สวัสดีครับเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
วันนี้ผมขออนุญาตมาตั้งคำถามและสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นปัญหาของสังคมให้ทุกท่านร่วมพิจารณาครับ
ผมเคยทำงานที่ต้องติดต่อและดูแลลูกค้าในช่องทางออนไลน์อยู่ระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งในแต่ละวันพบเจอลูกค้าเป็นร้อยๆ คน
ปัญหาหนึ่งที่ผมพบเจอเลยก็คือ "ลูกค้าส่วนใหญ่มีปัญหาเรื่องการอ่านจับใจความ"
ส่วนตัวผมก็คิดว่า เอ๊ะ มันเป็นเฉพาะลูกค้าบริษัทฯเรารึเปล่านะ?
หลังจากนั้นผมก็ลองเริ่มสังเกตุช่องทาง Social Media ต่างๆ ปรากฎว่าผมก็พบปัญหาเดียวกัน
คนไทยบางส่วนมักจะมีปัญหาเรื่องการอ่านจับใจความอย่างมากและพบในทุกช่วงอายุตั้งแต่เด็กยันผู้สูงวัย
ไม่ใช่เฉพาะการอ่านจับใจความนะครับ การตีความก็เช่นกัน
ขออนุญาตยกตัวอย่างข้อวามสั้นๆ เช่น
นาย A พิมพ์ในไลน์กรุ๊ปว่า : "สำหรับปัญหาที่เกี่ยวข้องในเรื่องของสิ่งกีดขวางทางจราจร เช่นการตากข้าวสารแห้งบนพื้นที่ถนนของชุมชน ชุมชนของพวกเราเป็นชุมชนชาวนาเราย่อมเห็นใจและเข้าใจกัน แต่ทั้งนี้เนื่องจากหมู่บ้านเรานั้นมีเส้นทางสรรจรเพียงไม่กี่เส้นทาง การจะขับอ้อมไปมาย่อมเป็นไปได้ยาก อยากขออนุญาตเสนอแนะให้หาพื้นที่ว่างหรือปรึกษาองค์กรรัฐที่เกี่ยวข้องเพื่อจัดสรรพื้นที่ให้เราสามารถตากข้าวได้โดยไม่ทำให้ผู้ใดเดือดร้อน"
นาย B พิมพ์ตอบ : "ข้าวที่ตากเป็นของบ้านผมเอง ผมตากหน้าบ้านตัวเองไม่ได้เดือดร้อนใคร ที่ก็เว้นให้แล้วประมาณหนึ่ง มันไปมีปัญหาอะไรที่บ้านใครหรือเดือดร้อนอะไรเหรอครับ? ถ้ามีปัญหาอะไรไลน์ส่วนตัวมาได้"
หรือ
นาง ก. พิมพ์เมนท์ใน Tiktok ว่า : "อยากให้ลูกเข้าคณะสายศิลป์นี้มากๆ เลยค่ะ ลูกมีความตั้งใจมากอยากให้ลูกสอบได้"
นาง ข. พิมพ์ตอบกลับนาง ก. ว่า : "โอ้แปลกมากเลยค่ะ ไม่ค่อยเห็นพ่อแม่สนับสนุนลูกด้านสายศิลป์เลย น่าชื่นชมค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ"
นาง ค. พิมพ์ตอบกลับนาง ข. ว่า : "ทำไมอ่ะคะ คุณไม่ค่อยเห็นไม่ได้แปลว่าไม่มี สายศิลป์แล้วมันไม่ดีตรงไหนคะ?"
ตัวอย่างประมาณนี้เป็นต้น
มันเป็นเรื่องประหลาดมากที่การตีความง่ายๆ กลับเป็นเรื่องยากของคนบางกลุ่ม ทั้งตัวอย่างที่ 1 และ 2 หากเราอ่านก็น่าจะตีความได้ว่าผู้พิมพ์ไม่ได้มีเจตนาร้าย ยุยง หรือแซะกระแนะกระแหนใดๆ แต่คนบางจำพวกก็ยังอุตส่าห์ตีความให้มันมีอะไรขึ้นมาได้ซะอย่างงั้น ผมเข้าใจว่าตัวอักษรนั้นบอกความรู้สึกได้ยาก แต่เราเกือบทุกคนตอนเด็กๆ ชั้นประถมหรือมัธยมฯน่าจะเคยเรียนวิชาภาษาไทยเรื่อง "การตีความเจตนารมย์ของผู้เขียน" มาแล้ว โดยเฉพาะพวกกลอนสุนธรภู่อะไรแบบนี้ กลอนนี่ยากกว่าข้อความธรรมดาซะอีก ดังนั้นมันจึงไม่น่าเป็นเรื่องยากเกินไปที่จะค่อยๆ อ่านค่อยๆ ทำความเข้าใจ
ที่หนักกว่าการตีความจับใจความคือ 'อ่านไม่ครบ' เช่น
นาย A พิมพ์ในไลน์กลุ่มว่า : "เนื่องจากปีที่แล้วมีปัญหาค่อนข้างมาก ปีนี้เราจะกำหนดราคาของขวัญที่ไม่เกิน 200 บาท และจะเริ่มงานเลี้ยงเล็กๆ เฉพาะทีมเราในวันที่ 26 ธันวาคม นะครับ ชุดสามารถใส่สีใดก็ได้ตามสะดวก และค่าอาหารทางบริษัทฯจะออกให้ ที่ร้านมีที่จอดรถนะครับแต่ใครดื่มเหล้าไม่แนะนำขับรถนะ"
หลังจากนั้นในกลุ่มคุยเรื่องดังกล่าวกันไปซักพักประมาณ 10-11 ข้อความ
นาย B ที่เพิ่งเข้ามาอ่านก็พิมพ์ตอบว่า : "อ่าว สรุปยังไงครับ ปีที่แล้วก็ปัญหาเยอะก็แจ้งๆกันไปแล้ว สรุปปีนี้จับของขวัญยังไง"
นาง C ตอบ : "ของขวัญก็ไม่เกิน 200 บาทไงคะ หัวหน้าแจ้งไว้แล้วข้างบน"
นาย B ตอบ : "อ๋อครับ แล้วชุดปีนี้ไม่อยากให้มีตีมแล้วนะครับบางคนไม่มีชุดสีนั้นๆ"
นาย D ตอบ : "ครับ หัวหน้าแจ้งแล้วว่าไม่มีตีมครับ รบกวนพี่ B ขึ้นไปอ่านข้อความอีกรอบหน่อยนะครับ"
สิ่งที่ผมนำมาเล่าสู่กันฟังให้ทุกท่านนี้ มีทั้งที่ผมเคยเจอเอง คุยตอบโต้เอง และอ่านที่ผู้อื่นคุยกัน ผมได้แค่เกิดคำถามว่า "การอ่านมันยากขนาดนั้นเลยหรือ?"
อย่างไรก็อยากนำมาเล่าและฟังความเห็นของเพื่อนสมาชิกทุกท่านครับว่าคิดเห็นกันอย่างไร หากยาวไปต้องขออภัยด้วยนะครับ
ปล.เหตุการณ์ทั้ง 3 ที่ยกมาล้วนเป็นเหตุการณ์สมมุติทั้งสิ้นครับ ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือองค์กรใดนะครับ ขอบคุณครับ
การอ่านจับใจความของคนไทยเดี๋ยวนี้มีปัญหาเหรอครับ?
วันนี้ผมขออนุญาตมาตั้งคำถามและสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นปัญหาของสังคมให้ทุกท่านร่วมพิจารณาครับ
ผมเคยทำงานที่ต้องติดต่อและดูแลลูกค้าในช่องทางออนไลน์อยู่ระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งในแต่ละวันพบเจอลูกค้าเป็นร้อยๆ คน
ปัญหาหนึ่งที่ผมพบเจอเลยก็คือ "ลูกค้าส่วนใหญ่มีปัญหาเรื่องการอ่านจับใจความ"
ส่วนตัวผมก็คิดว่า เอ๊ะ มันเป็นเฉพาะลูกค้าบริษัทฯเรารึเปล่านะ?
หลังจากนั้นผมก็ลองเริ่มสังเกตุช่องทาง Social Media ต่างๆ ปรากฎว่าผมก็พบปัญหาเดียวกัน
คนไทยบางส่วนมักจะมีปัญหาเรื่องการอ่านจับใจความอย่างมากและพบในทุกช่วงอายุตั้งแต่เด็กยันผู้สูงวัย
ไม่ใช่เฉพาะการอ่านจับใจความนะครับ การตีความก็เช่นกัน
ขออนุญาตยกตัวอย่างข้อวามสั้นๆ เช่น
นาย A พิมพ์ในไลน์กรุ๊ปว่า : "สำหรับปัญหาที่เกี่ยวข้องในเรื่องของสิ่งกีดขวางทางจราจร เช่นการตากข้าวสารแห้งบนพื้นที่ถนนของชุมชน ชุมชนของพวกเราเป็นชุมชนชาวนาเราย่อมเห็นใจและเข้าใจกัน แต่ทั้งนี้เนื่องจากหมู่บ้านเรานั้นมีเส้นทางสรรจรเพียงไม่กี่เส้นทาง การจะขับอ้อมไปมาย่อมเป็นไปได้ยาก อยากขออนุญาตเสนอแนะให้หาพื้นที่ว่างหรือปรึกษาองค์กรรัฐที่เกี่ยวข้องเพื่อจัดสรรพื้นที่ให้เราสามารถตากข้าวได้โดยไม่ทำให้ผู้ใดเดือดร้อน"
นาย B พิมพ์ตอบ : "ข้าวที่ตากเป็นของบ้านผมเอง ผมตากหน้าบ้านตัวเองไม่ได้เดือดร้อนใคร ที่ก็เว้นให้แล้วประมาณหนึ่ง มันไปมีปัญหาอะไรที่บ้านใครหรือเดือดร้อนอะไรเหรอครับ? ถ้ามีปัญหาอะไรไลน์ส่วนตัวมาได้"
หรือ
นาง ก. พิมพ์เมนท์ใน Tiktok ว่า : "อยากให้ลูกเข้าคณะสายศิลป์นี้มากๆ เลยค่ะ ลูกมีความตั้งใจมากอยากให้ลูกสอบได้"
นาง ข. พิมพ์ตอบกลับนาง ก. ว่า : "โอ้แปลกมากเลยค่ะ ไม่ค่อยเห็นพ่อแม่สนับสนุนลูกด้านสายศิลป์เลย น่าชื่นชมค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ"
นาง ค. พิมพ์ตอบกลับนาง ข. ว่า : "ทำไมอ่ะคะ คุณไม่ค่อยเห็นไม่ได้แปลว่าไม่มี สายศิลป์แล้วมันไม่ดีตรงไหนคะ?"
ตัวอย่างประมาณนี้เป็นต้น
มันเป็นเรื่องประหลาดมากที่การตีความง่ายๆ กลับเป็นเรื่องยากของคนบางกลุ่ม ทั้งตัวอย่างที่ 1 และ 2 หากเราอ่านก็น่าจะตีความได้ว่าผู้พิมพ์ไม่ได้มีเจตนาร้าย ยุยง หรือแซะกระแนะกระแหนใดๆ แต่คนบางจำพวกก็ยังอุตส่าห์ตีความให้มันมีอะไรขึ้นมาได้ซะอย่างงั้น ผมเข้าใจว่าตัวอักษรนั้นบอกความรู้สึกได้ยาก แต่เราเกือบทุกคนตอนเด็กๆ ชั้นประถมหรือมัธยมฯน่าจะเคยเรียนวิชาภาษาไทยเรื่อง "การตีความเจตนารมย์ของผู้เขียน" มาแล้ว โดยเฉพาะพวกกลอนสุนธรภู่อะไรแบบนี้ กลอนนี่ยากกว่าข้อความธรรมดาซะอีก ดังนั้นมันจึงไม่น่าเป็นเรื่องยากเกินไปที่จะค่อยๆ อ่านค่อยๆ ทำความเข้าใจ
ที่หนักกว่าการตีความจับใจความคือ 'อ่านไม่ครบ' เช่น
นาย A พิมพ์ในไลน์กลุ่มว่า : "เนื่องจากปีที่แล้วมีปัญหาค่อนข้างมาก ปีนี้เราจะกำหนดราคาของขวัญที่ไม่เกิน 200 บาท และจะเริ่มงานเลี้ยงเล็กๆ เฉพาะทีมเราในวันที่ 26 ธันวาคม นะครับ ชุดสามารถใส่สีใดก็ได้ตามสะดวก และค่าอาหารทางบริษัทฯจะออกให้ ที่ร้านมีที่จอดรถนะครับแต่ใครดื่มเหล้าไม่แนะนำขับรถนะ"
หลังจากนั้นในกลุ่มคุยเรื่องดังกล่าวกันไปซักพักประมาณ 10-11 ข้อความ
นาย B ที่เพิ่งเข้ามาอ่านก็พิมพ์ตอบว่า : "อ่าว สรุปยังไงครับ ปีที่แล้วก็ปัญหาเยอะก็แจ้งๆกันไปแล้ว สรุปปีนี้จับของขวัญยังไง"
นาง C ตอบ : "ของขวัญก็ไม่เกิน 200 บาทไงคะ หัวหน้าแจ้งไว้แล้วข้างบน"
นาย B ตอบ : "อ๋อครับ แล้วชุดปีนี้ไม่อยากให้มีตีมแล้วนะครับบางคนไม่มีชุดสีนั้นๆ"
นาย D ตอบ : "ครับ หัวหน้าแจ้งแล้วว่าไม่มีตีมครับ รบกวนพี่ B ขึ้นไปอ่านข้อความอีกรอบหน่อยนะครับ"
สิ่งที่ผมนำมาเล่าสู่กันฟังให้ทุกท่านนี้ มีทั้งที่ผมเคยเจอเอง คุยตอบโต้เอง และอ่านที่ผู้อื่นคุยกัน ผมได้แค่เกิดคำถามว่า "การอ่านมันยากขนาดนั้นเลยหรือ?"
อย่างไรก็อยากนำมาเล่าและฟังความเห็นของเพื่อนสมาชิกทุกท่านครับว่าคิดเห็นกันอย่างไร หากยาวไปต้องขออภัยด้วยนะครับ
ปล.เหตุการณ์ทั้ง 3 ที่ยกมาล้วนเป็นเหตุการณ์สมมุติทั้งสิ้นครับ ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือองค์กรใดนะครับ ขอบคุณครับ