ขอความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องราวชีวิตของหนูหน่อยค่ะ

หนูเป็นเด็กอายุ15ที่มีปัญหาทางครอบครัวคือ คุณย่าของหนูเขาจะเป็นคนที่เอาตัวเองเป็นที่หนึ่ง ตัวเองดีที่สุด จนมีปัญหากับพ่อแม่ของหนูในหลาย ๆ ครั้ง จนปัญหามันเยอะขึ้นเรื่อยๆ จากเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ด่าแม่หนู ทำร้ายร่างกายบ้างจนเข้าข่ายพยายามฆ่าเลยก็ว่าได้ ส่วนพ่อ ย่าเขาใส่ร้ายพ่อว่าขโมยทองย่าไปทั้งๆที่ไม่ใช่ จนพ่อหนีออกจากบ้าน ย่าหนูก็ไม่จบตามไปด่าในหลายครั้ง จนญาติมาแนะให้ไปทำงานด้วยพ่อหนูก็ไป ไปเกือบสองปีได้ จนหนูไม่ได้เจอหน้าพ่อเลยเพราะพ่อไม่อยากกลับบ้าน หลังนั้นเรื่อยๆบ้านหนูก็จะมีเสียงของย่าด่าแม่ทุกวัน วันไหนไม่มีเรื่องให้ด่าก็หามาด่าได้ จนหนูรู้สึกว่าหนูได้ความรักไม่พอเหมือนจะเป็นเด็กขาดความรักจากครอบครัว เพราะทุกครั้งที่หนูอยู่กับเพื่อนหนูจะมีความสุขมากถึงมากที่สุด แต่พอกลับบ้านหนูจะกลายเป็นคนเงียบๆอยู่คนเดียวในที่มืดๆไม่คุยกับคนในบ้านถ้าไม่มีคนเรียก ชีวิตหนูเหมือนอยู่ในกรง มีกฎเกณฑ์มากมายที่ย่าเขาสร้างขึ้น สมัยก่อนหนูมีเพื่อนในหมู่บ้าน แต่เพราะย่าบอกว่าเขาเป็นคนไม่ดีเลยไม่ให้เล่นด้วย ไม่ให้ออกจากบ้านถ้าไม่จำเป็น เวลาหนูขอไปไหนก็ไม่ให้ไป จนล่าสุดทางโรงเรียนมีรุ่นพี่มาแนะนำเรื่องมหาลัยและคณะ ความชอบความสนใจ ให้เราลองไปหาความชอบเพื่อเข้าสายให้ตรงตามคณะที่อยากเรียน มีค่าใช้จ่ายด้วยแต่มันก็คุ้ม หนูเลยไปขอย่า ย่าหนูบอกว่า โครงการอะไรตั้งแพงทั้งๆที่มันไม่เกิน4000ด้วยซ้ำ จนพี่เขาโทรมาว่าจะเข้าร่วมจริง ๆ ใช่ไหม หนูเลยไปให้ย่าคุย พี่เขาก็บอกว่าโครงการมันเป็นยังไงอะไรแบบนี้ ย่าหนูฟังแล้วก็เหมือนไม่เชื่อใจเขา จนสรุปได้ว่าไม่ให้ไป ทั้งๆที่หนูอยากไปมาก ๆ โดยใช้เหตุผลว่า ไม่ไว้ใจเขากลัวเขาหลอก เป็นห่วงหนูเลยไม่อยากให้ไป ทั้งๆที่โครงการนี้รุ่นพี่ที่โรงเรียนก็เคยไปกันหลายคนมาก ๆ แต่เขาก็ไม่เชื่อหนูและยืนยันไม่ให้ไป จนหนูไม่กล้าที่จะขอไปไหนมาไหน ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ค่อยได้ไป ย่าทำให้หนูเสียความรู้สึกหลายครั้งมากจนหนูไม่อยากปรึกษาไม่อยากคุยด้วย เขาชอบบอกว่า หน้าที่ของหนูคือเรียนอย่างเดียว เรียนจบต้องทำงานหาเงินส่งน้องเรียน และก็บอกอีกว่า ถ้าไม่มีเขาอยู่หนูจะไม่มีอนาคตเพราะพ่อแม่หนูเล่นการพนัน แม่หนูเล่นหวนเพราะอยากมีตังค์ให้ลูกใช้ ส่วนพ่อก็ปั่นสล็อตเพราะไม่มีตังค์เหมือนกัน เพราะย่าไม่ให้พ่อกับแม่เลย เขาเอาแต่บอกว่าพ่อแม่หนูไม่ห่วงอนาคตลูกเล่นการพนัน แต่ย่าหนูก็เล่นและดูเหมือนจะเสียมากกว่าพ่อกับแม่อีก พ่อกับแม่หนูเคยทำงานนะคะ แม่ทำโรงงานแต่ต้องออกเพราะมาเลี้ยงวัวที่ย่าคิดว่ายังขายได้หมื่นอัพ ส่วนพ่อทำงานกับญาติแต่ย่าหนูก็บอกถ้าทำงานต้องส่งเงินให้แม่กับย่า และส่งค่าเทอมหนูกับน้อง บางครั้งก็นินทาหรือสั่งให้หนูพิมพ์ข้อความหาพ่อตามที่เขาต้องการ จนพ่อรู้สึกไม่อย่างทำเหมือนได้ความกดดันจากย่ามากเกินไป ทุกวันนี้ยังให้หนูพิมพ์อะไรแบบนั้นอยู่เลยค่ะ5555 บางครั้งหนูก็อิจฉาเด็กคนอื่นที่เขาก็ไม่ได้มีทรัพย์มากเหมือนหนูแต่เขาดูมีความสุขมากกว่าหนูอีกค่ะ หนูควรทำอย่างไรดีคะ จะหนีหนูก็ไม่มีตังค์บวกกับไม่กล้าด้วย หนูท้อจังเลยค่ะเหนื่อยมากๆด้วย เรื่องราวของหนูอาจจะยาวหน่อยนะคะแต่ทั้งหมดนี้หนูอยากระบายจริง ๆ ค่ะ ขอบคุณที่เสียสละเวลามาอ่านกระทู้นะคะ🙏🏻