม่ให้ไปเที่ยว ถ้าไปก็ต้องไปกับครอบครัว พอครอบครัวทำอย่างนั้น เราก็เริ่มไม่อยากไปไหนแล้วค่ะ อยู่แต่กับบ้านตอนนี้สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้ก็คือการอ่านการ์ตูนค่ะ เราจะติดการ์ตูนมากไม่ยอมนอนเลยค่ะ เพราะมันคือสิ่งที่ทำให้เรายังมีความสุขค่ะ มาเล่าเฉยๆค่ะ