พี่น้องบ้านเราเป็นนักร้องกันหมดเลย เราหาเงินจากการร้องเพลงได้ตั้งแต่เด็กๆ หามาได้ก็ให้พ่อกับแม่หมดแล้วดเวลาไปโรงเรียนค่อยขอแม่ คนในระแวกบ้านนไม่มีใครไม่รู้จักเรา เพราะเราอยู่ในวงดนตรีที่มีชื่อเสียงในจังหวัด พ่อแม่เราก็โดนยกยอจากเพื่อนพี่น้องที่เคยเห็นเราร้องเพลง ร้องตั้งแต่ ป.3จนถึงปัจจุบันตอนนี้ 31
พี่สาวเราคนแรก ทำให้แม่ผิดหวังเรียนไม่จบ แต่งงานมีครอบครัวไม่กี่ปีก็เลิกรา ได้ใช้ชีวิตนอกบ้าน ไปอยู่ข้างนอกกับลูก 1 คน จนมีลูกอีกคนกับสามีใหม่ แต่ผช.ไม่มาใยดี เท่ากับเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวคนเดียว จนโดนแม่เราและ พี่ชายเรา(คนกลาง) ด่าทอ แขวะ เพราะตอนนั้นพี่เราติดหนี้เยอะไปหมด ไม่มีงานทำ โดยพูดด่าทุกวันจนซึมเศร้าอยู่ช่วงหนึ่ง เคยโดนพี่ชายเราซึ่งเป็นน้อง ไล่ให้ไปขอทาน ไปดิ้นรนสู้ชีวิตข้างนอก และให้คำมั่นไว้ว่าจะไม่กลับมาอยู่บ้านนี้อีก จนเวลาผ่านไปพี่เราเป็นคนมีดวงดี ถูกหวย ทุกวัน (ย้ำ) ทุกวัน จนมีเงินกินเลี้ยงลูก 2 คนโดยลำพัง เงินเหลือก็กลับมาบ้าน แบ่งให้พ่อให้แม่ แต่แค่ไม่ได้กลับมาอยู่บ้าน ตามคำมั่นของเขา
พี่ชายคนกลาง เป็นคนที่เอาเพื่อน แต่ไม่เอาครอบครัว เราก็อธิบายไม่ถูก ชอบพาเพื่อนมากินเหล้าที่บ้าน เสียงดัง จนพ่อแม่นอนไม่หลับ เคยด่าพ่อเพราะเคืองที่ตอนนั้นพ่อเอาสมบัติที่ย่าให้ไปเล่นพนันจนหมดเป็นล้าน เค้าเข้าขากับแม่ได้ดี เพราะแม่เราไม่คุยกับพ่อมา 10 กว่าปี ทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน คอยกัด คอยด่าตลอดด้วยคำหยาบ อันเนื่องมากจากสมบัติที่มี พ่อเคยหลงผิดและเอาไปขายหมด ทำให้แม่เคืองจนถึงทุกวันนี้ พี่ชายเราเป็นคนสกปรก วางของไม่เป็นที่เป็นทาง สกปรกแบบมากๆ แม่ตามเก็บตลอด ด่าก็ไม้ได้ เขาเอาของคนอื่นไปใช้ คนอื่นด่าไม่ได้ แต่ถ้าคนอื่นเอาของเขาไปใช้ ด่าแบบเสียหายมาก
พี่ชายเราเรียนไม่จบเช่นกันเพราะตอนนั้นปัญหาที่บ้านเรื่องเงิน ไม่สามารถส่งพี่ชายเรียนได้ ส่งได้แต่พี่สาว และ เรา พี่ชายเลยไม่เรียน แต่ไปเป็นวิทยากรที่ค่ายลูกเสือแห่งหนึ่ง ไปทำสัก4-5ปีได้ จนกลับมาอยู่บ้าน ตอนนี้ทำงานที่บริษัทระแวกบ้านแห่งหนึ่ง
ส่วนเรา เราเรียนจบ ปวส. และได้มีลูก 1 คน แต่เลิกกับสามี จากกระทู้เก่าๆ ที่เคยตั้ง เพราะมันทำคนอื่นท้อง เราเลี้ยงลูกคนเดียว ทำงานบริษัทระแวกบ้านเช่นกัน ทำงานประจำ จ-ส กลางคืนรับงานร้องเพลง ช่วงก่อนหน้านี้ ร้องเพลงจ-ส อาทิตย์ไปเรียน เพราะอยากเอาปริญญามาให้แม่ จนเราเรียนจบมา 1 ใบแรกของบ้าน ตอนนี้ช่วยเพื่อนทำงานเหล้า ทำทุกคืน ส่วนจ. เราซ้อมดนตรี อ.ร้องเพลง พ-อา ทำงานร้านเพื่อน ซึ่งเมื่อก่อนเราใช้เงินเกินตัวจนติดหนี้สิน ตอนนี้ก็ยังมีอยู่ได้จัดการได้แทบหมดแล้ว เรามีเวลานอนวันละ 4 ชม. นอนตี 2 ตื่น 6โมง พาลูกไปโรงเรียน ซึ่งมันแย่มาก และตั้งแต่ที่มีลูกและปัญหาเรื่องเงินตอนนั้น เราไม่ได้ให้เงินเขาเลย มีแต่ซื้อของมาให้กินทุกครั้งที่เราออกไปตลาด
เรื่องราวของบ้านเรา มันไม่เคยมีความสุขเลย พ่อกับแม่ไม่คุยกัน เคยตีกัน เรื่องเงิน จนไม่คุยกันถึงทุกวันนี้ เหมือนจับคน 5 คนมาอยู่บ้านเดียวกัน
ด้วยสภาพแวดล้อมทั้งในบริษัท และที่บ้าน รวมถึงเรื่องแฟนเก่าคนที่เพิ่งเลิกไป ทำให้เราเป็นซึมเศร้าเบื้องต้นและ เป็นวิตกกังวล เรากินยาอยู่ประมาณ ครึ่งปีที่แล้ว จนเราหยุดยาและมีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น ไม่เครียดไม่คิดมาก นอนหลับ
แม่เราเป็นชาวบ้านที่ทำเกษตรเล็กๆน้อยๆ แม่เราทำคนเดียวเก็บผักคนเดียว บางคืนที่ผักเยอะ ๆ แม่จะผลุกเรามาช่วยช่วงตี4 ไม่ก็ตี 5 แต่ไม่ปลุกพี่ชายเรามาทั้งๆที่เรานอนน้อยมากๆ ก็ไม่เป็นไรถือว่าช่วยแม่ และอีกหลายๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนทำให้เราคิดว่า แม่รักพี่ชายมากกว่าเรา
คือ เวลาพี่ชายพูดอะไร แม่จะไม่ว่าไรเลย ไม่ว่าจะขนาดไหนก็แล้วแต่ เราเคยติดหนี้และมาสารภาพกับแม่ แม่เราจะพูดแต่เพียงว่า ไม่มีปัญญาคนอย่าง!
เอาตัวเองไม่รอด แล้วก็บลาๆๆ เราเคยผ่อนเงินกู้รายเดือน เดือนละ 8000 เราไม่เถียงเพราะมันคือเรื่องจริงที่แม่ด่า แต่เราก็ดิ้นรนหาทางออกเองได้จนเรื่องจบ
หลังจากการเป็นหนี้ครั้งนั้นเราก็ปรับตัวใหม่ ใช้ครีมซองละ 20 ไม่ซื้ออะไรฟุ่มเฟือย แต่ พอแม่รู้ว่าพี่ชายเรราติดหนี้ 8-90000 เหมือนกัน แต่แม่กลับเอาโฉนดที่ดินของแม่ไปเอาเงินกู้ออกมาให้พี่ชายเราใช้หนี้ กู้มา 160,000 ให้เรากับพี่สาวคนละ10,000 บาทที่เหลือให้พี่ชายหมด เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่คิดในใจ
เราอะมีเวลาซักผ้าแค่ 1 วันคืออาทิตย์เท่านั้น ซักเสร็จประมาณ 13.00-14.00 ผ้าแห้งเราก็เอาชุดนักเรียนลูกมารีดให้ครบ 5 ชุด ภายในวันนั้นเพราะกลางคืนเรากลับมาก็ตี 2 แล้ว แต่พี่ชายเรา แม่ซักผ้าให้เค้าโดยที่เค้าไม่ได้ขอ เราไม่ได้ต้องการให้แม่ซักผ้าให้ แต่เราน้อยใจ ทั้งๆที่พี่ชายก็มีเวลาทำเอง แต่ทำไมแม่ถึงทำให้เขา เวลาแม่อยากไปบ้านที่ต่างจังหวัดเราก็เป็นคนขับรถพาแม่ไป ทุกครั้งที่แม่ต้องการ วันนั้นเรากลับมา ตี3 แม่ปลุกเราตี5 บอกให้ขับพาไปที่บ้านต่างจังหวัดเราแทบน็อคทั้งๆที่พี่ชายเราก็อยู่ แต่เขาไม่ใช้ เวลาเราว่าอะไรพี่ชายเรื่องเสื้อผ้าไม่ใส่ตะกร้า วางของสกปรก แม่ก็ปกป้องตลอด
ซึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ก่อนเราไปทำงานที่ร้าน
แม่ : พรุ่งนี้ไปต่างจังหวัดนะ
เรา: อ่าวและใครไป
แม่ : ก็ไง
เรา: เอ้าทำไมแม่ไม่บอกล่วงหน้า วันอาทิตย์หนูต้องซักผ้า ไม่ซักวันอาทิตย์จะเอาเสื้อผ้าไหนใส่
แม่: นี่มันสุดยอดจริงๆ (ใส่อารมณ์และขับรถไปในหมู่บ้าน)
เรามาคิดว่าแม่ต้องหาว่าเราใช้ไม่ได้เลยกะว่าจะไปส่งเขาแล้วให้พี่สาวไปรีบเราจะกลับมาซักผ้า เราเลยโทรหาแม่
เรา : ฮัลโหลแม่ สรุปพรุ่งนี้ต้องไปกี่โมงไปยังไง
แม่ : กูจ้างรถเขาไปละ จะไปทำอะไรก็ไป
เรา : กะว่าจะไปส่งตอนเช้า แล้วให้พี่สาวไปรับกลับได้มั้ยหนูจะกลับมาซักผ้า
แม่; กูจ้างเขาไปแล้วจะให้กูคืนคำรึไง กูหัวหงอกแล้วไม่ใช่หัวดำ
เรา : เดี๋ยวแม่ก็จะมาหาว่าหนูใช้งานไม่ได้อีก
แม่ : ก็ใช่ไง มันใช้งานไม่ได้ ก็ไปทำหน้าที่ของ กูหารถไปแล้ว
เรา : แล้วแม่จะมาหาว่าหนูใช้ไม่ได้เนี่ยนะ แม่ไม่ได้บอกหนูล่วงหน้า
แม่ : ก็อยู่บ้านทุกวันอาทิตย์มั้ย จะบอกล่วงหน้าทำไม ต้องรู้สิว่าที่บ้านนู้นมีกฐิน
เรา : ไม่บอกแล้วจะรั้ได้ไงแม่ เวลาแม่จะกลับบ้านหนูก็ขับพาแม่ไปทุกครั้งรึเปล่า
แม่ : แค่นี้แหละกูจะทำงาน
หลังจากสายสนทนานั้น จนผ่านมา 2 วัน แม่ไม่คุยกับเราอีกเลย
เราผิดใช้มั้ยคะ เราควรทำไงดี พยายยามคุยกับเค้าแต่เค้าไม่คุยด้วย เราอึดอัด พออยู่กับพี่ชายทีนึง ก็ชอบพูดแบบว่า อย่าไปหวังที่จะพึ่งคนอื่น พึ่งตัวเองดีสุดคนเราอะ วนเวียนตลอด เราเครียด อึดอัด จนสองวันมานี่ นั่งอยู่เฉยๆ ก็ร้องไห้ มีเรื่องคิดเยอะมาก ทั้งเรื่องงานที่บริษัท ปัญหาที่ร้านเพื่อน ปัญหาครอบครัวของเรา ถ้าเราไม่มีลุก เราคงตายไปแล้วจริงๆ เราควรทำยังไงดีคะ
เพิ่มเติม ที่ย้ายออกจากบ้านไม่ได้เพราะยังไม่มีเงินทุนค่ะ ค่าใช้จ่ายไม่พร้อม อีกอย่างพ่อเราป่วยเป็นไตระยะสุดท้าย อาการแย่มาก ถ้าไปเช่าห้องแล้วทิ้งให้ลูกกับพ่ออยู่กันแค่ 2 คนคงไม่ไหวค่ะ
กระทู้นี้เราขอระบายและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆทุกคน กับปัญหาครอบครัวนะคะ
พี่สาวเราคนแรก ทำให้แม่ผิดหวังเรียนไม่จบ แต่งงานมีครอบครัวไม่กี่ปีก็เลิกรา ได้ใช้ชีวิตนอกบ้าน ไปอยู่ข้างนอกกับลูก 1 คน จนมีลูกอีกคนกับสามีใหม่ แต่ผช.ไม่มาใยดี เท่ากับเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวคนเดียว จนโดนแม่เราและ พี่ชายเรา(คนกลาง) ด่าทอ แขวะ เพราะตอนนั้นพี่เราติดหนี้เยอะไปหมด ไม่มีงานทำ โดยพูดด่าทุกวันจนซึมเศร้าอยู่ช่วงหนึ่ง เคยโดนพี่ชายเราซึ่งเป็นน้อง ไล่ให้ไปขอทาน ไปดิ้นรนสู้ชีวิตข้างนอก และให้คำมั่นไว้ว่าจะไม่กลับมาอยู่บ้านนี้อีก จนเวลาผ่านไปพี่เราเป็นคนมีดวงดี ถูกหวย ทุกวัน (ย้ำ) ทุกวัน จนมีเงินกินเลี้ยงลูก 2 คนโดยลำพัง เงินเหลือก็กลับมาบ้าน แบ่งให้พ่อให้แม่ แต่แค่ไม่ได้กลับมาอยู่บ้าน ตามคำมั่นของเขา
พี่ชายคนกลาง เป็นคนที่เอาเพื่อน แต่ไม่เอาครอบครัว เราก็อธิบายไม่ถูก ชอบพาเพื่อนมากินเหล้าที่บ้าน เสียงดัง จนพ่อแม่นอนไม่หลับ เคยด่าพ่อเพราะเคืองที่ตอนนั้นพ่อเอาสมบัติที่ย่าให้ไปเล่นพนันจนหมดเป็นล้าน เค้าเข้าขากับแม่ได้ดี เพราะแม่เราไม่คุยกับพ่อมา 10 กว่าปี ทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน คอยกัด คอยด่าตลอดด้วยคำหยาบ อันเนื่องมากจากสมบัติที่มี พ่อเคยหลงผิดและเอาไปขายหมด ทำให้แม่เคืองจนถึงทุกวันนี้ พี่ชายเราเป็นคนสกปรก วางของไม่เป็นที่เป็นทาง สกปรกแบบมากๆ แม่ตามเก็บตลอด ด่าก็ไม้ได้ เขาเอาของคนอื่นไปใช้ คนอื่นด่าไม่ได้ แต่ถ้าคนอื่นเอาของเขาไปใช้ ด่าแบบเสียหายมาก
พี่ชายเราเรียนไม่จบเช่นกันเพราะตอนนั้นปัญหาที่บ้านเรื่องเงิน ไม่สามารถส่งพี่ชายเรียนได้ ส่งได้แต่พี่สาว และ เรา พี่ชายเลยไม่เรียน แต่ไปเป็นวิทยากรที่ค่ายลูกเสือแห่งหนึ่ง ไปทำสัก4-5ปีได้ จนกลับมาอยู่บ้าน ตอนนี้ทำงานที่บริษัทระแวกบ้านแห่งหนึ่ง
ส่วนเรา เราเรียนจบ ปวส. และได้มีลูก 1 คน แต่เลิกกับสามี จากกระทู้เก่าๆ ที่เคยตั้ง เพราะมันทำคนอื่นท้อง เราเลี้ยงลูกคนเดียว ทำงานบริษัทระแวกบ้านเช่นกัน ทำงานประจำ จ-ส กลางคืนรับงานร้องเพลง ช่วงก่อนหน้านี้ ร้องเพลงจ-ส อาทิตย์ไปเรียน เพราะอยากเอาปริญญามาให้แม่ จนเราเรียนจบมา 1 ใบแรกของบ้าน ตอนนี้ช่วยเพื่อนทำงานเหล้า ทำทุกคืน ส่วนจ. เราซ้อมดนตรี อ.ร้องเพลง พ-อา ทำงานร้านเพื่อน ซึ่งเมื่อก่อนเราใช้เงินเกินตัวจนติดหนี้สิน ตอนนี้ก็ยังมีอยู่ได้จัดการได้แทบหมดแล้ว เรามีเวลานอนวันละ 4 ชม. นอนตี 2 ตื่น 6โมง พาลูกไปโรงเรียน ซึ่งมันแย่มาก และตั้งแต่ที่มีลูกและปัญหาเรื่องเงินตอนนั้น เราไม่ได้ให้เงินเขาเลย มีแต่ซื้อของมาให้กินทุกครั้งที่เราออกไปตลาด
เรื่องราวของบ้านเรา มันไม่เคยมีความสุขเลย พ่อกับแม่ไม่คุยกัน เคยตีกัน เรื่องเงิน จนไม่คุยกันถึงทุกวันนี้ เหมือนจับคน 5 คนมาอยู่บ้านเดียวกัน
ด้วยสภาพแวดล้อมทั้งในบริษัท และที่บ้าน รวมถึงเรื่องแฟนเก่าคนที่เพิ่งเลิกไป ทำให้เราเป็นซึมเศร้าเบื้องต้นและ เป็นวิตกกังวล เรากินยาอยู่ประมาณ ครึ่งปีที่แล้ว จนเราหยุดยาและมีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น ไม่เครียดไม่คิดมาก นอนหลับ
แม่เราเป็นชาวบ้านที่ทำเกษตรเล็กๆน้อยๆ แม่เราทำคนเดียวเก็บผักคนเดียว บางคืนที่ผักเยอะ ๆ แม่จะผลุกเรามาช่วยช่วงตี4 ไม่ก็ตี 5 แต่ไม่ปลุกพี่ชายเรามาทั้งๆที่เรานอนน้อยมากๆ ก็ไม่เป็นไรถือว่าช่วยแม่ และอีกหลายๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนทำให้เราคิดว่า แม่รักพี่ชายมากกว่าเรา
คือ เวลาพี่ชายพูดอะไร แม่จะไม่ว่าไรเลย ไม่ว่าจะขนาดไหนก็แล้วแต่ เราเคยติดหนี้และมาสารภาพกับแม่ แม่เราจะพูดแต่เพียงว่า ไม่มีปัญญาคนอย่าง!
เอาตัวเองไม่รอด แล้วก็บลาๆๆ เราเคยผ่อนเงินกู้รายเดือน เดือนละ 8000 เราไม่เถียงเพราะมันคือเรื่องจริงที่แม่ด่า แต่เราก็ดิ้นรนหาทางออกเองได้จนเรื่องจบ
หลังจากการเป็นหนี้ครั้งนั้นเราก็ปรับตัวใหม่ ใช้ครีมซองละ 20 ไม่ซื้ออะไรฟุ่มเฟือย แต่ พอแม่รู้ว่าพี่ชายเรราติดหนี้ 8-90000 เหมือนกัน แต่แม่กลับเอาโฉนดที่ดินของแม่ไปเอาเงินกู้ออกมาให้พี่ชายเราใช้หนี้ กู้มา 160,000 ให้เรากับพี่สาวคนละ10,000 บาทที่เหลือให้พี่ชายหมด เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่คิดในใจ
เราอะมีเวลาซักผ้าแค่ 1 วันคืออาทิตย์เท่านั้น ซักเสร็จประมาณ 13.00-14.00 ผ้าแห้งเราก็เอาชุดนักเรียนลูกมารีดให้ครบ 5 ชุด ภายในวันนั้นเพราะกลางคืนเรากลับมาก็ตี 2 แล้ว แต่พี่ชายเรา แม่ซักผ้าให้เค้าโดยที่เค้าไม่ได้ขอ เราไม่ได้ต้องการให้แม่ซักผ้าให้ แต่เราน้อยใจ ทั้งๆที่พี่ชายก็มีเวลาทำเอง แต่ทำไมแม่ถึงทำให้เขา เวลาแม่อยากไปบ้านที่ต่างจังหวัดเราก็เป็นคนขับรถพาแม่ไป ทุกครั้งที่แม่ต้องการ วันนั้นเรากลับมา ตี3 แม่ปลุกเราตี5 บอกให้ขับพาไปที่บ้านต่างจังหวัดเราแทบน็อคทั้งๆที่พี่ชายเราก็อยู่ แต่เขาไม่ใช้ เวลาเราว่าอะไรพี่ชายเรื่องเสื้อผ้าไม่ใส่ตะกร้า วางของสกปรก แม่ก็ปกป้องตลอด
ซึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ก่อนเราไปทำงานที่ร้าน
แม่ : พรุ่งนี้ไปต่างจังหวัดนะ
เรา: อ่าวและใครไป
แม่ : ก็ไง
เรา: เอ้าทำไมแม่ไม่บอกล่วงหน้า วันอาทิตย์หนูต้องซักผ้า ไม่ซักวันอาทิตย์จะเอาเสื้อผ้าไหนใส่
แม่: นี่มันสุดยอดจริงๆ (ใส่อารมณ์และขับรถไปในหมู่บ้าน)
เรามาคิดว่าแม่ต้องหาว่าเราใช้ไม่ได้เลยกะว่าจะไปส่งเขาแล้วให้พี่สาวไปรีบเราจะกลับมาซักผ้า เราเลยโทรหาแม่
เรา : ฮัลโหลแม่ สรุปพรุ่งนี้ต้องไปกี่โมงไปยังไง
แม่ : กูจ้างรถเขาไปละ จะไปทำอะไรก็ไป
เรา : กะว่าจะไปส่งตอนเช้า แล้วให้พี่สาวไปรับกลับได้มั้ยหนูจะกลับมาซักผ้า
แม่; กูจ้างเขาไปแล้วจะให้กูคืนคำรึไง กูหัวหงอกแล้วไม่ใช่หัวดำ
เรา : เดี๋ยวแม่ก็จะมาหาว่าหนูใช้งานไม่ได้อีก
แม่ : ก็ใช่ไง มันใช้งานไม่ได้ ก็ไปทำหน้าที่ของ กูหารถไปแล้ว
เรา : แล้วแม่จะมาหาว่าหนูใช้ไม่ได้เนี่ยนะ แม่ไม่ได้บอกหนูล่วงหน้า
แม่ : ก็อยู่บ้านทุกวันอาทิตย์มั้ย จะบอกล่วงหน้าทำไม ต้องรู้สิว่าที่บ้านนู้นมีกฐิน
เรา : ไม่บอกแล้วจะรั้ได้ไงแม่ เวลาแม่จะกลับบ้านหนูก็ขับพาแม่ไปทุกครั้งรึเปล่า
แม่ : แค่นี้แหละกูจะทำงาน
หลังจากสายสนทนานั้น จนผ่านมา 2 วัน แม่ไม่คุยกับเราอีกเลย
เราผิดใช้มั้ยคะ เราควรทำไงดี พยายยามคุยกับเค้าแต่เค้าไม่คุยด้วย เราอึดอัด พออยู่กับพี่ชายทีนึง ก็ชอบพูดแบบว่า อย่าไปหวังที่จะพึ่งคนอื่น พึ่งตัวเองดีสุดคนเราอะ วนเวียนตลอด เราเครียด อึดอัด จนสองวันมานี่ นั่งอยู่เฉยๆ ก็ร้องไห้ มีเรื่องคิดเยอะมาก ทั้งเรื่องงานที่บริษัท ปัญหาที่ร้านเพื่อน ปัญหาครอบครัวของเรา ถ้าเราไม่มีลุก เราคงตายไปแล้วจริงๆ เราควรทำยังไงดีคะ
เพิ่มเติม ที่ย้ายออกจากบ้านไม่ได้เพราะยังไม่มีเงินทุนค่ะ ค่าใช้จ่ายไม่พร้อม อีกอย่างพ่อเราป่วยเป็นไตระยะสุดท้าย อาการแย่มาก ถ้าไปเช่าห้องแล้วทิ้งให้ลูกกับพ่ออยู่กันแค่ 2 คนคงไม่ไหวค่ะ