สวัสดีค่ะวันนี้มีคำถามตามหัวข้อเลยค่ะ คืออยากเลิกกัญชาค่ะเพราะว่ามันส่งผลเสียหลายอย่างมากๆ คือรู้หมดแต่อดไม่ได้ คิดตลอดว่าอยากเลิกแต่พอเอาเข้าจริงๆก็ห้ามไม่ได้ อารมณ์แบบอยากเมาตลอดเวลามันเหมือนแบบสมองช้าๆเฉื่อยๆ สูบมาเข้าปีที่6แล้วคิดว่ามันก็ไม่ได้มีอะไรดีแต่ทำไมยังสูบ
พอไม่ได้สูบมันจะมีผลเสียหลักๆคือเรื่องอารมณ์ อารมณ์เสียง่าย (โยเฉพาะกับแฟนหลักๆ) ไม่ค่อยอยากสนิทกับคนอื่นเท่าไหร่(และคิดว่าคนอื่นก็ไม่ได้อยากสนิทกับเราด้วย55555)ถ้าทำงานก็คือจะคุยเเค่เรื่องงาน รึถ้าเขาชวนคุยอย่างอื่นเราก็จะคุย มันหลายอย่างมากค่ะเรา คือบางทีเราก็คิดว่าเราบ้าจริงละ เดี๋ยวอารมณ์ดีเดี๋ยวอารมณ์เสียคือถ้าใครพูดไม่เข้าหูเราก็จะโกรธ ททัเงที่ๆเราจะให้ทุกคนมาใจดีกับเรารึจะให้ทุกคนมาทำให้เราถูกใจไปทุกสิ่งทุกอย่างก็ไม่ได้ ปล.ตอนแรกๆเลยนะคะไม่ใช่ตอนนี้5555 คือเราก็เริ่มคิดปรับปรุงตัวเองที่แบบมันแย่ๆแต่ละอย่างของเรามาเรื่อยๆจนมาเรื่องที่เราอยากเลิกกัญชา
เราคิดมานานมากแล้วเเต่ใจไม่แข็งพอ พูดจะเลิกๆแต่ก็ทำไม่เคยได้ มีครั้งนึงเคยถึงขึ้นที่ต้องไปบำบัดแลเวมีข้อตกลงอยู่ว่า ถ้ามาบำบัดแล้วยังเจอสารก็จะส่งให้ผู้ใหญ่เขาจัดการต่ออีกทีเราก็เลยเลือกที่จะไม่ไปบำบัด จนตอนนี้ เราใช้ไม่หนักเท่าไหร่ ตกเดือนละ1500+ต่อเดือน สูบก็เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน ใจนึกบางทีอยากเติมเราก็ลุกเติมแบบมันห้ามไม่ได้ พอใกล้หมดเราก็จะซื้อตุนไวไม่ให้ขาดตอน เพราะเคยมีครั้งนึงที่เคยหักดิบไปเลย นอนๆอยู่ลุกมากอ้วก อ้วกแบบมันไม่มีอะไรให้อ้วกเราก็อ้วกจนมีเเต่เพลี้ยขมๆ เป็นแบบมานี้จนเลิกไปเองเพราะช่วงนั้นเริ่มแบบพึ่งมีแฟน แฟนเป็นคนดีเลยไม่อยากให้เขาเห็นเราสูบ555555 พอเลิกกับแฟนไปปุ๊ป กลับมาสูบเหมือนเดิมจนตอนนี้ค่ะ แล้วที่สูบ เอาจริงคือมันทำให้เราไม่เครียด ไม่ทำให้เราฟุ้งซ่าน เพราะพ่อแม่กับแม่เราพึ่งเสียไปด้วยค่ะ คือในชีวิตนี้เราก็แบบตัวคนเดียว มันยิ่งคิดมากคิดต่างๆนาๆไปหมด คิดแต่ในแง่ลบไม่เคยคิดดีได้เลย ดึงดราม่าได้ทุกตอน จากที่ร้องไห้อยู่ เราก็จะหายไปเแงคือไมีคิดไม่อะไร คิดวนแง่บวก คิดในแง่ดี คิดว่าเราจะทำได้ คิดจินตนการไปเรื่อย หรือแบบบางทีเราไม่ได้เติมอารมณ์เราคือแบบฉุนเฉียวมาก เหมือนประสาทอะบางที สรุปมาคิดได้ตอนเติม เเล้วมันจะมีประโยขน์อะไรถ้าเราทำพฤติกรรมแย่ๆใส่คนอื่นไปแล้ว เเล้วเรามาคิดได้ตอนหลังมันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร ซึ่งตอนนี้มันหนักมากเรื่องอารมณ์ โดยเฉพาะกับเเฟน กับคนอื่นเราก็เลือกที่จะไม่ยุ่งกับใครไม่อยากรู้จักใคร อยากอยู่คนเดียวคุยแชทกับเพื่อน นอนอยู่บ้าน ทำงานบ้านอะไรแบบนี้ เราทำงาน5วันหยุด2 ชีวิตเราก็วนลูปอยู่แค่นี้ คือเหมือนมันไม่มีตัวเลือกอื่นเลย คิดว่าถ้าเราโตไปมากกว่านี้+ชีวิตที่เรากำลังเจอมันคือของจริงคือเราต้องมาเรียนรู้รับมือกับทุกอย่างมากกว่านี้ เราจะเลิกไปเองไหมคะ กลัวว่าถ้าเจออะไรที่ันรับมือไม่ไหวแล้วเติมแบบนี้ตลอดไป
อยากเลิกสูบกัญชา
พอไม่ได้สูบมันจะมีผลเสียหลักๆคือเรื่องอารมณ์ อารมณ์เสียง่าย (โยเฉพาะกับแฟนหลักๆ) ไม่ค่อยอยากสนิทกับคนอื่นเท่าไหร่(และคิดว่าคนอื่นก็ไม่ได้อยากสนิทกับเราด้วย55555)ถ้าทำงานก็คือจะคุยเเค่เรื่องงาน รึถ้าเขาชวนคุยอย่างอื่นเราก็จะคุย มันหลายอย่างมากค่ะเรา คือบางทีเราก็คิดว่าเราบ้าจริงละ เดี๋ยวอารมณ์ดีเดี๋ยวอารมณ์เสียคือถ้าใครพูดไม่เข้าหูเราก็จะโกรธ ททัเงที่ๆเราจะให้ทุกคนมาใจดีกับเรารึจะให้ทุกคนมาทำให้เราถูกใจไปทุกสิ่งทุกอย่างก็ไม่ได้ ปล.ตอนแรกๆเลยนะคะไม่ใช่ตอนนี้5555 คือเราก็เริ่มคิดปรับปรุงตัวเองที่แบบมันแย่ๆแต่ละอย่างของเรามาเรื่อยๆจนมาเรื่องที่เราอยากเลิกกัญชา
เราคิดมานานมากแล้วเเต่ใจไม่แข็งพอ พูดจะเลิกๆแต่ก็ทำไม่เคยได้ มีครั้งนึงเคยถึงขึ้นที่ต้องไปบำบัดแลเวมีข้อตกลงอยู่ว่า ถ้ามาบำบัดแล้วยังเจอสารก็จะส่งให้ผู้ใหญ่เขาจัดการต่ออีกทีเราก็เลยเลือกที่จะไม่ไปบำบัด จนตอนนี้ เราใช้ไม่หนักเท่าไหร่ ตกเดือนละ1500+ต่อเดือน สูบก็เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน ใจนึกบางทีอยากเติมเราก็ลุกเติมแบบมันห้ามไม่ได้ พอใกล้หมดเราก็จะซื้อตุนไวไม่ให้ขาดตอน เพราะเคยมีครั้งนึงที่เคยหักดิบไปเลย นอนๆอยู่ลุกมากอ้วก อ้วกแบบมันไม่มีอะไรให้อ้วกเราก็อ้วกจนมีเเต่เพลี้ยขมๆ เป็นแบบมานี้จนเลิกไปเองเพราะช่วงนั้นเริ่มแบบพึ่งมีแฟน แฟนเป็นคนดีเลยไม่อยากให้เขาเห็นเราสูบ555555 พอเลิกกับแฟนไปปุ๊ป กลับมาสูบเหมือนเดิมจนตอนนี้ค่ะ แล้วที่สูบ เอาจริงคือมันทำให้เราไม่เครียด ไม่ทำให้เราฟุ้งซ่าน เพราะพ่อแม่กับแม่เราพึ่งเสียไปด้วยค่ะ คือในชีวิตนี้เราก็แบบตัวคนเดียว มันยิ่งคิดมากคิดต่างๆนาๆไปหมด คิดแต่ในแง่ลบไม่เคยคิดดีได้เลย ดึงดราม่าได้ทุกตอน จากที่ร้องไห้อยู่ เราก็จะหายไปเแงคือไมีคิดไม่อะไร คิดวนแง่บวก คิดในแง่ดี คิดว่าเราจะทำได้ คิดจินตนการไปเรื่อย หรือแบบบางทีเราไม่ได้เติมอารมณ์เราคือแบบฉุนเฉียวมาก เหมือนประสาทอะบางที สรุปมาคิดได้ตอนเติม เเล้วมันจะมีประโยขน์อะไรถ้าเราทำพฤติกรรมแย่ๆใส่คนอื่นไปแล้ว เเล้วเรามาคิดได้ตอนหลังมันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร ซึ่งตอนนี้มันหนักมากเรื่องอารมณ์ โดยเฉพาะกับเเฟน กับคนอื่นเราก็เลือกที่จะไม่ยุ่งกับใครไม่อยากรู้จักใคร อยากอยู่คนเดียวคุยแชทกับเพื่อน นอนอยู่บ้าน ทำงานบ้านอะไรแบบนี้ เราทำงาน5วันหยุด2 ชีวิตเราก็วนลูปอยู่แค่นี้ คือเหมือนมันไม่มีตัวเลือกอื่นเลย คิดว่าถ้าเราโตไปมากกว่านี้+ชีวิตที่เรากำลังเจอมันคือของจริงคือเราต้องมาเรียนรู้รับมือกับทุกอย่างมากกว่านี้ เราจะเลิกไปเองไหมคะ กลัวว่าถ้าเจออะไรที่ันรับมือไม่ไหวแล้วเติมแบบนี้ตลอดไป