พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถานของไทยส่วนใหญ่จะยังมีเขียนความหมายเก่าของคำคำศัพท์อยู่ไหมคะ หรือลบออกแล้วเขียนแต่ความหมายใหม่เสมอ เช่นสมมุติว่าคำว่า "ดาว" สมัยก่อนใช้ในความหมายว่าสีขาว ปัจจุบันใช้ในค

กฺลอน น. คำประพันธ์ ซึ่งแต่เดิมเรียก. คำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม  เช่นในคำว่า ชุมนุมตำรากลอน ครั้นเรียกเฉพาะคำประพันธ์ เฉพา

สงสัยคำว่า "นิทรรศน์"  มีความหมายว่าอะไร เป็นคำประเภทไหน  หรือ เป็นคำสมาส หรือคำสนธิ จากคำว่าอะไร เพราะในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถานไม่มี แต่นำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย ขอบคุณมากค่ะ

มีฉากที่การะเกดอ้างกับพระเอกว่า "ออกไปเวจ" ซึ่งคำว่า เวจ ในที่นี้ ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง ที่ถ่ายอุจจาระ เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นคำนี้ในละครย้อนยุค ก่อนหน้านี้เคยเจอแค่ครั้งเด

ผมเจอว่าในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานว่าคำนี้คือ ล็อกที่แปลว่ารัดให้แน่น หรือทำให้แน่นครับ โดยในพจนานุกรมนี้ไม่มีคำว่าล็อค แต่ถ้าหาในพจนานุกรมไทย-อังกฤษอื่นๆจะเป็นล็อคครับ ที่เจอทั่วไปคนส่วนมากใช้ล็อ

จากเหตุผลต่างๆ ที่เป็นข้อยกเว้นในการใช้ภาษาไทย เช่น การที่มีคำหลายคำออกเสียงไม่ตรงกับการสะกด เช่น น้ำ ไม้ เท้า เก้า ได้ ใต้ ฯลฯ ทำไมไม่หาคำให้อักษร ฃ กับ ฅ ใช้บ้าง ฅ ยังพอเห็นในคำว่า ฅน (ไม่ได้รับการร

คือใช้ พินทุ ช่วย ว่าแต่ต้องสะกดแบบไหนคะ ค้วฺ หรือ คั้วฺ หรือได้ทั้ง 2 แบบคะ (ตามเวลาถอดบาลี) หรือต้อง ฅั้ว, ฆั้ว (ใช้ ฅ ฅน ฆ ระฆัง ช่วย)