เสียงลมทะเลแผ่วเบาเป็นระลอก
พัดพาแผ่นน้ำพลิ้วไหว ซัดสาดเกลียวคลื่นเข้าหาผืนทราย
เสียงจังหวะดนตรีของคลื่นและทรายสอดประสานกัน
ซ่า...ซ่า...ซ่า...
เด็กหญิงตัวน้อยตากลมโต พวงแก้มสีชมพู นั่งเล่นทรายที่โคนต้นสน ใบสนต้องลมปลิวลู่ไปในทิศเดียวกัน ใบแก่สีน้ำตาลร่วงหล่นลงบนผืนทรายขาวละเอียดเต็มพื้นที่ดุจผืนพรม
เม็ดทรายเกาะทั่วตัวเด็กหญิง ตั้งแต่หัวจรดเท้าแต่เด็กหญิงหาใส่ใจไม่ ยังคงสนุกสนานใต้ความร่มเย็นของเงาไม้ ท่ามกลางแสงอาทิตย์จ้า ราวกับโลกนี้มีเธอเพียงผู้เดียว
หญิงสาวผมดำยาวสลวย เดินออกมาจากบ้านหลังน้อยสีขาวสะอาดตา ผ่านม่านลูกไม้ขาวปักลายดอกไม้เล็กๆ หน้าประตู ที่สะบัดปลิวตามสายลมพัดโชย พากลิ่นหอมสดชื่น ของอากาศบริสุทธิ์เข้ามาแตะจมูก
หญิงสาวหยุดชะงัก สูดหายใจลึก รับของขวัญจากธรรมชาติเข้ามาเต็มปอด ยิ้มกว้าง แล้วก้มลงมองที่มือของตน ชามข้าวสีชมพูใบน้อยบรรจุข้าวต้มปลาหอมกรุ่นกำลังอุ่นพอดี สำหรับเด็กหญิงที่โคนต้นสน
หญิงสาวผมยาวสลวยเดินมาหยุดตรงหน้าเด็กหญิง ที่ยังคงก้มหน้า กอบทรายขาวละเอียดกองใหญ่ ให้สูงขึ้นเรื่อยๆด้วยความมุ่งมั่น
"กินข้าวเสร็จแล้วแม่มีรางวัลให้"
ทันทีที่หญิงสาวพูดจบ เด็กหญิงเงยหน้าขึ้นมองส่งยิ้มสดใสให้ผู้เป็นมารดา
เด็กน้อยรู้ดีว่า ของขวัญของแม่นั้นอัศจรรย์เพียงใด
เธออ้าปากรับข้าวต้มปลาแสนอร่อย ที่มารดาส่งเข้าปากให้เป็นระยะ ด้วยความเต็มใจ ในเวลาไม่นานชามข้าวใบน้อยก็ว่างเปล่า
"เก่งมากจ้ะ"
หญิงสาวเอ่ย พร้อมกับชูสิ่งหนึ่งขึ้นมาตรงหน้าเด็กน้อย
กระดาษสีขาวแผ่นเล็กๆ...
มือเรียวยาวพับกระดาษอย่างรวดเร็ว ทบแล้วทบเล่า จนกลายเป็นนกกระดาษสีขาว เด็กหญิงจ้องมองด้วยสายตาอัศจรรย์ใจ ราวกับมารดาของเธอเป็นผู้มีมนต์วิเศษ
"ไปปล่อยนกน้อยตัวนี้กัน"
หญิงสาวจูงมือเล็กอ้วนกลมของเด็กน้อย ไปที่ริมทะเล คลื่นซัดทรายและน้ำทะเลเข้าหาคนทั้งสองเป็นการต้อนรับการมาถึง
หญิงสาววางนกกระดาษลงบนฝ่ามือเล็ก ที่แบออกรออยู่แล้ว อย่างนุ่มนวล
ตากลมโตของเด็กหญิงจ้องมองนกน้อยไม่ให้คลาดสายตา แขนป้อมๆ ชูสูงขึ้นไปในอากาศ สูงที่สุดเท่าที่เด็กหญิงตัวน้อยจะทำได้
สายลมพัดพานกกระดาษ หลุดจากฝ่ามือเล็กๆนั้น ลอยสูงขึ้น สูงขึ้น จนลับตาไป
เด็กน้อยมองเห็นนกกระดาษนั้นกลายร่างเป็นนกสีขาวตัวอ้วนกลม กางปีกรับสายลมที่พัดพาร่างเล็กๆ นั้นไกลออกไป
"นกสีขาวส่งความสุขไปให้ทุกๆ คน"
หญิงสาวบอกกับเด็กน้อย ที่เผยอรอยยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นเสียงหัวเราะ ตบมือ กระโดดโลดเต้นด้วยความยินดี
ยินดีกับทุกคนที่เจ้านกนั้นแวะเวียนไปหา
เมื่อใดที่มีความทุกข์ อย่าลืมมองหาเจ้านกน้อยสีขาวตัวอ้วนกลมในใจเรา ที่นำความสุข ความรักจากหญิงสาวและเด็กน้อย มาแจกจ่ายให้กับทุกคน...
เรื่องสั้นวันละเรื่อง : นกกระดาษ
พัดพาแผ่นน้ำพลิ้วไหว ซัดสาดเกลียวคลื่นเข้าหาผืนทราย
เสียงจังหวะดนตรีของคลื่นและทรายสอดประสานกัน
ซ่า...ซ่า...ซ่า...
เด็กหญิงตัวน้อยตากลมโต พวงแก้มสีชมพู นั่งเล่นทรายที่โคนต้นสน ใบสนต้องลมปลิวลู่ไปในทิศเดียวกัน ใบแก่สีน้ำตาลร่วงหล่นลงบนผืนทรายขาวละเอียดเต็มพื้นที่ดุจผืนพรม
เม็ดทรายเกาะทั่วตัวเด็กหญิง ตั้งแต่หัวจรดเท้าแต่เด็กหญิงหาใส่ใจไม่ ยังคงสนุกสนานใต้ความร่มเย็นของเงาไม้ ท่ามกลางแสงอาทิตย์จ้า ราวกับโลกนี้มีเธอเพียงผู้เดียว
หญิงสาวผมดำยาวสลวย เดินออกมาจากบ้านหลังน้อยสีขาวสะอาดตา ผ่านม่านลูกไม้ขาวปักลายดอกไม้เล็กๆ หน้าประตู ที่สะบัดปลิวตามสายลมพัดโชย พากลิ่นหอมสดชื่น ของอากาศบริสุทธิ์เข้ามาแตะจมูก
หญิงสาวหยุดชะงัก สูดหายใจลึก รับของขวัญจากธรรมชาติเข้ามาเต็มปอด ยิ้มกว้าง แล้วก้มลงมองที่มือของตน ชามข้าวสีชมพูใบน้อยบรรจุข้าวต้มปลาหอมกรุ่นกำลังอุ่นพอดี สำหรับเด็กหญิงที่โคนต้นสน
หญิงสาวผมยาวสลวยเดินมาหยุดตรงหน้าเด็กหญิง ที่ยังคงก้มหน้า กอบทรายขาวละเอียดกองใหญ่ ให้สูงขึ้นเรื่อยๆด้วยความมุ่งมั่น
"กินข้าวเสร็จแล้วแม่มีรางวัลให้"
ทันทีที่หญิงสาวพูดจบ เด็กหญิงเงยหน้าขึ้นมองส่งยิ้มสดใสให้ผู้เป็นมารดา
เด็กน้อยรู้ดีว่า ของขวัญของแม่นั้นอัศจรรย์เพียงใด
เธออ้าปากรับข้าวต้มปลาแสนอร่อย ที่มารดาส่งเข้าปากให้เป็นระยะ ด้วยความเต็มใจ ในเวลาไม่นานชามข้าวใบน้อยก็ว่างเปล่า
"เก่งมากจ้ะ"
หญิงสาวเอ่ย พร้อมกับชูสิ่งหนึ่งขึ้นมาตรงหน้าเด็กน้อย
กระดาษสีขาวแผ่นเล็กๆ...
มือเรียวยาวพับกระดาษอย่างรวดเร็ว ทบแล้วทบเล่า จนกลายเป็นนกกระดาษสีขาว เด็กหญิงจ้องมองด้วยสายตาอัศจรรย์ใจ ราวกับมารดาของเธอเป็นผู้มีมนต์วิเศษ
"ไปปล่อยนกน้อยตัวนี้กัน"
หญิงสาวจูงมือเล็กอ้วนกลมของเด็กน้อย ไปที่ริมทะเล คลื่นซัดทรายและน้ำทะเลเข้าหาคนทั้งสองเป็นการต้อนรับการมาถึง
หญิงสาววางนกกระดาษลงบนฝ่ามือเล็ก ที่แบออกรออยู่แล้ว อย่างนุ่มนวล
ตากลมโตของเด็กหญิงจ้องมองนกน้อยไม่ให้คลาดสายตา แขนป้อมๆ ชูสูงขึ้นไปในอากาศ สูงที่สุดเท่าที่เด็กหญิงตัวน้อยจะทำได้
สายลมพัดพานกกระดาษ หลุดจากฝ่ามือเล็กๆนั้น ลอยสูงขึ้น สูงขึ้น จนลับตาไป
เด็กน้อยมองเห็นนกกระดาษนั้นกลายร่างเป็นนกสีขาวตัวอ้วนกลม กางปีกรับสายลมที่พัดพาร่างเล็กๆ นั้นไกลออกไป
"นกสีขาวส่งความสุขไปให้ทุกๆ คน"
หญิงสาวบอกกับเด็กน้อย ที่เผยอรอยยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นเสียงหัวเราะ ตบมือ กระโดดโลดเต้นด้วยความยินดี
ยินดีกับทุกคนที่เจ้านกนั้นแวะเวียนไปหา
เมื่อใดที่มีความทุกข์ อย่าลืมมองหาเจ้านกน้อยสีขาวตัวอ้วนกลมในใจเรา ที่นำความสุข ความรักจากหญิงสาวและเด็กน้อย มาแจกจ่ายให้กับทุกคน...