ผมควรจะทำยังไงดีครับ

สวัสดีครับ คือผมมีปัญหานึงที่คิดอยู่ในหัวมาตลอด ผมมีเพื่อนผู้หญิงคนนึง เรารู้จักกันตอนผมขึ้นม.ปลาย ตอนนี้เขาอยู่ปี2แล้ว ส่วนผมไม่ได้เรียนต่อ เขาเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของผม ตอนม.ปลายผมมักจะเลี้ยงข้าวหรือซื้อของให้เขาบ่อยๆเพราะได้ค่าขนมไปโรงเรียนเยอะกว่าชาวบ้าน แต่พอจบมา เขาขึ้นมหาลัยส่วนผมก็อยู่บ้านคอยช่วยงานที่บ้าน เลยไม่ค่อยมีเงินเก็บจากค่าขนมคอยไปซัพพอร์ตเขาแบบแต่ก่อน ก็ต้องยอมรับว่าผมก็รู้สึกชอบเขาแหละ และเขาก็รับรู้แต่ก็เลือกที่จะเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม แต่ด้วยความที่ว่าผมไม่สามารถซัพพอร์ตเรื่องต่างๆของเขาได้แบบเมื่อก่อน แถมสังคมของเขาก็กว้างขึ้น มีคนรู้จักใหม่ๆเขามาตลอด มีคนที่คอยซัพพอร์ตเขาได้ดีกว่าผมอีกมากมาย ส่วนผมในช่วงหลังๆก็ทำเขาโกรธบ่อยๆแต่ก็กลับมาคืนดีกัน(ถึงจะใช้เวลาเป็นเดือนเลยก็เถอะ) ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยได้คุยกันแบบเมื่อก่อน จากที่เคยคุยกันแบบทุกวันหรือวันเว้นวัน เวลาที่เขาดิ่งหรือจิตตกระบายกับใครไม่ได้ก็จะมาระบายเล่าเรื่องที่หนักให้ผมฟังบ่อยๆ แต่ทุกวันนี้ได้คุยกันแค่อาทิตย์ละครั้งหรือสองอาทิตย์ครั้ง แล้วเขาก็ไม่ได้เล่าหรือระบายเรื่องทุกข์ใจกับผมเหมือนเมื่อก่อนด้วย คงเพราะสังคมเขากว้างขึ้น คงเพราะมีคนที่ปลอบเขาได้ดีกว่าผม คงเพราะมีคนที่สามารถซัพพอร์ตเขาได้มากกว่าผม ก็เลยไม่จำเป็นที่จะต้องระบายอะไรให้ผมฟังอีก ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวผมไม่จำเป็นสำหรับเขาแล้ว มีคนที่ดีกว่าผมในชีวิตเขาหลายคน มีแฟนที่ค่อยเป็นที่ระบายให้กับเขา มีคนที่ซัพพอร์ตได้ดีกว่าผมในทุกเรื่อง ผมควรจะเป็นเพื่อนเขาต่อหรือผมควรจะเดินออกมาดี ช่วงนี้ความคิดนี้อยู่ในหัวบ่อยมาก และมันก็ทำผมดิ่งตลอดเลย....ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นนะครับ😊