รู้สึกว่าตัวเองเข้ากับคนไม่เก่ง ไม่เป็นตัวของตัวเอง

ขอเกิ่นก่อนค่ะตอนม.ต้นเรียนต่างจังหวัดเราเป็นคนสดใสร่าเริงบ้าๆบอๆมาก อยู่กับเพื่อนคือพูดมากคำหยาบอะไรพูดหมดตามประสาวัยรุ่น มีเพื่อนเยอะ ค่อนข้างกล้าแสดงออกและมีความมั่นใจในตัวเองพอสมควร แต่พอม.ปลายย้ายโรงเรียนมาอยู่ในกทม.รู้สึกว่าตัวเองพูดน้อยลงมาก ขี้อาย เก็บตัว ดูเรียบร้อยผิดปกติ รู้สึกไม่อยากสนิทใจกับใครเลย เฟดตัวออกมาอยู่คนเดียวชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ตอนแรกไม่ได้สังเกตุตัวเองจนเพื่อนในห้องทักว่า ไม่คิดจะพูดอะไรบ้างหรอ บางที่ก็โดนเอาเปรียบบ่อย แต่เราไม่กล้าขัด กลายเป็นคนขี้กลัวซะงั้น ทุกคนมองเราเป็นคนดีหมดเลยเพียงเพราะเราไม่กล้าปฏิเสธมีอะไรก็ทำให้หมด อีกอย่างการใช้คำหยาบ เราไม่ได้ใช้กับใครเลยเพราะเราไม่สนิทไม่กล้าพูดแต่บางคนก็พูดหยาบกับเรานะ เราก็ไม่ได้ซีเรียส เเต่เพื่อนในห้องคนอื่นเขาใช้กันและดูสนิทสนมกันมาก จนเรารู้สึกว่าเราเป็นส่วนต่าง อยู่แบบนี้มา3ปีจนเรียนจบ จนตอนนี้เข้ามหาลัย เราพยายามกลับมาสดใสเหมือนเดิมแต่ก็ยังรู้สึกว่ามันยังเป็นเหมือนเดิม แต่รอบนี้ดีขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อยคือกล้าพูดขึ้น แต่ปัญหาเราไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ตัวเราหรืออะไร เวลามีคนเข้าหาเราจะรู้สึกเเปลกๆ อยากคุยอยากสนิทนะ แต่การกระทำมันขัดกัน เวลาคุยอะไรกับเพื่อนในกลุ่มเวลาพูดอะไรไปก็มักจะถูกเมินตลอด เพราะเขามากันเป็นกลุ่มเรามาคนเดียว มันทำให้เราเก็บมาคิดมาก และไม่อยากจะมีสังคมแต่จะไม่มีก็ไม่ได้ ตอนนี้เราอยู่3-4เดือนแล้วเรายังไม่มีเพื่อนเลย แต่คนอื่นเขารู้จักและสนิทกันเร็วมาก เราต้องทำยังไงให้เข้าสังคมเก่งๆแบบนี้ ไม่อยากนั่งเหงาอยู่คนเดียว แต่ยอมรับนะว่าอยู่คนเดียวสบายใจจริง ไม่ต้องรอใคร