สวัสดีค้าบบ ผมอยากแชร์ประสบการความรักของผม
ผมให้ชื่อสมมุติเขาชื่อPละกัน(ก็อาจจะไม่ได้ใช้บ่อยเพราะไม่ค่อยชินอยากบอกไว้อย่างงั้นแหละ)
ครั้งนึงผมเคยได้คุยกับPเป็นครั้งแรก ตอนนั้นจำได้ว่าคุยกันสนุกมากๆ เราเริ่มคุยกันโดยที่ทั้ง2ไม่ได้คิดอะไรมาระยะนึง ผมเลยตัดสินใจชวนPไปดูหนังกันจำได้ว่าคือโคนัน ตอนที่ไปดูผมมีความสขุมากๆเขินด้วยเพราะเขาก็เป็นคนน่ารัก แล้วผมก็ไม่เคยมีแฟนนี่ก้เป็นครั้งแรกที่ได้เที่ยวกับผญ2คน จากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนมีวันหนึ่งผมก็รุ้สึกว่าเริ่มชอบผญคนนี้แล้ว เราก็เลยบอกเขาไปตรงๆแหละเพราะเราก็อยากจะชัดเจนจากนะก็เลยพยายามจีบมาโดยตลอด เหมือนว่าผมจะกวนเขามากไปหน่อยจนบางทีทำให้เขาอึดอัด จนช่วงนั้นคสพของเรามันแย่มากๆ แล้วก็ด้วยความที่ผมงี่เง่าผมถามมากเกินไปจน มันก็แย่ลงไปอีก ช่วงนั้นเราก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน ผมเองก็รู้สึกผิดแหละเพราะผมทำให้เขารู้สึกไม่ดี อยู่มาวันนึงเขาทักผมมา คือเขาเจอปัญหาที่ค่อนข้างใหญ่เกี่ยวกับเรื่องในครอบครัวเขา ด้วยความที่เราชอบเขาเรากะเลยช่วยซัพพอตไปได้เยอะมากมายอ่ะไร แต่ก็ข่วยมาตลอด ผมกับเขาก้เลยได้กลับมาคุยกัน พอเราได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่าง ได้รู้จักมันก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นคำว่ารัก คือผมเป็นคนที่ชอบคนยากมาก แต่คำว่ารักก็มีเขาแค่เดียวที่เรากล้าใช้ด้วย ที่ไม่นับครอบครัวกับเพื่อน พอเราเริ่มมั่นใจแล้วเราก็บอกแหละว่าเรารักเขา เขาก็โอเคร เวลาผ่านไปเขาไปอยู่กับน้าที่จังหวัดนึงภาคเหนือ เราก็เลยไม่ได้เจอกัน ประมาณหนึ่งเดือน ในช่วงเวลาที่ผ่านมาผมก็พยายามอยากชวนเขาไปเที่ยวแหละแต่ผมก็เข้าใจว่าเขาไม่ค่อยว่าง พอเขากลับมาเขาก็ชวนเราไปเราก็โอเคร แต่จุดเปลี่ยนสำคัญคือเขามาเจอเพื่อนด้วยความใกล้ชิดมันเลยทำให้เขาไม่ได้สนใจเราเหมือนก่อนหน้านี้ผมเองก็รู้สังเกตได้แต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดว่าเขาไม่ค่อยว่าง จนมีวันหนึ่งเขาปิดสตอรี่กับผมแล้วเขาก็ลงกับเพื่อนของเขา จนผมมารู้ว่าเขาทำแบบนั้นเพราะเพื่อนของผมมาบอก ตอนนั้นคือผมแบบเสียความรู้สึกมากๆ ผมเข้าใจว่าสถานะคสพของผมกับเขาเราไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่มันเสียตรงที่ทำไมเขาถึงไม่บอกเรา จนวันนึงเราก็ทนไม่ไหวบอกเขาไปตรงๆสรุปก็คือเขาชอบกันจริงๆ ผมไม่เคยรู้สึกเจ็บขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงผมจะไม่เคยมีแฟนแต่ผมก็เคยอกหัก ผมกะเลยเลือกที่จะออกมาเอง
แต่การที่ผมเลือกออกมาผมเจ็บมากๆๆเลย เพราะที่ผ่านมาผมพยายามมากๆ ทุ่มเทมากเพื่อให้เขามีความสุข ผมทำทั้งหมดเพรนาะผมรักเขาจริงๆ ถึงตอนนี้รู้ว่าเขามีความสุขดีผมเองก็ยังเจ็บมากๆอยู่ ผมไม่ได้เจ็บที่เขาไม่เลือกผมแต่เจ็บที่ผมทำให้เขามีความสุขไม่ได้ ในช่วงเวลาเคยมีผญหลายคนมาขอไอจีแต่ผมก็ไม่ได้ให้เพราะผมไม่อยากให้เขาต้องเป็นตัวเลือก อยากให้เกียริเขา แต่สุดท้ายต่อให้ผมรักเขามากแค่ไหนมันก็ไม่ได้ทำให้เขารักผมเลยยย
ก็มีประมาณนี่แหละครับ ผมเองก็เข้าใจว่าตัวผมไม่ได้เป็นคนที่หน้าตาดีอะไร แต่ผมแค่อยากตั่งใจรักใครสักคน อยากให้เขามีความสุข อยากทุ่มเทให้กับคนที่รักอย่างสุดกำลัง แล้วผมก็รักเขามากสุดหัวใจเลย สุดท้ายผลก็ออกมาเป็นแบบนี้ครับ ให้ทำผมเข้าใจเลยว่าความรักไม่ใช่รางวัลของคนที่พยายามจริงๆ
ขอบคุณที่อ่านจบน้าา จริงๆเรื่องนี้ก็เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้แหละ จิตใจตอนนี้ก็ไม่ค่อยดี เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะครับ
ความรักไม่ใช่รางวัลของคนที่พยายาม
ผมให้ชื่อสมมุติเขาชื่อPละกัน(ก็อาจจะไม่ได้ใช้บ่อยเพราะไม่ค่อยชินอยากบอกไว้อย่างงั้นแหละ)
ครั้งนึงผมเคยได้คุยกับPเป็นครั้งแรก ตอนนั้นจำได้ว่าคุยกันสนุกมากๆ เราเริ่มคุยกันโดยที่ทั้ง2ไม่ได้คิดอะไรมาระยะนึง ผมเลยตัดสินใจชวนPไปดูหนังกันจำได้ว่าคือโคนัน ตอนที่ไปดูผมมีความสขุมากๆเขินด้วยเพราะเขาก็เป็นคนน่ารัก แล้วผมก็ไม่เคยมีแฟนนี่ก้เป็นครั้งแรกที่ได้เที่ยวกับผญ2คน จากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนมีวันหนึ่งผมก็รุ้สึกว่าเริ่มชอบผญคนนี้แล้ว เราก็เลยบอกเขาไปตรงๆแหละเพราะเราก็อยากจะชัดเจนจากนะก็เลยพยายามจีบมาโดยตลอด เหมือนว่าผมจะกวนเขามากไปหน่อยจนบางทีทำให้เขาอึดอัด จนช่วงนั้นคสพของเรามันแย่มากๆ แล้วก็ด้วยความที่ผมงี่เง่าผมถามมากเกินไปจน มันก็แย่ลงไปอีก ช่วงนั้นเราก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน ผมเองก็รู้สึกผิดแหละเพราะผมทำให้เขารู้สึกไม่ดี อยู่มาวันนึงเขาทักผมมา คือเขาเจอปัญหาที่ค่อนข้างใหญ่เกี่ยวกับเรื่องในครอบครัวเขา ด้วยความที่เราชอบเขาเรากะเลยช่วยซัพพอตไปได้เยอะมากมายอ่ะไร แต่ก็ข่วยมาตลอด ผมกับเขาก้เลยได้กลับมาคุยกัน พอเราได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่าง ได้รู้จักมันก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นคำว่ารัก คือผมเป็นคนที่ชอบคนยากมาก แต่คำว่ารักก็มีเขาแค่เดียวที่เรากล้าใช้ด้วย ที่ไม่นับครอบครัวกับเพื่อน พอเราเริ่มมั่นใจแล้วเราก็บอกแหละว่าเรารักเขา เขาก็โอเคร เวลาผ่านไปเขาไปอยู่กับน้าที่จังหวัดนึงภาคเหนือ เราก็เลยไม่ได้เจอกัน ประมาณหนึ่งเดือน ในช่วงเวลาที่ผ่านมาผมก็พยายามอยากชวนเขาไปเที่ยวแหละแต่ผมก็เข้าใจว่าเขาไม่ค่อยว่าง พอเขากลับมาเขาก็ชวนเราไปเราก็โอเคร แต่จุดเปลี่ยนสำคัญคือเขามาเจอเพื่อนด้วยความใกล้ชิดมันเลยทำให้เขาไม่ได้สนใจเราเหมือนก่อนหน้านี้ผมเองก็รู้สังเกตได้แต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดว่าเขาไม่ค่อยว่าง จนมีวันหนึ่งเขาปิดสตอรี่กับผมแล้วเขาก็ลงกับเพื่อนของเขา จนผมมารู้ว่าเขาทำแบบนั้นเพราะเพื่อนของผมมาบอก ตอนนั้นคือผมแบบเสียความรู้สึกมากๆ ผมเข้าใจว่าสถานะคสพของผมกับเขาเราไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่มันเสียตรงที่ทำไมเขาถึงไม่บอกเรา จนวันนึงเราก็ทนไม่ไหวบอกเขาไปตรงๆสรุปก็คือเขาชอบกันจริงๆ ผมไม่เคยรู้สึกเจ็บขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงผมจะไม่เคยมีแฟนแต่ผมก็เคยอกหัก ผมกะเลยเลือกที่จะออกมาเอง
แต่การที่ผมเลือกออกมาผมเจ็บมากๆๆเลย เพราะที่ผ่านมาผมพยายามมากๆ ทุ่มเทมากเพื่อให้เขามีความสุข ผมทำทั้งหมดเพรนาะผมรักเขาจริงๆ ถึงตอนนี้รู้ว่าเขามีความสุขดีผมเองก็ยังเจ็บมากๆอยู่ ผมไม่ได้เจ็บที่เขาไม่เลือกผมแต่เจ็บที่ผมทำให้เขามีความสุขไม่ได้ ในช่วงเวลาเคยมีผญหลายคนมาขอไอจีแต่ผมก็ไม่ได้ให้เพราะผมไม่อยากให้เขาต้องเป็นตัวเลือก อยากให้เกียริเขา แต่สุดท้ายต่อให้ผมรักเขามากแค่ไหนมันก็ไม่ได้ทำให้เขารักผมเลยยย
ก็มีประมาณนี่แหละครับ ผมเองก็เข้าใจว่าตัวผมไม่ได้เป็นคนที่หน้าตาดีอะไร แต่ผมแค่อยากตั่งใจรักใครสักคน อยากให้เขามีความสุข อยากทุ่มเทให้กับคนที่รักอย่างสุดกำลัง แล้วผมก็รักเขามากสุดหัวใจเลย สุดท้ายผลก็ออกมาเป็นแบบนี้ครับ ให้ทำผมเข้าใจเลยว่าความรักไม่ใช่รางวัลของคนที่พยายามจริงๆ
ขอบคุณที่อ่านจบน้าา จริงๆเรื่องนี้ก็เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้แหละ จิตใจตอนนี้ก็ไม่ค่อยดี เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะครับ