ครูบาอาจารย์ในพระพุทธศาสนาท่านก็วางหมากคือนิรุตติญานทัสสนะเป็นธรรมสมบัติในพระไตรปิฎกซึ่งเถระคาถาเทวดาคาถาฯลให้กับผู้ต้องบุพกรรมตามกันมาเฉกเช่นเดียวกัน เครือญาติพี่น้องพ่อแม่ลูกเมียกันมาหลายภพหลายชาติ
#ไม่เอาเทวดาภาษิต #ไม่เอาเถระคาถา ไม่เอาคหบดีภาษิต ฯลฯ
#แต่ไปเอาสุนัขขัตตะนั่งสมาธินึกเอาซึ่งพระธรรม!
#บูรพาจารย์เจ้าดักใจไว้สุดยอด
#พระพุทธทาสดักพระอภิธรรม ๗ ชั้น ไว้ อ.เสถียร โพธินันทะ ดักไว้ก็โดน 
#ตายหมดลอกหนังสือพระพุทธทาสแต่ตัดอภิธรรมออก
#พระพุทธทาสเอาปฎิสัมภิทามรรคไว้ในอภิธรรมระดับ ๕ ก็ตัดออก
#เวรกรรมสัตว์โลก สมแล้วที่พระพุทธโฆษาจารย์ท่านบอก
<ลัทธิอะไรก็ไม่รู้>
ลอกไปลอกมาพันกันอีรุงตุงนัง!
#ก็ไม่ต้องเอาอะไรๆ ตัวเปล่าตายเปล่า
#ฆราวาสธรรม ๔ #ประการ
“ผู้หวังปองครองเรือนมีเพื่อนรัก
ต้องยึดหลักธรรมะที่พระสอน
หนึ่งสัจจะต่อกันไม่บั่นทอน
ไม่รักซ้อนซ่อนรักหักกมล
สองทมะข่มจิตไม่คิดแค้น
เหมือนรถแล่นมีหยุดได้ไม่ไร้ผล
สามขันติทรหดและอดทน
บังคับตนอดออมพร้อมกันไป
สี่จาคะสละของต้องแบ่งให้
ผูกมิตรไว้ให้สนิทจิตสดใส
ผู้มีธรรมทั้งสี่นี้ที่ภายใน
ไม่มีใครอาจแยกให้แตกกัน”
#หมากแห่งการหลุดพ้น
โซวแซฮ้อ เป็นศิษย์สำนักสราญรมย์ และนับเป็นศิษย์พี่ของ เต็งชุนชิว แต่ด้วยที่ได้รับการถ่ายทอดบุคลิกภาพของอู๋หยาจือ ทั้งดนตรี ศิลปะ หมากล้อม ด้านพลังฝีมือมันจึงมิอาจเทียบกับเต็งชุนชิวได้ ภายหลังโซวแซฮ้อได้สร้างกลหมากล้อมที่อู๋หยาจือผู้เป็นอาจารย์คิดค้น ส่งหมายเทียบเชิญผู้กล้าทั่วแผ่นดินมาแก้กลหมาก
หมากล้อมเป็นหมากที่มีพลัง มีชีวิต ที่ถ่ายทอดจากตัวผู้เล่นสู่หมากในแต่ละเม็ด ผู้เล่นต้องศึกษาแนวคิดในการวางแผน มองการณ์ไกล หาโอกาสสร้าง ต่อสู้ และบุกชิงพื้นที่มาครอบครอง ภายใต้หลักการให้คู่ต่อสู้สามารถอยู่ได้ โดยใช้เบี้ยขาวและดำวางบนกระดานสร้างกลุ่มกำลังให้มากที่สุดเพื่อความได้เปรียบ
ตวนอี้นับว่ามีฝีมือหมากล้อมเป็นที่หนึ่งของต้าหลี่ เมื่อแก้หมากกลเตียงล้งไปสิบกว่าตากลับนำพาตนมาสู่ทางตัน มิกล้าละทิ้งตัวหมากใด จึงเอ่ยวาจายอมพ่ายแพ้   โซวแซฮ้อถึงกลับกล่าวเสียดายติดต่อกันสี่คำ 
มู่หยงฝูลองแก้หมากบ้าง ผ่านไปยี่สิบกว่าตา กลับพบทางตัน ครุ่นคิดมองหมากเป็นเช่นทหาร กระดานหมากล้อมดั่งสนามรบ  ตระกูลมู่หยงหมดอายุขัย ไหนเลยจะกอบกู้ราชวงศ์ได้  ครุ่นคิดยิ่งรุ่มร้อน ชักกระบี่หวังปาดคอตนเองให้ตกตาย โชคยังดีที่ ตวนอี้ ใช้กระบี่หกชีพจรช่วยชีวิต 
ตวนเหยี่ยนชิ่ง ลองแก้กลหมากบ้างเช่นกัน คนผู้นี้เคยเป็นไทจือของต้าหลี่ ฝีมือหมากล้อมเป็นอันดับหนึ่งในสมัยกระโน้น มันเดินหมากไปยี่สิบกว่าตานับว่าสูงส่งยิ่ง แต่ภายหลังการเดินหมากยิ่งกลับกลายคล้ายสู่แนวทางอธรรม หวนคิดถึงตนเองเป็นถึงไทจือ กลับโดนชิงบัลลังก์ไป ตนเองก็โดนทำร้ายจนพิการ ใบหน้าเสียโฉม กลับกลายเป็นพี่ใหญ่ของสี่จอมโฉด ยิ่งคิดยิ่งละอาย จ่อจี้ไม้เท้าใส่ตนเอง หวังทำอัตตวินิบาตกรรม 
หลวงจีนซีจุ๊ แลเห็นท่าทีของตวนเหยี่ยนชิ่ง เห็นไม้เท้าจี้ห่างหน้าอกตนเอง ไม่ถึงสองนิ้ว พลางครุ่นคิดได้ว่าถ้าจะช่วยเหลือคนผู้นี้ต้องดำเนินผ่านทางหมากล้อม มาตรว่ามิสามารถแก้ แต่ก่อกวนทำลายได้ จึงยื่นมือวางหมากสะเปะสะปะ กินหมากขาวของตนเองไปแถบใหญ่  โซวแซฮ้อศึกษาหมากนี้อย่างทะลุปรุโปร่ง ไม่ว่าจะเดินในทิศทางใด แต่คนผู้นี้วางหมากกินตนเองมากมายเช่นนี้นับว่ามิเคยพบพาน  ซ้ำวางตัวหมากที่สองยิ่งกินหมากตนเองเพิ่มขึ้นอีกหลายสิบเม็ด นับว่าเป็นข้อพลิกแพลงที่มิเคยมีมาก่อน ภายหลังภายใต้การแนะนำผ่านลมปราณทางท้องของตวนเหยียนชิ่ง ทำให้หลวงจีนซีจุ๊แก้กลหมากล้อมนี้ได้ ตวนเหยียนชิ่งครุ่นคิดถ้าหลวงจีนน้อยนี้ไม่วางหมากทำลายตนเองมากมายเช่นนี้ มันเองก็ไม่สามารถหาทางวางหมากชนะหมากกลชุดนี้ได้
หมากกลเตียงล้งนี้แท้จริงสะท้อนตัวตนของผู้เล่น ตวนอี้เป็นบุคคลมากรักเกินไป จะเดินหมากตัวใดล้วนรักใคร่ถนอม มิยินยอมสูญเสีย มู่หยงฟูยึดติดในอำนาจ ยิ่งดื้อดึง ยิ่งปวดร้าว มิอาจปล่อยวาง ตวนเหยียนชิ่ง รำลึกถึงอดีตที่เคยเป็นไทจือ จวบจนโดนกองกำลังกบฎทำร้าย กลับมาราชบัลลังก์โดนช่วงชิง คล้ายฝันร้านหนึ่งตื่น ตื่นมาไร้ซึ่งสิ่งที่เคยมี 
แต่การเดินหมากของหลวงจีนซีจุ๊กลับไร้ซึ่งการกระทำ มันหลับตาเดินหมากโดยมิคาดหวังผลแพ้ชนะ ชื่อเสียงเกียรติยศ เพียงด้วยความเมตตาต่อตวนเหยี่ยนชิ่ง มิอาจเห็นคนผู้นี้ตกตายตำตา หมากตานี้กลับกลายเป็นแก้กลหมากเตียงล้งได้  เมื่อมิสนใจความเป็นความตาย กลับก้าวสู่ภาวะหลุดพ้นอย่างแท้จริง