ช่วงนี้เราวิงวียนบ่อยไปรพวันแรกผลตรวจไม่ออก วันสองเพลียอีกไปอีกผลออกได้อ่านค่าเลือดที่ใช้ตรวจโอเคดี แต่เรายังสงสัยตัวเองหรือจะเป็นเบาหวานเช้านี้ไปอีกอดหารไปก็เจอน้ำตาลสูงกว่าปกติ ใดๆคือเราผิดตระหนกมากไป และแทนที่จะไปซื้อคอร์สตรวจสุขภาพ หรือไม่ก็ไปคลินิกก่อนเบื้องต้น แต่หมอรพเองก็พูดไม่ให้เกียรติกันเลยบอกว่าเดี๋ยวคนเครียดเยอะ ให้เขียนใบส่งตัวไปหาจิตแพทย์ไหม ตามหลักการเราเห็นด้วยนะ เราก็อยากไปถ้าเขาพูดด้วยความเห็นใจ แต่ณจุดนั้น น้ำเสียงมันไม่ชวนให้รู้สึกดีหมอฝึกหัดข้างๆหัวเราะตลกในความทุกข์กับอาการเจ็บป่วยทางร่างกาย ทางจิตใจเรา เราก็คนนึงอ่ะที่ไม่มีความรู้ เราอยากรู้เกี่ยวกับอาการตัวเองเพื่อความสบายใจ ให้เคลียร์มากที่สุด จะเข้าข่ายวิตกเราก็ยอมรับเพราะเราเพิ่งเสียคนในครอบครัวจากโรคร้าย
นอกจากเหนือจากความรู้ทางวิชาการทักษะการสื่อสารจำเป็นมากนะ เพราะไม่คนจิตใจแจ่มใสมาหาหมอแน่นอน
สุดท้ายเราก็ได้แค่บ่นในนี้หวังว่าอนาคตจะมีอะไรเข้ามาเปลี่ยนแปลงระบบเพราะเข้าใจว่างานล้นคน แต่สภาพรพรัฐมันช่างน่าอนาถใจ
ฝากถึงบุคคลทางการแพทย์ให้ช่วยมีความเห็นใจคนป่วยบ้าง
นอกจากเหนือจากความรู้ทางวิชาการทักษะการสื่อสารจำเป็นมากนะ เพราะไม่คนจิตใจแจ่มใสมาหาหมอแน่นอน
สุดท้ายเราก็ได้แค่บ่นในนี้หวังว่าอนาคตจะมีอะไรเข้ามาเปลี่ยนแปลงระบบเพราะเข้าใจว่างานล้นคน แต่สภาพรพรัฐมันช่างน่าอนาถใจ