หลังเกษียณจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไร สามีเสียชีวิตแล้ว รู้สึกโดดเดี่ยวมาก

เดือนหน้าก็จะเกษียณอายุงานบริษัทเอกชนแล้ว  สามีก็เสียชีวิตได้ 4 ปี อนาคตที่วางกันไว้ว่าจะดูแลกันยามแก่เฒ่า ไปเที่ยวด้วยกันเพราะตอนทำงาน วันหยุดไม่ตรงกัน เลยคุยกันไว้ว่าจะไปเที่ยวด้วยกันหลังเกษียณก็ได้ ความฝันก็จบลงอย่างน่าเศร้า  เลยไม่รู้จะอยู่ยังไงต่อไปเลย ความเหงา โดดเดี่ยว  เคยมีสามีเป็นเพื่อนที่สามารถพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง อยู่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขด้วยกันมาต้องมาจากไปก่อน ไม่มีเพื่อนเพราะสามีคือเพื่อนสนิทที่ดีที่สุด แต่พอเค้าจากไป เราก็เหมือนขาดทั้งสามีและเพื่อนไปพร้อมกันทีเดียวสองคนเลย ไม่รู้จะระบายความทุกข์กับใคร แล้วถ้ายิ่งไม่ได้ทำงานแล้ว ไม่รู้จะใช้ชีวิตอยู่ยังไงเลย  เราก็อายุมากแล้ว และก็ต้องมาดูแลพ่ออายุ 86 ปี พ่อแข็งแรงมาก แต่ตัวเราเริ่มป่วยด้วยความเครียดที่สะสม จนป่วยเป็นไทรอยด์เป็นพิษ สายตาก็เริ่มแย่ลงตามวัย รู้สึกสิ้นหวังกับชีวิตมาก อยากให้พ่อไปอยู่กับน้องสาวบ้าง ผลัดกันดูแลคนละเดือนก็ยังดี แต่ก็ไม่กล้าพูด กลัวพ่อไม่พอใจหาว่าไล่แก เพราะดูแล้วแกไม่อยากไปอยู่กับน้อง ก่อนที่จะมาอยู่กับเรา พ่อก็เคยอยู่กับน้องมาตลอด น้องก็ชอบพูดว่าที่เค้าอยู่มันคับแคบอยากให้พ่อมาอยู่ที่นี่  แต่บ้านที่เราอยู่ตอนนี้ก็เป็นแค่ทาวน์เฮ้าส์หลังเล็ก ๆ  รู้สึกเหนื่อยและล้าเหลือเกิน
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
น่าจะต้องคุยกับน้องและพ่อ  บอกว่าเราเกษียณแล้ว อยากไปเที่ยวบ้าง ผลัดกันดูแลพ่อละกัน คนละ 2-3 เดือน
ต้องพูดอย่างจริงจัง  อย่าเกรงใจใคร

แฟนเคยต้องดูแลแม่ อายุเยอะ ให้ผลัดกันดูแลคนละ 3 เดือน ตอนหลังมีคนไม่ยอมดู เหลือแค่ 2 บ้าน ผลัดกันดูแลคนละ 6 เดือน
เวลาคนมาเยี่ยม คนที่ไม่ได้ดูแล บอกว่า อยู่ที่นี่ดีเนอะ น่าจะอยู่ที่นี่บ้านเดียว แม่จะได้ไม่ต้องย้ายบ้าน
ดิฉันเลยต้องตอบไปตรงๆ ว่า  จะไม่ให้ครอบครัวเราไปไหนบ้างเลยเหรอ เพราะตอนนี้ดูแลแค่ 2 บ้าน บ้านละ 6 เดือน ทั้งที่มีลูกหลายคน
เค้าเลยเงียบไป  ในที่สุดแม่แฟนก็เสียชีวิตในวัย 97 ปีค่ะ  ดูแล 30-40 ปี   บางทีก็ต้องพูดบ้างนะคะ ไม่ต้องเกรงใจจนเกินไป

การไปเที่ยวจะทำให้หายเหงาด้วยค่ะ
ความคิดเห็นที่ 2
อ่านแล้วเข้าใจคุณมากเลยค่ะ
มันต้องใช้เวลากับความรู้สึกนี้ค่ะว่าขาดคู่คิดคู่กายไปตลอดไปมันเจ็บปวดมากมาย
เราทำงานนอกบ้านเราจะดูคนชราที่บ้านพักคนชราเพื่อฮีลใจตัวเองและบอกตัวเองมาตลอดว่าไม่มีอะไรจะจีรังยั่งยืนไม่มีอะไรเป็นของเรา
คนแก่หลาย ๆ คนก้คิดเหมือนคุณคิดว่าจะอยู่ด้วยกันไปนาน ๆ แต่มันไม่ใช่เลยมันบอกไม่ได้ว่าใครจะไปเมื่อไหร่ ไม่จากเป็นก็จากตาย


ส่วนเรื่องพ่ออย่าเก็บงำใว้คนเดียวให้คุยกันค่ะทุกคนจะต้องร่วมมือกันคุณและน้องสาวและพ่อ
อย่าให้ภาระไปตกที่ใครคนหนึ่งคนใด
พ่อจะต้องเข้าใจให้ได้กับเรื่องนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่