สวัสดีครับ นี้เป็นกระทู้แรกของตัวผม ขอเกริ่นนำไว้ก่อนว่า ผมเป็นลูกคนกลางของครอบครัว ครอบครัวของเรามี 5 คน มี พ่อ แม่ พี่ชาย ตัวผม และน้องชาย
ปีนี้ผมเข้า อายุ 18 แล้วครับ ผมไม่มีพื้นที่แสดงความเจ็บปวดใจเล็กน้อยที่อยู่กับผม และรวมถึงความเสียใจ เรื่องทุกอย่างมันมักจะเกิดในทุกเช้าของทุกวัน
ทุกเช้าที่ พ่อ ผู้ที่ด่าได้ทุกอย่าง รวมถึงแม่ผมจะตื่นมาแล้วด่าทุกคนไม่เว้นแต่น้องชายวัย 12 ขวบพ่อผมเป็นคนปากเสียปากเน่า ผู้ที่โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเองผู้ที่ไม่เคยมองเห็นเงาตัวเองในกระจก และเป็นคนที่อีโก้เหนือกว่าใคร ตื่นเช้ามา ไม่บุหรี่หาย ก็หาแว่นไม่เจอ แล้วก็โทษทุกอย่างด่าทุกคน จนเรื่องมันเริ่มเกิดขึ่น เมื่อแม่ผู้ใจเย็นมักสติแตกทุกครั้งที่พ่อเริ่มด่าตัวเขา เริ่มทะเลาะเสียงดัง ทุบตี โยนข้าวของ แต่ ภาพเบื้องหลังการทะเลาะทุกครั้ง ผมพบ้จอน้องชายตัวเองนั่งกอดเข่าเอามือปิดหู สำหรับผมที่เป็นทั้งพี่ชาย และเป็นลูก ภาพนั้นสะเทือนใจผมอย่างสุดขั้วของหัวใจ ในระหว่างที่ผมใช้แรงที่มีแยกแม่ออกจากพ่อ และเสียงด่าทอจากคนที่เป็นพ่อ เอาตรงๆนะครับ บางครั้งผมก็แอบสติหลุดเหมือนกัน แต่ทุกครั้งผมมักเข้าข้างแม่ครับ เพราะผมรู้ว่าเขาต้องโดนดูถูกอย่างมากถึงจะเป็นได้ขนาดนี้ ก่อนหน้านี้แม่ผมเป็นหัวหน้าในบริษัทนึงที่โด่งดังมากในเรื่องครีมบำรุง แต่เกิดเหตุการณ์ที่แม่ผมต้องออกมาจากจุดนั้น เพราะสิ่งที่เรียกว่า " เนื้องอก " ใช่ครับแม่ผมเป็นเนื้องอก แต่ตอนนี้ท่านหายดีแล้วครับแต่ก็มีโรคอื่นๆตามมาเช่นเดียวกัน ในส่วนเวลานั้นพ่อผมเปลี่ยนงานบ่อยจนทำให้บ้านเราเป็นหนี้ก้อนโต ตอนนี้ทุกคนเริ่มจะเห็นภาพกันบ้างไหมครับ?     (ภาพที่ แม่มีอำนาจเหนือพ่อ ในเวลานั้นแม่เป็นตัวตั้งตัวตีกับพ่อได้สบายเลยทีเดียว) แต่เรื่องทุกอย่างมันแย่ลง แย่ลง เมื่อแม่ต้องออกจากงานที่ทำมาเป็นแค่ แม่บ้าน แต่พ่อก็ยังมีงานไม่เป็นหลัก แต่มีวันนึง คนเสนองานที่มั่นคง รายได้ดี แต่ในตอนนั้นพ่อผมไม่เลือก แต่กลับกันในวันนั้น แม่ผมเถียงขาดใจว่า (ต้องทำที่นี้ให้ได้นะ ถ้าคุณทำแล้วคุณจะสบายแน่นอน เชื่อฉันเถอะนะคุณ ) ในวันนั้นครอบครัวเรามีเงินไม่ถึงหมื่น แต่แม่ผมก็กู้ยืมใครต่อใครมาใช้ จนงานของพ่อเริ่มเข้าที่ จนตอนนี้เขาเป็นหัวหน้าคนแล้วครับแล้วเป็นช่วงเวลาที่" ครอบครัวเราใกล้จุดจบ " 
พ่อเริ่มทำตัวให้ทุกคนอยู่ภายใต้เงาของเขา เขาเริ่มด่าทุกคนหนักขึ้น ว่าทุกอย่าง โดยเฉพาะ ตัวของผม และแม่ นั้นแหละครับ ตัวผมเอง ไม่เคยยอมเขาเลย และมันทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเรานั้นแย่กันมากๆ แต่ทุกครั้งแม่มักบอกให้ผมเงียบ เงียบแล้วเดินหนี แต่รู้ไหมครับคนที่สอนให้ผม เงียบ และหนีเข้าห้อง เขาเองกับ เถียงเสียงลั่นบ้าน ปาข้าวของพังเสียหาย ภาพสุดท้ายที่เหมือนๆกัน คนที่เป็นแม่มักจะนั่งร้องไห้ บางครั้งก็จนฆ่าตัวตาย จนทุกวันนี้คนในครอบครัวต้องคอยระวัง และตัวผมเองที่ทุกครั้งได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ ไม่ว่าจะตอนกลางดึก ผมก็จะเด้งลุกจากเตียงเพื่อลงไปดูอยู่เสมอ ทุกครั้งที่เกิดเรื่องทะเลาะแบบนี้เกิดขึ้น แล้วแม่ผมเดินไปหลังบ้านผมจะรีบวิ่งไปให้ไวที่สุดเพื่อพยายามทำไรสักอย่าง รวมถึงน้องชายผู้ที่ปลอบแม่ทุกเมื่อ เพราะผมและน้องชายมักถูกเลี้ยงโดยแม่ และไม่ต้องพูดถึงพี่ชาย เขาได้พ่อมาเต็มๆแทบจะร้อยเปอร์เซ็นเลย แต่น่าเสียดายนะครับวันนี้ผมคงต้องพอไว้แค่ตรงนี้ เพราะผมต้องเตรียมตัวสอบของมหาวิทยาลัย เรื่องทั้งหมดยังไม่จบนะครับ หวังว่าพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านจะคอยติดตามและรับเรื่องราวของผมไว้ในอ้อมอกของทุกคน ขอบคุณครับ