ครับ ก็ตอนนี้ผมอายุ 30 อีกสองเดือนก็ 31 ละครับ แต่รู้สึกว่าความคิดผมเหมือนเด็ก 22-23   เลย 555+  ชอบพูดติดตลก ตลกแดกเลยก็ว่าได้ เวลาคิดอะไรในสมองก็จะผุดหาแต่เรื่องตลกตลอด ทำให้ไม่มีสติในการทำงานที่ดีเลยครับ แต่ผมอยู่คนเดียวก็เหงาๆ เศร้าๆในสมอง คิดอยู่ในหัว ว่าจะทำอะไรดีน๊า อะไรทำนองนี้ครับ ผมโสดอยู่นะครับ เมื่อคืนผมคุยกับสาวคนนึงเค้าอายุเท่ากันคับ 30 แต่การพูดเค้าดีมาก มีความเป็นผู้ใหญ่ เค้าทำงานอยู่ฝ่ายจัดซื้อครับ คุยสนุก มีความคิดที่ผมรู้สึกว่าดีมาก เป็นผู้ใหญ่ตามอายุของเค้าเลยครับ ผมก็เลยรู้สึกว่าตัวเองไม่พัฒนาครับ  ชีวิตประจำวันของผมคือไปทำงาน จ-ศ  เสาร์อาทิตย์หยุดครับ วันหยุดก็นอนแต่อยู่ในห้อง ไม่ค่อยได้ไปไหน ไม่ค่อยได้เจอใครครับ เพื่อนที่ทำงานก็มีเมียแล้วครับ เค้าอยู่กับเมียเขา ผมก็เลยไม่มีเพื่อน ผมเป็นคนขี้อายด้วยครับ ไม่ค่อยกล้าทักใคร ไม่รู้จะหาเพื่อนใหม่ยังไงดี   ส่วนไปเที่ยวก็ไม่ได้ไปไหนเลยครับ จริงๆอยากลองขึ้นเขาบ้าง อยากลาสัก 2-3 วันไปขึ้นเขาแต่ก็ไม่มีคนไปด้วย ถ้าไปคนเดียวก็ไม่รู้จะรอดป่าว เป็นคนที่พูดน้อยด้วยครับ  ช่วงนี้มาหัดวิ่งจะได้ไม่มีเวลาว่างเยอะ ตอนอยู่ห้องก็จะหาเบียร์สักขวดกับทำใส้ย่างมากินหน้าจอคอมแล้วก็ดูหนังบ้าง เล่นเฟชบุ๊คครับ  จริงๆผมก็ติดโซเชียลเลยครับ ติดโทรศัพท์ ขาดไม่ได้เลยครับ เหมือนผมอยู่แต่ในโลกโซเชียล อยากเปลี่ยนชีวิตตัวเองครับ
         

        สุดท้ายใครใจดีช่วยแนะนำหนังสือหรือแนวคิดดีๆให้โตเป็นผู้ใหญ่ให้สมกับวัย30 ก็ขอบคุณมากนะครับ ถ้าอยากรู้อะไรในชีวิตผมเพิ่มเติมถามได้เลยนะครับ   อยากมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ครับ ขอบคุณครับ