หนูทำงานที่หนึ่ง ช่วงนี้น่าฝน แล้วน้ำท่วมหน้าบ้าน น้ำป่าไหลแรง น้ำก็เข้าทะลักมาในบ้าน รถหนูเป็นรถเก๋ง ถนนทางเข้าบ้านเป็นเนินดินขึ้น ถนนลื่น หนูแจ้งว่าอาจจะเข้างานสาย ​หนูแจ้งที่ทำงานแล้ว เขาบอกให้ค่อย

ไม่มีหมกเม็ด ทำงานเร็ว ใครย้ายทีม ใครประกาศอำลาทำงานแบบลูกคุณหนูมาก มีหนังสือหรือรูปชี้แจงทางการ ไม่เหมือนบางประเทศ เม็ดแล้วเม็ดอีกไม่เริ่ด!!

คือผมจะสมัคเริ่มทำแกร๊ปฟูดแถวนครปฐม.แล้วผมเป็นคนที่ไม่ชินกับเส้นทางเพื่อนผมบอกมีGPSแต่ผมไม่ชินกับการใช้GPS เลยสงสัยว่าตอนส่งอาหารเราจะรู้ได้ยังไงว่าคนสั่งบ้านหลังไหนอะครับกลัวส่งผิดบ้าน

หนูคิด​ว่าหนูเป็นคนกล้วการผิดหวังกับทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนก็ตามหนูผิดหวังมามากเเต่ก็กลับ ไม่ชินเลย ​โครตรู้สึกเเย่เลยเเละเรารู้สึกได้เลยว่าเราจะถูกเเคร์เป็นคนสุดท้ายตลอดหนูตั้งคำถามในกระทู้มาห

ขับซิ่งไม่คำนึงถึงความปลอดภัยเลย โดยเฉพาะถนนเทพรักษ์สะพานใหม่ถนนโล่งหน่อย ซิ่งแบบนรกแตกทุกคัน หรือถ้าขึ้นค่าขยะแล้ว เอาเงินไปส่งเข้าคอร์สอบรม หรือคัดพนักงานดีๆ จ้างแพงจะไม่ว่าเลย

อยากออกจากซอยหมู่บ้านออกสู่ท้องถนน..แต่ติดจำเส้นทางไม่ได้ปกติจะเป็นคนนั่งฝั่งผู้โดยสารโดยไม่คิดจะจำเส้นทาง มีวิธีหรือเว็บไซต์อะไรใหมค่ะช่วยแนะนำวิธีบอกเส้นนี้ไปไหน เข้าเลนนี้ เลนนู้น เส้นทางที่เราต้อง

คือหนูจะไปที่ แกลเลอรี่ River City Bangkok อ่ะค่ะหนูอยู่แถวบางปะกอก นั่ง75 ต่อเดียวสามารถไปถึงได้มั้ยคะหรือมีวิธีการเดินทางยังไงที่ขึ้นโดยรถเมล์อีก

วันหนึ่งผมต้องไปเสียค่าปรับฐานขับเร็วที่ สภ.บางกรวย คนขับรถตู้กระทรวงแนะนำทันที "อาจารย์ไม่ต้องไปทางใหญ่หรอก นี่ ลงสะพานพระรามห้า มันจะมีทางเล็ก...." ผมก็ไปทันที่ปรากฎว่าหลงอยู่สองขั่วโมงครึ

คือหนูรู้สึกว่าเวลาหนูมีผลประโยชน์เพื่อนก็จะเห็นหนูอยู่ในสายตาค่ะแบบเพื่อนลืมเอาเงินมาหนูก็จะให้ยืม หนูมีรถหนูก็จะคอบไปรับไปส่งเพื่อน เพื่อนอยากไปไหนก็จะพาไป เพื่อนเรียนไมาเข้าใจหนูก็จะสอน หนูสอนเพื่อ