คือปัญหามันเริ่มจากแม่เรา นางย้ายมากับแฟนของนางที่บ้านข้างๆ แม่เราไม่มีใครแม่ชอบเปิดเพลงฟังใส่เครื่องเสียง แม่ฟังตามปกติแต่เพลงมันดันไปแนวชอบแฟนชาวบ้าน นางน่าจะหวงแฟนและก็มีปัญหากับแม่ จนพ่อเรามาปัญหาก็หมดและแม่ก็เป็นคนอัธยาศัยดี แม่ไปคุยกับนางบ่อยๆ เอาของไปฝากจนนางหาย แต่เราก็ใช้ชีวิตในบ้านปกติ ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขา แต่เวลาที่นางเห็นเราก็ชอบบูลลี่ เช่น ขำหน้า ขำแรงๆ และก็มองมาที่เรา บางทีเราเข้าห้องน้ำซึ่งบ้านก็อยู่สูงจากบ้านนาง เสียงค่อนข้างได้ยินเยอะ นางได้ยินก็จะขำทั้งที่เราทำธุระส่วนตัวไม่ได้อะไรเหมือนตัวเองไม่เคยทำอะไรแบบนี้ มันเป็นเรื่องปกติมากๆ เรายอมรับว่าเป็นเด็กที่นิสัยค่อนข้างชอบพูดคำหยาบ คุยเล่นกับแม่บ้าง สำหรับสายตาคนอื่นเราอาจจะเป็นเด็กไม่น่ารักแต่ไม่เคยว่าให้ใคร แต่พอแม่เราอยู่ด้วยนางก็จะปกติ ไม่ขำหรือบูลลี่อะไร เรายอมรับว่าบางครั้งเน็ตเราไม่ดี แม่ก็ไม่อยากจะปล่อยให้เล่น เราไม่มีอะไรทำอยู่บ้านคนเดียว และแฟนของเขาก็ปล่อยเน็ตให้ลูกตัวเองเล่น และเราดันลองเข้ารหัสและมันก็ได้ พวกเขาก็น่าจะรู้และปิดสัญญาณไป เรารู้ว่าเราไม่ควรทำแบบนี้ เดิมทีพวกเขาก็ไม่ชอบขี้หน้าเราและเราก็ไม่ทำอีก ส่วนเรื่องบูลลี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ทั้งพูดให้ แบบลอยๆ เราเคยไปปรึกษาแม่แต่ก็ไม่ได้อะไรกลับมา ไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลย ส่วนแม่เองก็คงคิดว่า ถ้าทำดีกับเขา เขาคงจะดีตอบบ้าง ซึ่งมันก็ไม่ใช่เสมอไปไง เราไม่อยากกลับบ้านมาก เหนื่อยจาก รร และยังมาเหนื่อยกับคนแบบนี้ ทำอะไรก็ระแวงไปหมด จะโดนบูลลี่มั้ย โดนว่ามั้ย แทนที่ที่บ้านจะไม่เครียด จะสบาย นี่ยิ่งหนักกว่าเดิม
ถ้าเจอเพื่อนบ้านแบบนี้รับมือยังไงดีคะ