ผมคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งมากๆ แต่ผมคิดว่าคงเป็นไปได้ยาก ทำยังไงดี ...

ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนนะครับว่า ผมมีครอบครัวแล้ว .... เดี๋ยวก่อนนนนน รถทัวร์ วิ่งผ่านไปก่อนเลยยยยย ยังไม่ต้องจอดดดด เชิญคร้าบบบบบ โบกรถไปๆๆๆ 

เรื่องมันมีอยู่ว่า...
ผมได้รู้จัก และได้พูดคุยกับผู้หญิงอยู่คนหนึ่งแบบงงๆ เพราะด้วยความที่ผมเป็นคนเล่นขี้ อี๊ สกปรก เอ้ย ขี้เล่นสิ ทำให้ได้คุยกันแบบงงๆ จริงๆนะ

เราได้พูดคุยกันถึงอดีต กับประสบการณ์อันโชกโชนในสมัยที่ออกรบที่กรุงปลารีด...ถรุยส์ เอาใหม่ ประสบการณ์ความรักอันโชกโชนของกันและกัน
ทำให้เราสองคนคุยกันถูกคอ และเข้าใจซึ่งกันและกันเป็นอย่างมาก

เรารู้ดีว่า สิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้มันยังไม่ผิด...ที่จะคิดถึงกัน แต่มันจะผิดทันที ถ้าหากเราทั้งสองเริ่มล้ำเส้นของความเหมาะสม และความถูกต้องทางสังคม 

ผมยอมรับนะ ว่าการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ มันดูตื่นเต้น ท้าทาย น่าค้นหา และมีความสุข
มันคงเหมือน คนที่เริ่มทำความรู้จักกัน ในเชิงชู้สาว เหมือนคนจีบกันนั่นแหละ อะไรๆมันก็ดี ดูสดใสไปหมด

เพราะแบบนี้ไง ความคิดถึง มันจึงเกิดขึ้นในจิตใจ ในความรู้สึก ในตับไตใส้พุง หรือในกางเกงที่นุ่ง...พอๆๆ ไกลละ 

แต่ด้วยความที่คุยกันรู้เรื่อง คุยกับแบบผู้ใหญ่ คุยกันบนพื้นฐานของความถูกต้อง
ผม และเธอ จึงตกลงกันว่า จะไม่ล้ำเส้น และจะอยู่ในฐานะพี่น้องเท่านั้น...นั่นๆ รถทัวร์ เบรคทำไม เชิญไปต่อครับ ยังไม่ต้องเบรค ยังไม่ถึงคิวจ้าาาา 

แน่นอนว่า ปัจจุบัน มันเป็นอยู่แบบนี้ ตามที่เราได้คุย และตกลงกันไว้
แต่ในอนาคต มันเป็นเรื่องที่ไม่มีใครรู้หรอก ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

ผมจะพยายามไม่ล้ำเส้น ผมจะพยายามอยู่ในฐานะพี่ ที่หวังดีกับน้องสาวคนนี้ตลอดไปให้ได้ เพราะน้องโคตรน่ารักเลย ผมเลยอยากอยู่ในชีวิตของน้องแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าความสัมพันธ์จะค่อยๆจางลง และห่างหายกันไป 

แต่ยังไงซะ ณ ตอนนี้...ผมคิดถึงผู้หญิงคนนี้มากๆเลยครับ มันใจหวิวๆ ใจสั่นๆยังไงก็ไม่รู้ครับ

เอาล่ะ เชิญรถทัวร์มาจอดเทียบท่าได้เลยครับ ถึงเวลาแล้วครับ