เรื่องมีอยู่ว่า ทุกๆ เช้าก่อนเข้างาน เรามักจะแวะตลาดแห่งหนึ่งเพื่อซื้อกับข้าว และมักจะเจอลุงคนนึงเป็นคนขับรถตู้รับส่งพนักงานบริษัท อายุประมาณ 50+ ทุกๆวัน เราก็ทำตัวปกติ แต่มีความรู้สึกว่าลุงแกชอบมองหน้า ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าตามประสาเห็นกันเป็นประจำทุกวัน
แต่แล้ววันนึง หลังจากซื้อของเสร็จกำลังจะขึ้นรถตัวเอง ลุงที่เดินข้ามถนนมาพร้อมกันก็พูดขึ้นว่า
ลุง : "ขอโทษนะครับ ขอเบอร์ได้มั้ย"
เรา : พูดตอบกลับไปด้วยความรู้สึกตกใจ "ขอไปทำไมคะ"
ลุง : "ขอไปคุยเฉยๆ นี่แหละครับ"
เรา : " อ้อ ไม่ได้ค่ะ พอดีมีสามีแล้ว" พลางโบกไม้โบกมือและหันหน้าจอโทรศัพท์รูปพรีเวดดิ้งให้ดูด้วยความตกใจ
และรีบเดินออกมาจากจุดเกิดเหตุ
ตอนนี้รู้สึกว่า ที่เคยมีความรู้สึกว่าลุงแกมองหน้าบ่อยๆ มันไม่ใช่แค่มองตามประสาคนทั่วไปที่มอง แต่เหมือนแกจะคอยจับตาและหาจังหวะคุยด้วยมานาน
รู้สึกตัวเองโดนคุกคามและไม่ปลอดภัยเลยค่ะ
คุณกลัวคนแปลกหน้าที่เข้ามาขอเบอร์หรือไม่?
แต่แล้ววันนึง หลังจากซื้อของเสร็จกำลังจะขึ้นรถตัวเอง ลุงที่เดินข้ามถนนมาพร้อมกันก็พูดขึ้นว่า
ลุง : "ขอโทษนะครับ ขอเบอร์ได้มั้ย"
เรา : พูดตอบกลับไปด้วยความรู้สึกตกใจ "ขอไปทำไมคะ"
ลุง : "ขอไปคุยเฉยๆ นี่แหละครับ"
เรา : " อ้อ ไม่ได้ค่ะ พอดีมีสามีแล้ว" พลางโบกไม้โบกมือและหันหน้าจอโทรศัพท์รูปพรีเวดดิ้งให้ดูด้วยความตกใจ
และรีบเดินออกมาจากจุดเกิดเหตุ
ตอนนี้รู้สึกว่า ที่เคยมีความรู้สึกว่าลุงแกมองหน้าบ่อยๆ มันไม่ใช่แค่มองตามประสาคนทั่วไปที่มอง แต่เหมือนแกจะคอยจับตาและหาจังหวะคุยด้วยมานาน
รู้สึกตัวเองโดนคุกคามและไม่ปลอดภัยเลยค่ะ